GÜMÜŞSERVİ - HunHan

Not

                                 Yazar

İki yüce kalp aynı rüyadan uyandıklarında yattıkları yerde dönüp birbirlerine baktılar.

Gözleri ellerine kaydığında yüzüğün orada olmasına şaşırmadılar. Çünkü öylesine şaşılacak şeyler yaşamışlardı ki sadece birbirlerine gülümsediler.

Çoğu şarkıda, çoğu filmde, çoğu dizide, çoğu kitapta ana konu aşk. Bize çok dayatılmış olan bu 'hayat gayesi' bu kitapta da gözden kaçamıyor. Kaçamıyor çünkü sevgi hepimizin ihtiyacı olan temel şey. Her şeyden öte bize verilen bir ruh ve bir beden var. Öyle güzel sevmeliyiz ki yalnız olmadığını anlasın. Eksik hissetmesin.

Hepimiz aşkın ne olduğunu biliyoruz. Süslü kelimelere ihtiyacınız yok. Belki hiç aşık olmadınız, ama bildiğinize eminim. Çünkü aşk sadece karşı tarafa duyulacak bir şey değil. Kendine, bir elmaya, bir kediye her şeye duyulabilecek bir şey. Büyütünce aşk oluyor. Büyütmeye gerek duymazsan, istemezsen, içinden gelmezse ya sadece sevgi olarak kalıyor -ki sevgi çok kutsal- ya da yok oluyor. Ben bu kitabı yazarken hepinizin içindeki sese seslenmeyi çok istedim. Orada göremediğiniz ve size aşık biri var. Onun sesini kısmayın olur mu? Sizi sevdiğini söylediğinde ona 'ben de seni seviyorum, seni duydum' diyebilin. Çünkü onun sizi sevdiğinden yüzde yüz eminim.

Belki kurgudan uzak olduğu için bu cümleleri atlıyorsunuzdur. Sıkılmış olabilirsiniz. Ama atlamayanlar varsa eğer, ben onlara seslenmeye devam edeceğim.

Kalbiniz acıdığında, sevginize karşılık bulamadığınızda, yalnız hissettiğinizde bir şeylerden vazgeçmeye kendinizi zorlamayın. Bir şeylerden vazgeçmeyin. İnancınızı kaybetmeyin. Aşk olmayınca hayat eksik olmuyor. Sadece çileksiz bir pasta oluyor. Ama bir sürü meyve var pastada merak etmeyin. Belki çoğunuza göre en güzeli yok. Ama ne önemi var. Sevgi olduktan sonra -ki ben sevgiye un diyorum- ne önemi var. Pastayı pasta yapan çilek değil.

Sizleri çok seviyorum.

Bugünü bir misafir olarak görün. Yarını da yarın gelecek bir misafir olarak. Misafir perver olun. Sevgiler...