İş teklifi

335 25 49
                                    

Bazı yollar vardır gittiğiniz bir de bazı olaylar vardır engelleyemediginiz.Kader sizi bir noktada bir araya getirir .Hazan yavaştan gözlerini açtı yine kendini hastane odasında bulacağını düşünürken beyazlarla çevrili bir kanepenin üzerinde olduğunu fark etti.Ayaga kalktı en son hayal gördüğünü hatırlıyordu .Hala kafa travması vardı belliydi ..Bu şekilde düşünürken kapı açıldı içeri birisi girdi
"Oturun lütfen " dedi İngilizce.Hazan kimsiniz diye soracakken adamın ardından Yağız girdi

Hazan öldüm demi öldüm kesin cennete falan mı düştüm dedi.Yagiz da yanında ki adam da bakıyorlardı Hazan 'a .Yağız Hazan 'ı anlamıyordu ama Türkçe konuştuğunu çözdü ve iyice dikkatlice baktı. Yanında ki adam dayanamayarak Hazan ı kolundan tutup sarstı .İrkildi Hazan birden Dünya da olduğunu hatırladı ."Gerçek " diye fısıldadı kendi kendine gerçek.
"Bir kaza gecirmisiniz şoförümüz çarpmış ve sizde hastaneden acil çıkış yapmışsınız bu yüzden yine size ulaştık " diye açıklama yapıyordu .Hazan duymuyordu sadece odaklanmis Yağız a bakıyordu .

Yağız şaşkınca baktı yeniden içinden "Kazayı hatırlıyor mu acaba ona çarptığımı biliyor mu " dedi .Gülümsedi Hazan .Sensin buradasın diyerek koşarak boynuna atladı Yağız'ın.
Anlamsızca kaldı Yağız ve kendinden uzaklaştırdı birden "Derdin ne senin " dedi kızgın bir ifadeyle.

Hazan toparlandi Yağız da Kırışan yakasını topladı."Özür dilerim dayanamadım seni görünce "
"Nereden tanıyorsun beni .Anladığım kadarıyla Amerikalı değilsin " dedi Yağız .Hazan hala gülümsüyordu "Değilim " Türkiye'denim ama " dedi duraksadı ve bir kez daha baktı gözlerine.
"Ama seni 7 yaşımdan beri tanıyorum en büyük faninim " dedi hafif utanarak .
Yağız anlam veremedi menejerine baktı anlamsizca .Menejeri mutlu görünüyordu arkasından olumlu okey hareketi yapıyordu."Daha fazla dayanamam gidiyorum "diyerek odadan çıktı Yağız.Hazan anlamadı nereye diye soracakken Menejeri kolundan tuttu Hazan 'ın .
"Küçük hanım durun bir dakika konuşmamız gereken konular var " dedi.Hazan hala bakıyordu kapıya "Bir fotoğraf tek bir fotoğrafım olsaydı bari "
Diyerek hafif fısıldadı.
"Anlamadım "dedi menejer.Turkce bilmiyordu."Özür dilerim "diyerek Hazan adama döndü ."Neden görüşmek istediniz benle "
"Sizin bugün önemli bir iş toplantiniz varmış ve bizim yüzümüzden kaçırmış bulundunuz bu yüzdendir ki size bir iş teklifi ile geldik .Yağız Bey her çalışanını korur " dedi .Hazan anlamsızca baktı "Nasıl beni işe mi alacaksınız " dedi.
"Evet gittiğiniz şirket bizim sirketmis orada asistan olarak ise başlayacaksınız " dedi adam.Hazan birden ayağa kalktı ellerini bağırmamak için dudaklarına kapadı ."Bu doğru olamaz inanmıyorum ben ve Yağız " dedi ve gerisini hayal bile edemedi.
"Oyunculuk şirketimiz de reklam işlerine gelir düzene eleman aranıyordu cvniz güzel eğer kabul ederseniz ise alalım sizi " dedi .
Hayal gibiydi ama hayal değildi .Kulakları doğru duyuyordu ,doğru algılıyordu. Tam kabul edecekken aklına Cemre geldi "Ona da sormalıydı ."

Eve koşarak gitmişti Hazan hızla Cemre 'nin odasına daldı
"
Bugün neler yaşadığıma inanamayacaksin " dedi heyecanla .Cemre olduğu yerden kalktı "Ne oldu diye soracakken Hazan in kafasında ki bandı gördü .Endişe ile *Abla iyi misin " dedi
Hazan dur boşver gel anlatacağım diyerek oturturdu Cemreyi .Sabahtan beri yaşadıklarını bir bir anlattı.Cemre kasları çatık ,kulaklarına inamayarak dinledi.

"Abla darbe falan almadın demi kafana .Hayal Dünyan da falan değilsin demi ?
"Saçmalama Cemre yarın ise beraber gidince göreceksin.diyerek gülümsedi .
Hala inanmıyordu Cemre
"Ben neden geliyorum " dedi tedirgin bir sesle.

