Adalet masallarda kalmış bir kelime.
Temeli çürük bir bina vermişler elime,
Ya tamir et ya da yık diyorlar.
Ne tuğlam var, ne çivim ne de tahtam.
Anladım, yıkarsam yenisini yapamam.
Ama burası yıkılır, ben burada yaşayamam
Tamir etmek mümkün değil,
Yıkılır bir çivi çaksam.
Ha! unuttum adalet demiştik.
Boşversene! Adalet zaten mülkün temeli
Afrika'daki aç çocuğa da adalet!
Suriye'de ölen bebeğe de
Hamburgeri beğenmeyip yenisi gelince gülenede
Eğer her devrim bir tamirse
En büyük devrim ölümdür belki de
Ya da karşı koymaktır zulme.
Adaletle yaşadığını sanan,
Bütün özgür kölelere selam olsun.
Boynunda takılı olan ipi gören köle evladır
Boynundaki ipi götmeyene göre.
©kayıpşair
melisajiminie36 brom bu şiirimi sana itâf ediyorum. Umarım beğenirsin ❤
