Esmeyen rüzgarın saçını dalgalandırması tuhaf,
Mavi lenslerinin arkasına gizlenmiş kırmızı gözlerin gibi.
Senin yanındayken korkmuyorum senden başka hiç kimseden.
Dışarıda dilleriyle avuç avuç günah toplayan insanlar,yine bana aynı dilleriyle günahın ne olduğunu anlatıyorlardı.
Ama sen aksine işlediğin günahları gizlemiyorsun.
Titrek gözlerimin odaklandığı yer kanlı hançerindi,
Günahını hoş gördüğümden değil korktuğumdandır sana sormamamın sebebi.
Kurbanlık koyun gibi kanlı hançerini göre göre boynumu dizine uzatabilirim,
Ve şimdi yüksek sesle hatta avazım çıktığı kadar bağırıyorum ben senden korkmuyorum.
Sesimi duyan yürüyen ölülerden beni koru, lütfen!
Ben bir ölüyü bile öldüremem.
Senin kadar güçsüz değilim çünkü.
Senin kollarına iltica etmemin tek sebebi ölüsü belli katili meçul bu cesetlerin bana sarılmak istemeleri.
Bu mezarlık konserinden beni siyah kanatlarınla bulutların üzerine çıkarabilirsin mesela.
Günahlarımızın bedelini güneşin kavurucu ateşiyle yakarak ödeyebiliriz belki o zaman.
Günahlarımızdan arındığımızda o siyah kanatların ağaracak.
İşte o anda beyaz kanatlarınla beni aşağıya indirebilirsin.
©salasta
