Defne Özdemir
"Ali babanın bir çiftliği var. Çiftliğinde aslanları var. Dur lan başka bir şeydi sanki."
Gözlerimi Açelya'nın iğrenç sesiyle aralamak büyük bir hayal kırıklığıydı. Suratımı buruşturarak homurdandım. "Sus." Odama nasıl geldiğimi veya üzerimi ne ara değiştirdiğimi hatırlamıyordum. Başımda Açelya, Karya ve Beste'yi görmeyi beklemiyordum.
Elini beline koyarak resmen çemkirdi Beste. "Dökül." Bakışlarımı kaçırarak titrek bir nefes aldım. "Sanırım Yağız beni terk etti." İçli bir şekilde mırıldanınca Açelya güldü. "Ben de Burak ile barıştım." Çatık kaşlarımla bağırdım. "Yardımcı olmuyor."
Açelya bozulmuş bir tavırla ayağa kalktı. "Gidip bir hamster alacağım." Sinirle bedenimi yatağa geri bıraktığımda Karya saydırıyordu. "Al anasını satayım. Al, sen de ben de kurtulayım." Açelya odadan çıkınca iki kız bana döndü. Ardından Beste bir sır veriyormuş gibi eğildi. "Yağız yarım saattir içerideki sehpaya kafasını vuruyor."
Ne ?
"O burada mı ?" İkisi de kafasını sallayarak onayladığında hızla doğruldum.
Dur !
Yine ne var ?
Yüzsüzce oraya mı gideceksin ?
Burası benim evim seni salak
Ama Yağız sana hakaret etti.
E niye döndü o zaman ?
Pişman olmuş işte !
Tamam, ne güzel. Barışalım o zaman.
Terk et burayı.
BURASI BENİM BEDENİM.
Hıh, o zaman ben giderim.
Lütfen.
Oluşan sessizliğe karşın kaşlarımı çattım. "Gerçekten gitti mi lan ?" Beste ve Karya bana anlamaz bakışlar atınca umursamadan dışarı çıktım. İçeri girdiğimde kafasını sehpaya koymuş bir Yağız görmeyi beklemiyordum. Ona yaptığım fedakarlığa rağmen beni dinlemeden yargılması hoşuma gitmemişti. Bir de bana yaptığı ima...
"Terk et evimi." oldukça sert çıkan sesime karşın Yağız aniden doğruldu ve irice açtığı gözleriyle bana baktı. "Defne bir din-" Ona bakmadan kapıyı işaret ettim. "Sen beni dinlemedin. Ben de seni dinlemeyeceğim. Şimdi defol." Büyük adımlarla arayı kapatıp yanıma geldiğinde sinirli bir şekilde ona baktım.
Ona kıyamıyordum.
Ona neden kıyamıyordum ?
"Ben bilmiyordum. Senden bir şeyler sakladığımı, söylememek için kıvrandıktan sonra beni başka bir kızla yakınlaşmış halde görsen ne anlardın ?" Hayır onu affetmek istemiyordum. Sürünmesini istiyordum. "Peki güvenmiyor muydun hiç ? Böyle bir şey yapmayacağımı bilmiş olman gerekiyordu !"
Resmen gürlediğimde kapı çalmış, Yağız'ın aralanan ağzı geri kapanmıştı. Hışımla kapıya ilerledim. "Lanet hamsterdan vazgeç Açelya !" Sinirle bağırdığım sırada görüş alanıma giren kişinin Açelya olmasını isterdim ama o değildi.
İnanamaz gibi gözlerimi kırpıştırdıktan sonra yutkundum. Hızla kapıyı kapatıp arkama döndüğümde bana bakan Karya, Beste ve Yağız ile karşılaşmıştım. "Kimmiş ?" diye soran Beste'yle beraber kapıyı tekrar araladım.
Gitmiyordu !
Gerçekti !
İlk önce yanaklarına dokundum. Bir süre avuçlayıp gerçekliğini test ettikten sonra bana gülümseyerek bakan surattan uzaklaştım. Kapıyı tekrardan suratına kapatıp kısa bir çığlık attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Kızları 2 - Büyük Olay
Teen Fiction"Ve o olay olduğu zaman, bir mafya dirilecek ve tüm oyunu baştan yazacaktı. Ve benim tek temennim oyunun bir an önce kazanılmasıydı. Çünkü oyun bozan, çok yakındaydı..."
