Tak tak tak.
"Gir"
Gray odasında oturmaya devam ederken kapının tanıdık bir sesle çalındığını duydu. Girmesi için onay verirken gözlerini açmadan bağdaş kurmaya devam etti.
Kapıdan içeri parlak pembe kıyafetler giyen yeşil saçlı iki kardeş girdi. Erkek olan pembe gömlek siyah pantolon giymişken, kız kardeş göz alan fosforlu pembe kıyafetler giyiyordu.
Bunlar Scai ve Scaya idi.
Scaya her zamanki tavrıyla ağzındaki sakızı çiğneyip balon yapıp patlatırken Scai ona nazaran biraz daha düzgün duruyordu.
"Hahah...patron o bahsettiğiniz yerdeki herkesi öldürdük. Yam on yedi kişi.hahaha"
Scaya cümlesini bitirir bitirmez tekrar başon yapıp patlattı.
Ama Gray hiç umursamadan gülümsemeye devam etti. Bu iki kardeşin uzun zaman önce hayatlarını kurtarmıştı. O günden beridir ikiside onun en sadık hizmetkarları ve yandaşları olmuştu.
Son seferde ikiliye adamlarının bulduğu bir nevi sığınma evi gibi olan küçük bir işaretli grubunun toplandığı bir evi basmalarını istemişti.
"Evet patron hepsi öldü. Bir çoğuna acu çektirirken attığı çığlıklar hala kulaklarımda....ahhh"
Scaide konuştuktan sonra içinde ne cins bir sadist psikopat olduğu ortaya çıkmıştı. Scai cümlesinin sonunda öyle bir iç çekmişti ki sanki insanları canlı canlı insanları doğramamış da sıradan bir şey yapmıştı.
Gray gözlerini açıp ayağa kalktı. Scayanın masada oturmuş bacaklarını üstüste attığını gördüğünde gülümsemesi tekrar canlandı.
Bir eliyle Scayanın yeşil saçlarını okşarken diğer eliylede Scainin omzuna iki kere vurdu.
"Aferin sizi kutlarım. Güçlenmeyi bırakmayın. Henüz yerimiz sağlam değil. Gidip dinlenebilirsiniz."
Ordan kalkıp yavaşça dışarı doğru giderken onların çıkmasını beklememişti.
İkiside kol kola girip çıkmadan önce bir kaç saniye bekledi.
________ ______
________Hope'un gözlerinden;_______
Gözlerimi açtığımda bir çift kocama yeşil göz gördüm. Bana bakıyorlardı. Güzelliğine bir kere daha hayran kalırken gülümseyerek doğruldum. Dudağına yumuşak bir öpücük kondurduktan sonra doğruldum.
"Geldik mi?"
"Az kaldı canım. Birazdan geliriz."
Karşıya baktığımda birazdan varacağımızı düşündüm. Arkamı dönüp camdan baktığımda Alfayı göremesim. Sonra yandaki camdan baktığımda bizle beraber koştuğunu gördüm. Camı açıp ona dokunduğumda mutlu bir ses çıkarıp koşmaya devam etti.
Elimle rüzgarı hissederken düşüncelerimi toplamaya başlamıştım.
Bir süre sonra araçtan inip Jackin oisine doğru yürümeye başladık. Yukardan saçları ıslak bir şekilde indiğinde yeni duş aldığı belli oluyordu.
Ona her şeyi anlattığımızda şaşkın gözlerle bana baktı. Tabikide o enerjiden bahsetmemiştik. Toplantıdan sonra Jacke Poolu sorduğumda bu sabah geldiğini kendi evinde olduğunu söyledi. Tam çıkacakken Jack kolumu kavramıştı.
"Her şeyin farkındayım. Julyi zaptedemeyeceğimi biliyorum. Bu yüzden tek bir şey söyleyeceğim. Kardeşimin başına bir şey gelirse seni öldürürüm o benim bu dünyadaki tek varlığım. Ve şimdi onu sana enanet ediyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İşaretli Olanlar(TAMAMLANDI )
Ciencia Ficción%%%%%%%%%%%%%% İnsanlar birbirlerini yok etmeye başladığında dünya yapay bir kıyamete sürüklendi. İnsanlar onları, işaretli olanları dışladılar. Ama bunun çok büyük bir hata olduğunu anlayacaklar. Onlarla işbirliği yapıcaklar mı? Yoksa savaşacaklar...
