Özür dilerim •bxb•

"Patlama" 1

Not: Bu hikaye Teşekkür ederim adlı hikayenin devamı değildir.
Bu o patlamayı yaşayan başkalarının hikayesidir. Zaten apayrı insanlar oldukları için o okunmadan da rahat bir şekilde anlaşılır.
İyi okumalar dilerim. 💕

✨

Büyük bağırışlardan sonra hep kötü bir şey olur. Eğer ki bu bağrışlarla beraber insanlar kaçmaya başlıyorsa orda daha da kötü bir şey oluyor demektir. Tam olarak da bunu yaşıyordu. Etrafındaki insanlar kaçış içindeydi. Saniyeler içinde gerçekleşen bu olay tam olarak şuydu, canlı bomba. Biri bombayı patlatacağını söylüyordu. Bunu gören insanlar ise hemen kaçmaya başlıyorlardı, eğer sevdikleri yanında ise onların ellerinden tutup oradan uzaklaştırıyordu. Peki bu saniyeler içinde gerçekleşen şeyde o ne yapıyordu. O ise donup kalmıştı, o hep böyleydi.
Çocukluğundan beri, bazı olaylar yüzünden korktuğunda, gerildiğinde, endişenlediğinde, elinden bir şey gelmeyeceğini düşündüğünde donup kalıyordu.
Kasılıyor, bedeni bir odun parçası gibi hareketsizce duruyordu.
Bu durumda da aynı tepkiyi gösteriyordu, şok olmuşcasına kasılıp kalmıştı.
İnsanlar bağırıyorlar kaçıyorlardı, ama o gözlerini hiddetle açıp donuklaşmıştı.
Herkes kaçmaya başlamışken, onun böylesine durması birinin elbette ki dikkatini çekmişti.
Hızla kaçarken onu da kolundan tuttu, sadece şokun etkisiyle kaçmadığını ve kolundan tutup koşturmaya çalıştırsa koşacağını düşünmüştü.
Ama genç çocuk öyle biri değildi, o malum bazı sebepler yüzünden böyleydi ve korkuyla kasılıp kaldığında herhangi birinin kendisine dokunmasını istemezdi.
Aslında bu elinde olan bir durum değildi, istemsizce kendisine dokunan elleri itiyordu, uzaklaştırıyordu kendisinden.
Annesi bu durumlarda onu sakinleştirmek için defalarca sarılmaya çalışsa da itiyordu onu.
İstemsizce, sanki tiksinir gibi, tik gibi elleri gidiyor ve itiyordu.
Dokunulmasına izin vermiyordu.
Çünkü hayatında yaşadığı bazı şeyler onu böyle bir insan yapmıştı.
Genç çocuk donup kalmış gencin kolundan tutup koşturmaya, bir nevi hayatını kurtarmaya çalışsa da genç çocuk yürümüyordu.
Genç çocuk şiddetle bağırdı "KOŞSANA!"
İşte o zaman istemsizce elleri haraket etti gencin elleri, istemsizce itti ellerini kendi üzerinden.
Onu kurtarmaya çalışan çocuk ise arkaya doğru sendeledi, biraz arkaya doğru gitti, sonra yere düştü.
Diğer genç çocuk ise kaskatı olmuş bedeni ile geriye bir kaç adım atmıştı, tam ne olduğunu anlayıp, ne yaptığını anladığında büyük bir ses duyuldu.
Kendi bedeni arkaya doğru savruldu, kafasını ve sırtını sertçe yere vurduğunu hissetti.
Sonra tiz bir ses, bir süre sonra da insanların acı ile inleyen sesleri.
Genç bulanıklaşan gözlerle etrafa bakmaya çalıştı, az önceki gence baktı, kanlar içindeki bacaklarına da baktı.
Gözleri daha da bulanıklaşmıştı, bayılacağını hissediyordu.
Yanından birinin hızla geçtiğini gördü, birinin başka birine seslendiğini duyuyordu.
Biri "Mete!" diye bağırarak ve koşarak yanından geçip gitmişti.
O ise bulanıklaşan gözlere rağmen az önceki gence bakıyordu, yüzünü ezberlemek için, onu bulmak için.