You're The One

Chapter 13: Grandparents

Aishlou's POV
Saturday Morning

Kahapon umuwi na ako sa amin at ngayon babalik ako hindi para mag-aral , kundi para magpasaya and after that may bonding kami nila Lycah at Theo.

"Lollipop don't go home too late, alagaan mo sarili mo, don't do the things you are not allowed to." paalala ni Mama.

"Yes Mama, I'll go ahead." paalam ko naman bago lumabas, I sit at my baby and start the engine.

Lastly I drove into my destination, malapit ang pupuntahan ko sa University namin. I stopped at a famous fast food restaurant.

I face the glass door and a guard open it for me, I walk straight at the counter wherein there is one man currently making his order.

Lumapit ako sa katabi niyang counter, "Goodmorning Miss, what's you order?" tanong ng staff na nasa counter.

I look at the menu posted behind her. Then I took my pick and made my order, I also bought some for my own.

"Take out or dine in?" tanong ng staff, hindi ko alam kung matatawa ako o maiinsulto, well hello I just ordered a meal for more than 50 people and she expected me to dine in?

"Take out." Pagpipigil ko, sa totoo lang gusto ko siyang sakalin at ipakain sa kanya lahat ng binili ko.

"Sobrang dami naman ata ng binili mo. Don't tell me kakainin mo lahat ng inorder mo?" tanong naman ng lalaking katabi ko. His voice is blocked by a thing, halata.

Isa naman itong lalaking katabi ko, pakialamero! "So? Wala ka nang pake doon, why don't you just go, mind your own business." Pagsusungit ko, hindi ko siya tinignan, and I don't have time to.

"Sabi mo you're busy, is it because you will eat a lot?" tanong niya, dahil sa hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi niya tinignan ko siya only to know si Theo pala.

"Oh ikaw pala, kaya pala nakakairita. What are you doing here?" tanong ko at hinarap siya.

"Bibili rin, ano palang gagawin mo sa napakaraming binili mo?" tanong niya, tinignan ko siya at umiling-iling.

"Still mind your own business."

"Well, paano kung ikaw ang business ko? Sabihin mo nalang kasi. Hindi ka naman mamamatay."

Inikutan ko siya ng mata bago sinagot ang tanong niya, "They are for the people I want to waste my time with."

"You're friends?" tanong ulit niya, why can't he just shut his mouth!

"No, for my grandparents." tugon ko, siguro naman at naiintindihan na niya yung nais kong sabihin.

"Ganyan karami mga grandparents mo?" gulat niyang sabi sabay tingin sa akin.

Hindi ko na alam kung nagkukunwari siya para mainis ako o talagang slow lang siya.

Oh boy, why am I stuck with this kind of person, masaya ngang kasama tatanda ka naman ng maaga.

"Hayy, pwede ba mamayang hapon pa naman tayo dapat magkita kaya layuan mo nga ako, sinisira mo mood ko may pupuntahan pa ako." Pakiusap ko sa kanya dahil baka masabunutan ko'to.

"Here's your order miss, should we help you put it in your car?" Pagmamagandang loob ng staff.

"It's ok, kaya ko naman. Babalikan ko nalang yung iba mamaya." Pagtanggi ko at bumuhat ng dalawang plastic na may lamang pagkain at dumiretso sa labas.