67.BÖLÜM ~FİNAL~

3.5K 184 204
                                    

Alesya'dan...

"Günaydın." dedim sınıfa girerken. Kızlar sıralarında oturmuş kendi aralarında sohbet ediyorlardı. Kumsal "Günaydın."dedi ve gülümsedi. Yerime geçtiğimde hepsine tek tek göz attıktan sonra "Ne konuşuyorsunuz?"dedim. Asena "Ece hakkında konuşuyorduk." dedi. Tek kaşımı kaldırıp onlara odaklandım. "Bir haber mi var?" dedim. "Bilmiyoruz. Sence kim kaçırmış olabilir? Bence Cesur suçlu değil gibi." dedi Kumsal. "Bilmiyorum ama içimden bir ses Berkan diye bağırıyor. Çünkü Ece bize bir şeyler anlatacaktı hatırlıyorsan, ama gelemedi. Sence bu neye işaret? Berkan yapmış olabilir." dedim. Asu "Cesur da yapmış olabilir sonuçta Berkan'ın köpeği." dedi kaşlarını çatıp. "Olabilir." dedim düşünceli bir şekilde. Ece için endişeleniyordum açıkçası. Başına kötü bir şey gelmiş olabilirdi. Kim bilir ona orada neler yapıyorlardır? Doğukan'ın endişeli haliyse gözden kaçmıyordu. Ne kadar belli etmese de içi içini yiyordu. Görmek zor değildi. Şu sıralar gerçekten her şey daha da zorlaşmıştı. Doğru bildiğimizden şüphe ettiğimiz her şeyin aslında şüphelerimizi haklı çıkaracak bir şekilde yanlış olduğunu anlıyorduk.

Üzgündüm,kırgındım,yorgundum ve en kötüsüyse Çağan'ın bana gerçekleri söylemeyip saklaması sonucu olanlardı. Bana, 'Sana ben çarpmadım.' deseydi eğer bir şeylerden şüphe duyup işimizi daha çabuk halledebilirdik. Ama bana hiç güvenmemişti. Deponun yerini söylediğimiz için yapmışlardı her şeyi aslında. Bu olayda biz de çok masum değildik ama kandırılmış hissediyordum. Şimdi ise gerçeklere bir o kadar yakındık. Kim doğruydu? Kim yanlıştı? Kim oyun oynuyordu? Öğrenmenin zamanı geldi geçiyordu. Kalbimde ve aklımda anlam veremediğim karmaşık bir duygu vardı. Böyle sanki korkuyla heyecanı karıştırmış gibiydim. Kalbim çıkacak gibiydi. Ya her şey daha da kötü olursa. Berkan suçlu değilse? Çağan ve Piçizler suçluysa? O zaman ne olacaktı? Piçizler hayatımızdan gerçek anlamda çıkacaklardı. Bu zamana kadar bir şeylerden şüphelenmemiz onlardan uzak durmak için yeterli olmamıştı. Birbirimize ağıza alınmayacak şeyler yapmıştık. Onlar bize bu süreçte çok kötü şeyler yaşatmışlardı. Kardeşimin canlı dövüldüğünü izlemiştim. Krizlerim tekrar hayatıma girmişti. Belki de suçlu onlardı?

Peki ya Berkan? Her zaman ortalıktan kayboluyordu ve başımıza bunca olay gelirken sessiz kalıp bir şey yapmıyordu. Araba ile çarpan da Araf'tı. Her şey onlarla bağlantılıyken bir tarafım da Çağan'ın suçlu olmadığını bas bas bağırıyordu. Lakin kim suçlu kim masum ancak bunu bilenler söyleyebilirdi. Ve biz de bizzat işi bilenden dinleyecektik. O kişi Ece'ydi. Bize her şeyi doğru bir şekilde anlatacak olan kişi Ece'ydi. Ne piçizlerin dediklerine güvenebilirdik ne de Berkan'ın dediklerine güvenebilirdik. O kişi Ece olduğu için kaçırılmıştı. Şimdi hiç bir şey öğrenemiyorduk ve Ece'yi kurtarmanın peşindeydik. Ece için endişeleniyordum. Her şeyi yavaş yavaş çözüyorduk ama daha hızlanmamız lazımdı. Hızlanmamız için de bize Ece lazımdı.

Bu sırada Barlas kaşları çatık bir şekilde bize dönerek "Asena flash belleği alabilir miyim?" dedi. Asena çantasını kurcalayıp küçük gözden bir flash bellek çıkardı ve Barlas'a verdi. "Hepsi var değil mi?" dedi emin olmak istercesine. Asena "Evet, eksiksiz." dedi. Hoca içeri girdiğinde ders başlamıştı. Asena'ya dönüp "Depo olayı ne olacak?" dedim. Asena aklına bir şey geldiğini belli eden bir mimikle "Kızlar, buraya dönün iki dakika." dedi. Kızlar döner dönmez anlatmaya başladı.

"Asu'nun çektiği videodaki çocukların yüzlerini taradım. Okuldan sonra bana geçelim ve çocuklardan bir tanesinin adresini alıp oraya gidelim ve depo olayını da burada çözelim. Hepiniz gelmek zorundasınız. Çok yaklaştık." dedi. Hepimiz onaylamıştık. Kumsal "Ne yapacağız ki?" diye sordu. "Ben bilgisayardan Asu'nun çektiği videodaki çocukların adreslerini bulcam. Böylece onlara ulaşacağız." Asu "Ee sonra?" dedi. "Sonra çocuklardan birinin evine gidip olayın aslını soracağız." dedi. "Bence çok mantıklı ve işe yarayacaktır." dedim. Kumsal "O zaman yavaş yavaş çözülüyor ha?" dedi gülerek. Asena "Acele etmeyin derim. Sevincimiz kısa sürebilir." dedi yan yan piçizlere bakarak. "Doğru." dedim onu onaylayarak ve Çağan'a baktım.

PSİKOZLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin