အကို့ကို ကျွန်တော် ပိုင်ဆိုင်သည်ဟု ဆို၍ ရသော သုံးရက်မြောက်သောနေ့။
အကိုက အရင်လို နူးနူးညံ့ညံ့လေး ပြုံးမနေပါ။ ရင်ခွင်ထဲတိုး၀င်တိုင်း ပြန်လည် ဖက်ထားသော်လည်း နွေးထွေးမှုတို့ မရှိခဲ့ပါ။ ပါးလေးကို တိုးပေးတိုင်း ဖွဖွနမ်းတက်သော်လည်း ကြင်နာမှု အလျဉ်းမရှိ။ ပြောသမျှကို နားထောင်ပေးသော်လည်း ချစ်တယ်ဟူသော နှုတ်ပေါ်စကားကိုသာ ပြန်ပြောတတ်သည်။
အကို့ရဲ့ ဒူးအနာဟာ ပျောက်သွားခြင်းမရှိပဲ သွေးများ ထွက်နေစဲ ဖြစ်သည်။ အနာကို ပြုစားထားသည်ဟု ဆိုသောကြောင့် ဒီတိုင်း ဆက်သွားရင် အကို့အနာက ပိုဆိုးလာရုံပဲ ရှိသည်။
ဘေးနားမှာရှိနေပါလျက်၊ ပိုင်ဆိုင်ပါလျက်နဲ့ ကျွန်တော် ပျော်ရွှင်ခြင်း မရှိနိုင်တော့ပါ။ အရာအားလုံးထက် အကို့ကို ကျွန်တော် မြတ်နိုးတယ်။ ကျွန်တော် သဘောကျတဲ့ အကို့ရဲ့ ပါးထက်က ပါးချိုင့်လေးကို မမြင်ရတာ ကြာခဲ့ပြီ။
"အကို ချစ်သေးလားဟင်"
အကို့မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ကျွန်တော်မေးလိုက်တော့
"အင်း ချစ်တယ်"
အဝေးကိုသာ ဆွေးဆွေးလေး ငေးကြည့်နေတဲ့အကိုဟာ ချစ်တယ်ဆိုသည့် စကားကို တစ်ချက်လေးတောင် လှည့်မကြည့်ပဲ ဖြေသည်။
ရစ်ဝဲတက်လာသည့် မျက်ရည်များက ပါးပြင်ပေါ် လှိမ့်ဆင်းသွားသည်။
"အကို့ ရင်ထဲက လာတဲ့ စကားလေး ကြားချင်လိုက်တာ အကိုသိလား ကျွန်တော် အခု မပျော်နိုင်တော့ဘူး"
နွမ်းခါး၏ တစ်ရက်တာဟာ ခွဲခြားနှင့်သာ ကုန်ဆုံးခဲ့သော်လည်း ခွဲခြားကမူ နွမ်းခါး မေးသည်ကိုသာ ဖြေသည်။ ကျွေးသည်ကိုသာ စားသည်။ မျက်စိအောက်ကလည်း အပျောက်မခံပေ။
၇ရက်အတွင်း သွေးသားနှီးနှောခြင်း ပြုလုပ်ရန် မှာလိုက်သော်လည်း နွမ်းခါး ထိုအရာများကို ကြောက်သည်။ ခွဲခြားကို ကုတင်ပေါ်တွင် အပေါ်မှ အုပ်မိုးထားချိန်၌ မျက်လုံးထဲတွင် စည်သူနှင့် ရဲမင်းတို့၏ တဏ္ဌာမျက်လုံးကြီးတွေကိုပဲ မြင်ယောင်လာသည်။ ကျွန်တော်ကြောက်တယ်။ ကျွန်တော့တုန်းက တော်တော်ကို ကြောက်ခဲ့တာ အကိုဆိုလည်း ဖွင့်မပြောနိုင်ပေမယ့် အရမ်းကြောက်နေမှာ။
YOU ARE READING
Close To....You (Completed)
Fanfictionချစ်နေမိလို့ နာကျင်ခံစားရမှာစိုးလို့ လက်လွှတ်ပစ်မယ့်လူထဲမှာ ငါမပါဘူး ငါကချစ်မိတာနဲ့ အပိုင်ရဖို့ပဲကြိုးစားမှာ #ခွဲခြား သူကျွန်တော့ကို မချစ်ဘူး ဒီအတိုင်း ကစားချင်ရုံပဲ #နွမ်းခါး