Sen Gidebilirsin.

218 25 62
                                    




"Kovuldun "

Yapraklar dökülüyordu ,güzel bir sonbahardı aslında .Şu kelimeyi duyana kadar."Kovuldun".Tekrar tekrar zihnimde yankılandı .Gözlerine baktım kısa bir süre göz göze geldim .İdrak edememiştim bir umut yanlış duymayı umdum.Bakışlarını kaçırdı .Arkasını döndü bir an da.Neden kalbim acıyordu şuan .Neden göz yaşlarım  akmak için direniyordu.Neyin savaşıydı bu ? Duraksadim kısa bir an .Sadece kısa bir an gözlerimi kapattım .Ve yeniden açtım bir daha duymam gerekiyordu arkasından koşup kollarından tutarak durdurdum . Şaşırmıştı baktı kolunu tuttuğum elime.Bakışlarını çevirdi gözlerime .Soru bekliyordu her halinden belliydi
"Neden ? " Dedim.Ellerimi tutup kolundan kurtardı cevap vermedi yeniden arkasını döndüğünde yeniden tuttum kolundan "Neden Kovuldum açıklama yapmak zorundasın .Dün yüzünden mi sırtında taşıdığın için mi ya da resimleri gördüğün için mi ? Bakın Yağız Bey o resimler patronum Yağız 'a ait değil .O benim sevdigim hayranı olduğum idol ünlü olan bir oyuncuya ait.Kişisel algılamayın ne olur " diyerek açıklama yaptım .
"Neden kovdunuz ben sadece size hayranım o başka bir konu ama işim farklı bir konu "
"Sevme beni " dedi."Ne " diyebildim sadece.
"Hayran olma bana ne patronun olmak istiyorum ne seni görmek istiyorum ,ne de işim de çalış istiyorum anladın mı ? "
"Artık ısrar etme sadece tazminatı al ve git " dedi.Ellerim havada kaldı adımlarını uzaklastırırken.Kısa bir anlığına durdum orada hissizce ağaçların altında ki yapraklarla kaplı banka oturdum .

"Sevme beni ,hayranım bile olma " bu cümle yankılandı durdu zihnimde.Biraz önce saçlarımın her telinde olan adam bir dakika sonra beni kovmustu .
Ne düşünmem gerekiyordu bilmiyordum ne hissetmem lazımdı bilmiyordum sadece neden kalbimin bu denli kırıldığını düşünüyordum.Alt tarafı basit bir oyuncu değil miydi Yağız .Ona bel bağlamış olmam olası değildi onu ne kadar tanıyordum ki işe gireli ne olmuştu ki? Cevabı koca bir "Sıfırdı "

Elime telefonu alıp Cemre 'yi aradım eve erken gececegimi söyledim .Taksiye bindim dışarıyı izledim giden bir sürü insan vardı farklı tenden farklı ırktan.Sadece izledim tepki göstermeden kafamda kurmadan izledim.Unutmak için izledim ."Geldik " dedi şoför onun sesiyle bu Dünyaya dönmüştüm.Parasını verip yavaş yavaş evimize doğru ilerledim.Anahtarı çevirirken bile oldukça sakindim.Gereksiz bir sakinlik çökmüstü sanki ruhuma ."Ölüm sessizliği gibi bir sessizlik vardı iç dünyamda ".
Odama geçtim .Duvarda ki resim bana bakıyordu yeşil gözleri ile .İşte o an patlama yaşadım .Sinirlendim, hatırladım .Hakkım olmayan bir tepki ile karşılaşmıştım .Sinirdi evet bunun adı sinir olmalıydı "Hayranı bile olmayacakmışım beyfendi yakıştıramıyor beni " diyerek hızla resimleri duvardan çekip yırttım.Bana sen lazım değilsin " Bundan sonra yeminim olsun senin tek bir dizini izler ,tek bir şarkını ezberlersem " dedim kendi kendime.

Yağız dan

****

Nedim'i alıp arabaya geçtim .Arka koltukta sessizce gözlüğümü takıp yol boyunca dışarıyı izledim .
Niye öyle ağlar gibi bakmıştı ki sanki .Gözlerimin önüne saçlarının dan çektiğim yaprak geldi.O ortamda neden güzel ve masum duruyordu ki sanki .Sonra toparlandım "Bak bu yüzden kovdun onu işte ".
"Saçma sapan düşüncelere dalıyorsun dalmaman gereken ugramaman gereken yerlere gidiyorsun Yağız.Sen bu musun gerçekten ? " Diyerek önüme döndüm .Bir müzik açtım ruhumun müziğe ihtiyacı vardı .Rastgele açtım bir tanesini.

İKİ ARADA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin