My Wife is One Of The Mafia [The Final Battle]

121

Clyde's pov

*flashback*

Nang sabihin ni mein iyon ay sandali akong nanahimik, hindi dahil sa sinabi niyang hindi siya nagcecelebrate dahil kay nico pero dahil sa sinabi niyang birthday niya na bukas

Hindi naman talaga ako galit sakanya, gusto kolang talagang isurprise siya bukas na kunware galit ako kahit hindi naman

Matinding pagpipigil ang ginagawa ko kaya naman nagmamadali akong umuwi

"hoy galit kaba kay jaxen? Sorry ako may kasalanan" sinalubong ako ni mein pagtapos naming magusao ni jaxen

Nginitian konaman siya

"hindi ako galit" natatawa kong sabi

"eh bakit hindi mo siya pinapansin?!" medyo pasigaw niyang sabi kaya sinenyasan ko siya na tu. Ahimik tsama kinindatan kaya naman agad niyang nagets iyon

"ahhhhhh!!!"masayang sabi ni mein na nakipag apir pa saaken

"sige na, aalis na ako.. Para kunware galit na galit ako" sabi ko kay mein tsaka ko pinaharurot ang kotse paalis

Pagdating ko sa bahay ay sinalubong naman ako ng mga tauhan namin na at isa doon ang siyang nagbukas ng pintuan ko

"goodeving sir" lahat ng tauhan sa bahay ay nagbow saaken

Kasalukuyan silang nagroronda sa labas ng bahay namin at binabantayan kung merong kalaban..

"goodevening" nakangiti kong bati sakanila pero hindi sila ngumingiti

Seryoso naman ng mga ito

Hindi pa man ako tuluyang nakakapasok ay nakita konang may bisita dahil pagpihit ko sa kanan ay may sasakyan don, at kung hindi ako nagkakamali, sasakyan yun ng mommy ni Katie

Nang makapasok ako sa loob ng bahay ay hindi nga ako nagkamali

"hindi ko talaga alam fey, nako.. Makikita rin natin ang anak mo" hinahagod ni mommy ang likod ni tita fey, mommy ni katie

"h-hindi ko alam, b-binibigay ko n-naman lahat ng gusto niya pero b-bakit" halos hindi na makahinga si tita

"Goodevening" bati ko sakanila kaya naman napunta ang atensyon ko sakanila "akyat nako mom" bahagya pa akong nagbow sakanila

"h-hijo? Sigurado kabang h-hindi mo n-nakita ang anak ko?" sabi pa niya saken ng akmang aakyat nako

"hindi po talaga tita, pasensya napo..sigurado naman po akong uuwi siya, tiwala lang po kayo" sabi ko sakanya at ngumiti

"kung alam kolang na magiging ganito hindi kona sana siya inuwi dito para makita ka" gumagaralgal ang boses na sabi ni tita

"f-fey" suway ni mommy kay tita at nagtaas naman ang kilay ko

"totoo naman! Antahimik na ng buhay niya sa amerika bakit ba ibinalik ko--"

"tita,mawalang galang na po pero hindi ko kailanman ginusto na bumalik pa siya saken dahil okay na po ako" nakangiti kong sabi sakanya na umiiyak parin "at isa pa, marami naman pong rason para hindi kona siya tanggapin ulit, dahil siya naman ang umalis at hindi naman ako, kaya wag niyong isisi ang pagkawala niya saken dahil kung ako ang tatanungin, sanay nakong wala siya at sigurado naman akong babalik din yon" seryoso kong sabi tsaka nagtutuloy umakyat

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako pumasok sa kwarto...

Pati bananan pagkawala niya isisisi paren niya saken?!