Kucağımda kalan cesedin...
Belki de bu verdiğin son nefesin.
Kanınla boyanmış küçük kefenin...
İntikam ateşiyle yansa yüreğim.
Ben seni geç tanıdım erkenden ayrıldık.
Ruhum ruhuna aşıkken biz nasıl ayrıldık?
Gök gürledi sen giderken...
Çocuksu kalbin, birde bu kadar güzel gülerken...
Sen daha çok küçüksün,
Korkarsın ölmekten.
Hem zaten vazgeçemezsin ki gülmekten.
Toprak benide senin yanına alır mı söylesen.
Bir rüyaydı bu kâbus,
Kucağımda kalan cesedinle...
Bak gidiyor şimdi ruhun...
Oysa ki el eleydiler biraz önce.
©salasta
