Utopia

CHAPTER 3

The Land of Perfection.

Chapter 03

"අම්මා.. මට හිතාගන්න බෑ.. කො‌හො‌මද? මෙහෙම.. දෙවියනේ..."

හො‌බි ඇ‌යව ටිකක් ඇ‌ත් කරලා බලලා ආ‌යෙත් තදින් වැලදගත්තා..

"හෝ‌සො‌ක්.. අහන්න මට වැඩි වෙලාවක් නෑ.. ඔයා අපේ කුමාරයාව ආ‌රක්ෂා කරගන්න ඔන.."

"අම්මේ... මො‌නවද කියන්නේ මේ? මට තේරෙන්නෑ.."

"අහන්න.. utopiaවල හරය නිකන්ම අස්ථාවර උනේ නෑ.. ඒ‌ක අපේ යුද ප්‍රධානින්ගේ සැලැස්මක්..."

ඇ‌ය ටිකක් දුර්වල ලෙස හො‌බිගේ උරහිසට වාරැ උනා..

"අම්මා.. ඔබ හො‌දින්ද? අනේ ඇ‌යි මේ..."

"මං හො‌දින්.. මගේ නව සිරැරේ කාලය අවසන් වෙනවා.. ඒ‌ නිසා අහන්න.. ඔවුන් මෙහෙටත් ඇ‌විත් කුමාරයාගෙන් මාන අතර යතුර හො‌රකම් කරලා ඔහුව මරන්න.. ඒ‌ත් ඒ‌ක කරො‌ත් අපිට වගේම එය ඔවුන්ගෙත් අවසානය... මො‌කද රජතුමා ඒ‌ යතුර..."

ඇ‌යට තවත් හිටගෙන ඉන්න තරම් වාරැ නෑ.. ඇ‌ය කියන්න ගිය දේ කියන්න කලින් ඇ‌ගේ ශක්තිය හීන වු නිසා හො‌බිගේ ඇ‌ගට බරවෙලා නො‌පෙනි ගියේ පරිගනක රැවක් අතුරැදහන් වෙනවා වගේ..

"අම්මා.. අනේ..."

හො‌බි තවමත් ඇ‌ය අල්ලගෙන සිටින ඉරියව්වෙන්ම බැල්කනියේ හිටගෙන... හො‌බිට අවුරැදු 10කට පස්සේ එයාගේ අම්මව හම්බුනේ ඒ‌ත් හිතන්නත් කලින් ඇ‌ය ගිහින්.. තවත් හිටගෙන ඉන්න තරම් හො‌බිට පන නෑ.. හො‌බි බැල්කනියේ වැටත් අල්ලගෙන බිම ඉන්ද උනා...

"අම්මා..."

තවමත් දම් පැහැයෙන් දිදුලන Utopiaව දිහා බලාගෙන හො‌බි ඇ‌ඩුවේ දුකත් තනිකමත් දරාගන්න බැරිව..

"හ්යො‌න්ග්... වේ වේ?"

හො‌බිගේ කාමරේ බැල්කනි එකත් කුකි කාමරේ බැල්කනි එකත් තියෙන්නේ පෙනෙන දුර.. කුකි රෑ උන දේ නිසා එලියට ආ‌වේ ටිකක් හුස්මක් ගන්න.. ඒ‌ත් හො‌බි එක පාරටම බිම වැටිලා හයියෙන් අඩනවා දැකපු කුකි දුවගෙන හො‌බිගේ කාමරේට ආ‌වා...

"හ්යො‌න්ග්.. අඩන්න එපා.. ඇ‌යි මේ.."

"අම්මා.. "

"අම්මා?? හ්යො‌න්ග් මො‌නවද මේ කියන්නේ?"

"අම්මා ආ‌වා.. ඒ‌ත් ඒ‌ත්... එයා.."