So?!...Are You In?!

1

Another busy day for me. Pagkatapos ng duty ko sa hospital need to head home para umatend sa party na inorganize ng family ko. By the way, Im Wilma Pang Tolentino. Pilipino-Chinesse. I am a surgery doctor at the of 28.

May sarili akong condo malapit sa hospital. Mas convenient ‘to para sa akin kaysa magspend ako ng mahabang oras sa biyahe pagpasok at pag-uwi. Paminsan-minsan lang ako umuwi pag may special occassion.Tulad ngayon.

“Wala akong choice tradition na sa amin ‘to.”

“Sabihin mo sa inyo busy ka.”

“Parang ganon lang kadali yon. Almost every day nireremind ako ni Mama tungkol dito.”

“Ano bang meron don at kailangan mong umatend kahit ayaw mo? Sinu-sino ba ang nandoon?”

“Mostly family friend, Chinesse family friends. Sige na una ako.”

“Sige, ingat. Have fun.”

Pagkagaling sa ospital  daretso na si Wilma sa Binondo kung saan nakatira ang kanyang Grandparents. At sa  bahay ng mga ito idadaos ang nasabing gathering.

“Ano ba yang suot mo?” gulat na tanong ng ina pagkakita sa kanya na naghihintay sa labas ng bahay.

“Bakit? Anong masama sa suot ko?” lagi na lang kasi pinapansin ng ina ang kanyang pananamit. Mas madalas long sleeve na shirt ang suot niya na ipinatong sa puti o itim na sandong panloob. Ganito ang ayos niya pagpumapasok at umiuwi. Dito siya comportable kaya laging ganito ang kanyang attire.

“Naku, tara na nga sa loob. Teka ibotones mo nga muna...”

“Ma, naman,” awat niya sa ina na ginawa ang sinabi nito.

Marami ng tao sa bulwagan ng bahay at may mga nagsasayawan na rin sa gitna. Nasa gilid malapit sa stage nakaupo ang Lolo at Lola niya nakikipagkuwentuhan sa ibang kaibigan nito.

“Wilma,” masayang bati sa kanya ng Lola. “mabuti nakarating ka.”

“Kumusta Lola, Lolo?” kasunod ng paghalik sa pisngi ng mga ito.

Sandali pa lang siya nakikipagkuwentuhan sa mga ito ng muli siyang tawagin ng ina at may ipapakilala raw.

“Eto na naman,” bulong niya sa sarili habang palapit.

As expected may irereto nanaman ito sa kanya. Palagi naman.

Isa namang Chinesse businessman. Kasing edaran nya lang din. Anak ng isa nitong kaibigan.

“Shall we dance?” aya pa nito sa kanya.

Sa gitna ng dance floor nahantong ang dalawa.

“So, what do you?”

“Im a doctor.”

“Really?”

“Yeah,” sandali pa lang bored na siyang kasama ito.

Habang nagsasayaw ay iginala niya ang paningin, sana na may makitang kakilala na pwedeng magsave sa kanya sa kasayaw ngayon.

Sa hindi naman kalayuan, natanaw ni Wilma ang isang kababata na nakangiti sa kanya. Para naman nabasa nito ang nasaisip niya at lumapit ito.

Ti-nap ang balikat ng kasayaw ni Wilma na kipagpalit rito.

“So, another victim?” natatawang tanong nito sa kanya.

“Ano pa nga ba. Musta?”

“All well, ikaw? Bakit kasi hindi ka pa humanap ng madadala rito para hindi ka na nirereto sa kung sinu-sino.”

“Wala akong makita.”

Sa second floor ng bahay natanawan niya ang isang babae. Parang nakikipagtalo ito. Familiar sa kanya ang mukha ng babae kaso hindi niya maalala kung saan nga ba sila nagkita.

Sa pagtigil ng musika na hudyat ng speech ng kanyang Lolo ay muling iginala ni Wilma ang mata. Nakita naman niya ang hinahanap na nakatayo sa may hagdan  na napatingin din sa kanay tapos ay ngumiti. Parang nahiyang binawi ni Wilma ang tingin.

“Si Andrea yon pinsan ko. Gusto mo ipakilala kita?” sabi sa kanya ng katabing kababata.

“Loko.”

Nang muling nilingon ni Wilma ang babae ay wala na ito sa dating puwesto. Hoping na makita muli ito sa bulwagan ay iginala niya ang paningin  maging sa second floor ngunit wala na talaga ang babaeng hinahanap.

***

Sa wakas nakapagsimula na rin mag update na bago story.