The Last Survival Escape

Chapter 17: Lights Off

Chapter 17:
Lights Off

-Aztare Khrys Avellar-

-:-

Medyo nabasa kami ng konti dahil sa mga patak ng ulan kanina sa labas pero napamangha naman kami pagkapasok namin sa loob ng gusaling ito, tamang tama sa amin ang laki ng lugar, sobrang lawak nga ng ispasiyo at may mga sofa pa sa gilid kung saan maaari kaming magpahinga. There are also kitchen area sa pinakadulo at family table kung saan maaari kaming magluto at kumain. Sa left side naman ay ang palikuran at sa right side naman ay may nakahilerang rooms. The theme on the inside is slight luxurious.

For now, Jules is still unconcious while he is lying on the large sofa and on the other side is Samantha, she is like having a deep thoughts while staring on the floor that was made of grey tiles. Same as Roselda na mukha yatang nanghihina pa rin at namumutla. Doctor Johny at si Master Yoshi ay tanging kasama nilang nakaupo at nagmamatyag sa sitwasiyon ng mga kasamahan. These two guys is too much for us, kung wala siguro sila ay halos nagkawatak-watak na kami o naging kasapi na ng mga zombies eating brains.

Makakaya pa ba kaya namin ito? Minsan kasi nagiging negatibo ako sa aking mga iniisip na pilit kong pinipigilan, sobrang bilis kasi ng pangyayaring ito na para bang sa isang kislap lamang ng mata ay nasira na kaagad ang mga pangarap namin sa buhay.

Paano kung walang lunas para matapos na itong epidemya sa bansang Pilipinas? Para bumalik na sa dati ang lahat. Makakaahon pa kaya kami kung kami na lang yata ang nabubuhay sa bansang ito? Ano ba ang ginagawa ng gobyerno para magwakas na itong zombie apocalypse? Nakakapagod na kasing tumakbo at lumaban habang hindi namin alam kung may paroroonan pa ba ang mga hakbang na ginagawa namin.

"Aztare, ayaw mo bang sumama sa second floor?" Nahimasmasan ako ng nagsalita ang babaeng nasa likuran ko, nakatulala rin pala ako sa harap ng mga nanghihina kong kasamahan.

"Huh?" Bumaling ang tingin ko kay Kearah.

"Sabi ko, sasama ka ba sa second floor Aztare?" hindi ko alam pero nawala na ang apoy na bumabaga kanina habang nakatingin ako sa babaeng ito. Wala na ako sa mood para maging galit, I need to refresh myself and take some rest.

Maybe I'm just tired of everything, parang ayaw ko kasing magsalita. Pagod ako physically and mentally kaya tumango lamang ako sa kaniya bago ko siya nilagpasan at naunang umakyat sa ikalawang palapag ng gusaling ito.

"Galit ka pa ba hanggang ngayon?" nagulat ako dahil umakbay siya sa akin, "Let's be friends Aztare!"

"Just call me Azy." mabilis kong hinawi ang kaniyang kamay at inawasan kaagad, wala pa rin akong tiwala sa kaniya at hindi ko kaya na makipagplastikan.

Umabot ako sa second floor habang nakabuntot si Kearah sa aking likuran, bawat tingin ko sa kaniya ay ipinapakita niya ang isang napakaplastic na ngiti, kitang-kita ang ngipin nitong kasing kulay ng perlas sa sobrang ganda.

"Welcome to the bar!" sabay kaming napatalon dahil sa pagkagulat ng sabay sumigaw sina Delvon at Gasper.

The dim lights turns to somewhat a christmas season full of different lights on the walls, napatakip din ako ng aking mata sa bawat pag-flash ng mga makukulay na liwanag. No music played and only the flashing of disco lights makes this area more enjoyable. Rinig pa rin naman ang ulan pero hindi na gaano kalakas pa kaya nakakasigurado kaming bukas ay aalis na naman kami para ipagpatuloy ang aming plano papunta sa Fort Santisimo.

Nakaupo na ngayon si Gasper sa isang swivel chair, he looks like a bar-tender while playing the single bottle of vodka while Delvon is mixing something in a wine glass. To be honest, maraming beses na akong nakapasok sa bar pero kasama ko noon ay ang mga tita ko na nanggaling sa Visayas kaya hindi ako naka-enjoy ng mabuti, and I'm not the type of girl na sumasayaw sa kung saan saan, I want to dance infront of my man while we are both naked.