"Çoğunlukla evde ve şirkette olacağım Cemre ve bazı kurallar varmış bu yüzden de erkenden evlerine çağırdılar .Yalnız kalmani istemiyorum söyledim kabul ettiler .
İstemiyorum diyecek gibi oldu ama sonra vazgeçti Cemre .İlk kez gözleri ışıl ışıldı ablasının .Neden bu kadar bir ünlüye takıktı bilmiyordu .Anlam da veremiyordu daha doğrusu vermek istemiyordu .Belki de acılarını böyle unutuyor diye düşündü .Keşke dedi kendi içinden keşke ben de unutabilsem..

Hazan Cemre nin dalıp gittiğini fark etti yeniden .Onu neselendirmek için Yağız in şarkılarından birini soyledi .Eline tarağı alarak sesini git gide artirdi .Saçma sapan güldürmek için hareket yapıyor ,danslar ediyordu.Cemre de tebessüm etti
İki kardeş yemeklerini yiyip sohbet ettikten sonra odalarına geçtiler.

Hazan  uyumadan baş ucunda ki bilgisayarını aldı ve blogunu açtı ..

"Umut yeşerdi bugün gönlüme "
Diye başlık attı.
**
Yağız aynı dakikalar özel beste odasında beste yazmaya çalışıyordu .Pencere kenarında kendi kendine sürekli tekrarlar icindeydi "Re re re " diye mirildanirken "Aah Sht " olmuyor olmuyor diye sinirlendi.Sabahtan beri istemediği o kadar olay olmuştu ki bir turlu kafasını toparlayıp istediği sözleri yazamiyordu.Hep o Türk kızı yüzünden diye öfkelendi kendi kendine .Neden önüme atladı ki .Ah menejerim olay çıkmasın diye kabul etmeseydi var ya .Of yani başımda bitecek " diye söylendi yine kendi kendine..

Sonra baktı dışarı yansıyan Dolunaya "Ama kısa sürecek küçük hanım öyle bezeceksin ki iki günde kendin gideceksin ."  diye söz verdi .

Hazan da aynı Dolunaya baktı iç çekti bloguna umut dolu cümleler yazmıştı. Çünkü hayatında ilk defa hiç bir zaman hayal edemeyeceği bir olay yaşamıştı ..

"Dolunay sana sözüm olsun kardeşim için kendim için güzel şeyler yapacağım .İnanıyorum bu iş benim için çok güzel olaylarin başlangıcı olacak "

Her insan farklı dilekler ile bakıyordu gökyüzüne o gece ...

Cemre uzanıp yatağına yansıyan aya baktı .

Aklından düşünceler geçirmemeye çalıştı ...

Nedim tekerlikli sandalyesini balkona sürdü 

"Ne kadar parlak ve büyük diye iç geçirdi ..

Herkesin hayalleri , düşünceleri ve yaşamdan beklentileri farklıydı ..Tek ortak noktaları hepsi aynı gökyüzünün altında yaşayan insanlardı...
Ve hayat onlari fark ettirmeden bir noktada bir araya getiriyordu..

~***

Sabahın ilk ışıklarında yola çıkmıştı Hazan ve Cemre .Yağız in evi oldukça uzakti .Bir çok metrobusten aktarma yaptıktan sonra nihayet vardılar istedikleri noktaya.
Büyük bir kapı vardı evin girişinde.İceri bahçesi görünmüyordu .Önde güvenlikler duruyordu.Cemre iyice tedirgin oldugunu Hazan fark etti.

"Çok mu kötü oldun istersen girmeyelim " dedi .Kendini toparladı "hayır girelim onli değil " dedi.

Hazan gülümseyerek rahatlatmaya çalıştı kardesini..

Kapıdan girmek istediklerinde güvenlikler durdurdu.
"İş için gelmiştim dedi İngilizce Hazan
Adam önce telefonla aradıktan sonra Hazangili içeri aldı .

İçerisi kocaman bir bahceydi her yeri yeşillik ve çiçekler doluydu etrafa göz attılar önce .

Hey siz " diye bir adam bağırdı .Hazan da Cemre de bakışlarını çevirdi adama.Guler yüzle geldi yanlarına "Merhaba adım John "
"Merhaba hazan bu da kardeşim Cemre "

"Hoşgeldiniz " dedikten sonra camdan bir ses geldi .
Cam kırılmış ve yüksek sesle bir ses "Çık dışarı "
Hazan anı refleks ile Cemreye koştu ve iki kardes birbirlerine baktılar ..

Merhabalar bayadir yoktum yeni geldim .Bu hikayem biraz diğer hikayelerin yanında yalın ve sade olacak aman aman ağır olaylar olmayacak bilmiyorum sıkılır misiniz ,unuttunuz mu beni ama ins okursunuz ve yorum yaparsınız.Yavas yavaş açılacak hikaye 🙈

İKİ ARADA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin