Bir Yıl Sonra;
Evimin içinde koltuğumda otururken kapının çalındığını duydum.
Evim bir binanın ilk katındaydı. Bu bina diğerlerine göre biraz daha fazla zarar gördüğünden ve lazım olmadığından hiç karışmamışlardı. Bende ilk katını kendim için temizleyip kendimce bulan eşyaları koyduktan sonra epey güzel olmuştu.
Ben girdikten sonra Danielde üst kata yerleşmişti. Aslında alt katı seçme nedenim hem merdivenleri sevmemem hemde Alfanın yukarı çıkamayacak olması.
Merdiven boşluğuna sığmıyordu. Evin kapısını bile onun için özel yapmıştım. Boyu iki metreyi iki avuç kadar geçince çok şaşırmıştım. Babası olan lider kurt bile bu kadar büyük değildi. Üstelik hızı çoktan bir otomobili geçmişti. Bunu öğrendiğimde onla seyehat edebileceğimi düşündüm. Alfa beni taşımaktan hiç rahatsız olmamıştı. Üstelik çok keyifliydi.
Kapıyı açtığımda July hemen içeri atladı. Saat epey geçti. Kapayı kapattığımda july koĺlarımın içine girdi. Kokusunun saçlarını içime çektiğimde yüzümde mutlu bir gülümseme yer almıştı.
"Bu saatte burda ne işin var?"
"Hımm. Seni özledim."
"Ya birileri yanlış anlarsa."
Hala kollarımın arasındaydı. Yüzümdeki sırıtışla sorduğumda biraz utandı.
"Beni kimse görmedi. Hem...biliyormusun umrumda bile değil?"
"Hmm. Öyle diyorsun. "
Bir süre daha gözlerinin içine baktıktan sonra dudaklarıma yapıştım.
Dudaklarımızı hiç ayırmadan beline kollarımı dolayıp koltuğa oturttum. Bir süre seviştikten sonra ellerini tişörtümün altlarından tuttu. Ellerinden tuttuğumda ikilem içindeydim.
"Bunu yapmalımıyız?"
"Çok düşünüyorsun. Zaten evlenmiyicekmiyiz?"
"Evlilik??"
"Hmm. Ne o yoksa istemiyormusun?"
"Hayır öyle demek istememiştim. Sadece kıyametin ortasında biraz garip geldi. İnsanlar canıyla uğraşırken biz evlenicekmiyiz? Hadi o da tamam diyelim nasıl evleneceğiz?"
"O sorun değil. Zaten Daniel ve Emma da evlenmek istiyorlardı. Çifte nikah yaparız olmazmı? Törenide Pool yapar. Daha önce bir çok nikah kıymış. Olmaz mı?"
"Hahaha. Tamam sen nasıl istersen. "
Bir kere daha dudaklarımız buluşurken bu sefer tişörtümü çıkarmasına izin verdim. Bende onun tişörtünü çıkarmaya başlarken dudaklarımızı hiç ayırmadı. Köşede oturan Alfanın bize bir bakış attıktan sonra tiksinircesine mutfağa doğru gittiğin gördüğümde yüzümde bir gülümseme olmaya başladı.
Julyi bacaklarından tutup kucağıma aldığımda yatak odasına doğru gitmeye başladım.
"Gerçekten çok ateşlisin?"
...
Aradan iki gün geçmişti. Yatakta gözlerimi açtığımda nefes nefese kalmıştım. Gördüğüm kabustan sonra bir kaç saniye duraksadım. Alfanın sinirle hırlama seslerini duyduğumda hemen dışarı çıktım.
Etrafta kimse yoktu. Saat sabah 7 civarlarıydı. Gözlerimle alfayı aradığımda köşede durmuş belirli bir tarafa doğru bakarken gördüm. Bende o tarafa baktığımda pek bir şey göremedim. Hemen içerden dürübünümü alıp tekrar baktığımda etrafta yüzlerce insan gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İşaretli Olanlar(TAMAMLANDI )
خيال علمي%%%%%%%%%%%%%% İnsanlar birbirlerini yok etmeye başladığında dünya yapay bir kıyamete sürüklendi. İnsanlar onları, işaretli olanları dışladılar. Ama bunun çok büyük bir hata olduğunu anlayacaklar. Onlarla işbirliği yapıcaklar mı? Yoksa savaşacaklar...
