0536.......: Sabah bu mesajları gördüğünde sinirleneceksin, birisi seninle dalga geçiyor zannedeceksin.
0536.......: Neyse, sileyim ben mesajları.
0536.......: İyi geceler Gece Şarkım. (03.23)
25 Mesaj Silindi.
Ayliz: Tüm mesajları okudum. (07.56)
...
Uykudan yeni uyanmıştım ve art arda bildirim geliyordu. Gelen mesajlara bakıp bir cevap yazdım ve geri gözlerimi kapattım.
Ayliz: Yo
Yatağa kafamı geri koyduğum aıra telefonumdan gelen ses yüzünden geri kaldırdım. Annem evden çıkmadan uyandırmıştı ama ben geri uyumuştum.
"Okula gitmek istemiyorum." Kendi kendime konuşup yatağımda doğruldum. Okula gitmekten başka çarem yoktu.
Anonimciğimin dediği gibi; gitmek istemiyordum ama beni okuldan alsalar ağlardım.
Anonimciğim mi?
Ne?
Peki.
Gözlerimi açıp labobaya gittim ve işlerimi halledip hızlıca odama döndüm. Okul kıyafetlerimi giydikten sonra telefonu elime aldım.
Hoş: Bir kez de hevesimi kursağımda bırakma be.
Hoş: Okula gidiyorum ben.
Hoş: Bye.
Gülümseyerek tuşların üzerinde parmaklarımı gezdirdim.
Ayliz: Ağlama.
Saçlarımı özenle taradıktan sonra hazır olduğuma ikna olup çantamı ve telefonumu alıp odamdan çıktım. Kahvaltı yapmadan evin kapısına yöneldim. Okulda illaki bir şeyler yerdim.
Kulaklıklarımı kullağıma taktığım sırada telefonum titredi.
Hoş: Küstüm ben sana.
Ayliz: nE
Hoş: Ben heyecanlıyken hevesimi şey ediyorsun.
Ayliz: Ne ediyormuşum?
Hoş: Küstüm ben sana.
Ayliz: Tamam saçlarımı da başkası öper.
Hoş: Höst.
Hoş: İlk ben dedim.
Hoş: Başkası öpmesin.
Hoş: Ya bu nasıl laf?
Hoş: Ağlayayım mı?
Kulaklığımı telefonuma da takıp spotify listeme tıkladım. Ücretsiz spotfy kullandığım için 2 şarkıda bir reklam dinliyordum ama olsundu.
Ayliz: Ağlama.
Ayliz: Ben insanlara saçımı öptürmem.
Sana neden öptüreceğimi ise bilmiyorum.
Hoş: Yaaaaaaaaaaaaaaa
Hoş:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoş: Bir dakika ya.
Hoş: Ben insan değil miyim?
Ayliz: xödlxösçzçsçx
Ayliz: Ona da kendin karar ver.
Kulağımdaki kulaklığım çekildiğinde korkuyla sıçradım. Sağıma dönmemle Anıl'ın suratıyla karşı karşıya geldim.
"N'apıyorsun be!?" Birkaç kez konuştuk diye bu samimiyet nereden çıkmıştı?
"Seslendim, duymayınca..." Kaşlarım çatık bir şekilde telefonumu çebime tıkıştırdım. "Koluma dokunabilirdin, kulaklığımı çekmek ne?"
Önüme dönüp hızlı adımlarla yürürken Anıl koşarak bana yetişti. "Özür dilerim." Ona bakmadım. Daha hızlı yürümeye çalıştım. "Ayliz, yavaş olsana kızım ya."
Durdum. Durdum ve yüzüns baktım. "Kızım mı?" Anıl'ın kaşları hareketlenirken dudaklarını birbirine bastırdı. "Lafın gelişiydi o."
Burnumdan içeri derin bir nefes alıp geri önüme döndüm ve hızla yürğmeye devam ettim. Bu kez Anıl bana yetişmemişti.
Okul göründüğünde içime dolan heyecanla nefesimi tuttum. Bugün onu hissedecektim. Görmesem de onun olduğunu bilecektim.
Telefonumu çıkarıp ona mesaj yazdım. Son mesajıma hâlâ cevap vermemişti.
Ayliz: Okulda mısın?
Okulun kapısından girene kadar mesaj gelmeyince şaşırdım. O bana cevap vermemezlik yapmazdı.
Kapıdan girdiğimde birkaç kişiye baş selamı vererek okulun içine girdim. Sınıfa gidene kadar bu kez kimseye bakmamış, selam da vermemiştim. Sınıfa girdiğimde Kerem'i sıranın üzerine yatmış bir şekilde buldum.
"Kerem." diye seslendim yanına otururken. Kafasını asla oynatmadı.
