Arkadaşlar oy verip destek olmayı unutmayalım. İyi okumalar.
______________€___€____________
Diğerlerinin yanına döndüğümde çok üzücü bir manzarayla karşılaştım. Bizim kazanmamıza rağmen bir çok ağlayan insan vardı. Ortada yan yana dizilmiş 27 ceset vardı. Onlar bizim kardeşlerimizdi.
Bir köşede durup içimdeki küçük fırtınaları kontrol etmeye çalışırken birinin bana sarıldığını hissettim.
"Üzme kendini bu kadar sen elinden geleni yaptın. Hatta sen olmasan hepimiz şimdi orda yatıyor olabilirdik. Tamam mı?"
July adeta aklımı okumuş gibi kulağıma fısıldadı. Her ne kadar beni teselli etmeye çalışsada gözünden akan yaşlar onu eleveriyordu.
Bende gülümsemeye çalışıp başımı salladım. Bir süre sonra Jack ve diğerlerinin yanına gittik. Herkes bir köşede harap bir şekilde oturmuştu. Sadece Jack dim dik durmuştu. O da yıkılsaydı kim ayakda durabilirdi ki?
"Jack, nasıl oldu bunlar? Onlar bizi nasıl buldular?"
"Bilmiyorum Hope? Gerçekten bilmiyorum? Ama bildiğim bir şey var. Yine gelicekler. Scayayıda öldürdük?"
"Ne kadar vaktimiz var?"
"Mega şehirle aramızda bir aylık yol var. Büyük ihtimalle öleceklerini düşünmüyorlardır. Bir süre sonra anlarlar...gelmeleri falan....2 ay....belki ahhh ama emin değilim. Hemen kaçmalıyız burdan."
"Ne? Dur bir dakika....kaçmak mı? Jack kafayımı yedin? Derhal o şehire gidip o lanet olası adamları öldürmeliyiz?"
"Böyle bir şey olmayacak hope. Daha fazla adam kaybetmek istemiyorum. ANLADINMI?"
"BYLE NEREYE KADAR KAÇABİLİRİZ? HEMEN DİĞER SIĞINAKLARADA HABER GÖNDER. BEN DAHA FAZLA SAKLANMAK İSTEMİYORUM."
"SEN..KİM..OLDUĞUNU...SANIYORSUNDA..BANA EMİR VERİYORSUN."
Yüzüme yediğim yumruğu hiç beklemiyordum. Ama yinede karşılık vermedim.
"Ben böyle korkakça yaşayamam. Ben gidiyorum. Gerekirse tek başıma girerim oraya."
"Cidden o adamı öldürdüğünde her şey çözülecek mi sanıyorsun? Ha Hope? Onu öldürsek bile o halkın gözünde cesur bir kahraman olarak kalıcak. Bizden daha fazla nefret edicekler. Anlamıyormusun?"
"Bir yolunu buluruz. Jack. Bunu yapabiliriz. İnanın bana."
Elimi omzuna koyduğumda sakin bir tonla konuştum. Jack çelişkide gibiydi. Ama yinede başını hafifçe salladı.
"İstediğin yere gidebilirsin. Ama kimseyi göndermiyicem. Kimse seninle gelmiyicek."
Ona hayal kırıklığıyla baktığımds hafifçe başımı salladım. Arkamı dönüp Alfa ile birlikte giderken bir kaç malzeme toplamaya gittim.
Bir kaç adım attıktan sonra biri kolumdan tuttu. Arkamı döndüğümde tanıdık ama yakın olmadığım birini gördüm.
"Bende gelebilirmiyim? Sana yardımım dokunabilir."
Martin. Martin savaş konusunda iyi olmayan biriydi. Ama gücünü düşününce işime yarayacağından emindim.
Her ne kadar birilerinin peşimden geleceğini düşünsemde ilk adım atanın başkası olacağını umuyordum.
Daha sonra düşüncelerimi duymuş gibi Daniel ve July yanıma geldi.
"July. HEMEN YANIMA DÖN. BU SEFER İZİN VERMEM."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İşaretli Olanlar(TAMAMLANDI )
Ficção Científica%%%%%%%%%%%%%% İnsanlar birbirlerini yok etmeye başladığında dünya yapay bir kıyamete sürüklendi. İnsanlar onları, işaretli olanları dışladılar. Ama bunun çok büyük bir hata olduğunu anlayacaklar. Onlarla işbirliği yapıcaklar mı? Yoksa savaşacaklar...
