Wilma's POV
"My gosh, you do want to have kids with me," parang biglang nanlamig ang buo kong katawan sa binitiwang salita ni Andi na nakatayo sa aking harap at mapalad ang pagkakangiti.
"Ha?" parang timang lang na sagot ko. hindi alam king ano ang pumasok sa isip niya at iyon ang nasabi niya.
"Wilma, dadating din tayo sa point na yan," narinig ko na lang na sabi niya. " but for now may mga bagay pa tayong dapat ayusin. After nating masettle ang mga iyon we can start to talk about it. Yes Wil, I want to have kids with you."
Ano daw? Pwede ba ang reply. Hindi ko yata na gets ang sinabi niya.
Tama ba ang narinig ko na gusto nyang magkaroon kami ng kids?
Gusto nyang magkaroon ng kids sa akin?
Mukhang imposible naman yatang mangyari yun...
"Uy, okay ka lang? Bakit natutulala ka dyan? Anong nagyari sa'yo?" kita sa mukha ni Andi ang pag aalala ng hindi pa rin ako kumikibo at nakatitig lang sa kanya.
Nahimasmasan lang ako ng maramdaman ang pagdapo ng palad nito sa aking pisngi. Hindi naman gaanong malakas, sapat lang para mabalik ako hwesisyo. Pero sigurado namula ang pisnigi sa ginawa niya.
"Ano?" parang asar na tanong niya.
"Uwi muna ako sandali."
"Hindi ka uuwi. Maupo ka dyan. Hintayin mo ko magpapalit lang ako ng damit. Hwag mong isiping umalis at hindi ka na makakablik dito."
Mabilis na umandara ng isip ko mga nagyari kanikanina lang.
"Oh crap," nasambit ko ng maisip na baka iba ang naisip ni Andi ng hind ako kumibo sa tanong niya kanina. Dali dali akong tumayo at sinundan siya sa kuwarto.
Kasalukuyan siyang nagsusuot ng maikling short habang bra lang suot na pang itaas.
Hinid ko maiwasan na pakatitigan siya habang nagpapalit. Well, nakita ko na naman ang kabuuan niya ng walang damit pero tulad pa rin ng una ang naramdaman ko habang pinapanood siya.
Siguro ay naramdaman niya ng manonood ako kaya siya humarap hawak ang puting sando na isusuot. Hinid ko mapigilan na hindi mag init ang aking pakiramdam ng humarap siya sa akin. Parang bigla may kakaiba akong narmdaman.
Hindi ko na namalayan na nakalapit na pala ako sa kanya ng hindi inaalis ang tingin sa kanyang mga mata.
Walang pagtutol mula rito ng bahagya ko siyang hilahin palapit sa akin ng hindi inaalis ang pagkakatitig sa mga mata nito.
Unti unti ay naramdaman ko na lang ang paglapat ng aking labi sa malambot niyang labi na sumasabay sa galaw ng sa akin.
Nagsimula na ring maglakbay ang aking isang kamay habang ang isa ay mahigpit pa rin ang pagkakayakap sa kanyang beywang at nakahandang umawat kung sakaling maisian niyang lumayo.
Kung paano namin natagpuan ang aming mga sarali na nakahiga sa malambot na kama ay hindi namin alam. Pareho na kaming nadadala ng kaganapan. Nakakapaso na rin ang init na aking nararamdaman dahilan upang alis ko na rin ang suot na pang itaas. Ang puting sandong dapat ay isusuot ni Andi at nasa sahig na ngayon kasama ng damit na aking hinubad.
"Yes, I would like to have kids with you," halos pabulungon kong sabi matapos maghiwalay ang aming labi at mghabol ng hininga. At ng makabawi ay muling inangkin ang mga labing kailan man, alam ko sa sarili kong hindi ko pagsasawaan.
Madilim ang kabuuan ng kuwarto maging ang labas na maaninag mo sa salaming bintana ng kuwarto ng bahagyang nakataas ang blinds.
Mahimbing pa ring natutulog ang babaeng aking kayap ng may ngiti sa labi. The thing that happen to us makes me feel good. And memory of it still linger in my head. I do really love this girl. And I would do my very best to fight for her, even my own family disown me.

BINABASA MO ANG
So?!...Are You In?!
De TodoMinahal kita ng higit sa akala mo. Kung sa tingin mo bale wala ka lang sa akin nagkakamali ka. Simula pa lang alam mo na hindi ako showy sa kung ano man ang nararamdaman ko. Mahirap para sa akin na ipakita ang nararamdaman ko dahil natatakot ako. Na...