okulun ağası • texting

ÖZEL BÖLÜM 1

Yılbaşı.

15 Tatil.

2. Dönem'in başlaması.

Korona'nın ülkemize gelmesi.

Olağanüstü halden, sokağa çıkma yasağı gelmesi.

Evlerimize tıkılmamız.

Yılbaşında mutlu olmayı diledikten sonra bu da bana hayatın 'nah' deme şekliydi sanırım. Günde 500 kere dışarı çıkan biz için bu durum çok boktandı. Bu süreç içerisinde sürekli birbirimizi arıyorduk, görüntülü konuşuyorduk, evde netflix izliyordum. Birbirimizi eskisi kadar göremesekte aramızdaki bağ hiç kopmamıştı, Halil'le de iyiydik.

Bir ara Arda ve Damla ayrılmıştı, grupta birbirlerine her satırda laf sokmalarından anlamıştık ama sonra barışıp yine eski hallerine dönmüşlerdi.

Ardından bu süreç Mayıs ayında yavaşlamış, Haziran ayında ise bitmişti. Her şey eski haline dönerken Temmuz ayında yine görüşmeye başlamıştık.

"Hadi geç kalacağız sizin yüzünüzden." annem bir türlü evden çıkamamıştı. On saattir hazırlanıyordu. Okul aile birliği bir davet düzenlemişti. O davette okulun öğrencilerinin aileleri bağış yapacaktı. Toplanan bağışlar genellikle kimsesiz çocuklara, sokak hayvanlarına gidiyordu. İmkanı olmayan çocuklara ise burs bağlanıyordu bu paralar ile. Okulumuzun takdir ettiğim tek yönüydü. Buradan bana ikide bir  uzaklaştırma veren Müdüre ve gıcık hocalarıma selamlar.

Bu davet her yıl yazın yapılıyordu. Bağışlar toplanırken aynı zamanda bütün aileler davette bir araya geliyor, yiyor içiyor, eğleniyordu.

Bu seneye kadar bu davet işlerine hiç katılmamıştım. Çünkü bilirsiniz, milleti sevmiyordum.

Yaren, Eren, Tuğçe, Damla ve Arda her sene katılıyormuş ve ortamı çok güzel oluyormuş. Onlar öyle dediğinde bütün grup bu sene katılmaya karar vermiştik.

Annem'in beş milyon yıldır yaptığı makyajı sonunda bittiğinde kapıda ağaç olmuş babam ve ben mutluluktan arabaya yardırmıştık.

Üstü açık arabamıza bindiğimizde, ablanız zengin açılın, arkama yaslandım ve güneş gözlüğümü takıp rüzgarın saçlarımı savurmasına izin verdim.

Saat 7 de başlayacaktı ve annem sayesinde 7 buçukta anca evden çıkmıştık. Mekan sahildeydi.

Mallar • WhatsApp Grubu

Yaren: Neden geçen sene olan kişiler var sadece? Gelmiyor musunuz!!

Halil: İçeri giriyoruz şu an. O kadar havalı bir giriş yaptık ki bütün herkes hayran kaldı.

Nisa: O girişi görmek isterdim.

Halil: ;)

Doğukan: Ben de geldim lan hatta herkesten önce. Ama kimse yok yanlış mı geldik lan? Annem babam nerede

Eren: Oğlum sen neredesin bizimkiler ve annenler aynı masada duruyo

Doğukan: Oğlum ben sahilin diğer tarafına gittim herhalde

Tuğçe: Allah seni kahretmesin ya. ON SAATTİR ANNENLERE SENİ SORUYORUM DİYORLAR Kİ ETRAFTADIR

Doğukan: Aşkım bul beni

Arda: Kank sese doğru gelsene sahil gümbür gümbür. Nasıl kaybolmayı başardın

Furkan: Söz konusu Doğukan'sa her şeyi başarabilir

İrem: Tarık sen neredesin ya?

Nisa: Amcamlar az önce yola çıkmışlardı ama Tarık ayısı uyuyor galiba