Nihayet

20 4 1
                                    

Onu görebilmek için o kadar çok sabırsızlanıyordum ki kalbim sanki yerinden çıkacaktı.Üniversite umrumda bile değildi tek umrumda olan onu görebilmekti sadece onu görebilmek..

"Tamam geliyorum abi." Yatağımdan kalkıp aşağa kata abimin yanına doğru hareketlendim.Abim ıslak kek yiyordu kafasıyla yememi işaret ediyordu,aslında hiçte fena olmazdı :))) Abimin üzüntüsü yüzünden okunuyordu.Sanki birbirimizi bir daha hiç görmeyecektik o sırada abim konuşmaya başladı.

"Anlat,bi dertleşelim belkide son dertleşmemiz olur.." Ne anlatacaktım,bilmiyordum ama "Annem" diye başladım,"Özlüyor musun" demeden abimin sağ gözünden bir damla yaş aktı.Ve devam etti "Özlüyorum,hemde ölçülemeyecek kadar" Annemi kaybedişimizin 3.Senesiydi bu gece o yüzden bugün acımız biraz daha artmıştı,bir süre sessizlikten sonra ben nedensizce konuşmaya atladım,ve artık söylemenin vakti gelmişti "Onu da kaybedersem,bana ne olur bilmiyorum" Abim sorarcasına kafasını salladı.Ve "Abi artık söylemenin vakti geldi." diyerek başladım ve sonunda "Abi senin odun kardeşin aşık hemde sırılsıklam" Abim gülerek sordu. "Kimmiş bakalım bu kız" Baya bi utanmıştım.İsmini söyleyip söylememe konusunda kararsız kaldım,kısa bir sessizlikten sonra "Didar"diye sessiz bir şekilde mırıldandım."Peki ya nerde oturur bu kız,bi resmini göster bakayım" Ne diyecektim ki taa gittim kaç km uzaktaki bir İstanbul Kızı'nı mı sevdim diyecektim.

"Uzakta,hemde çok ama yaklaşacağım hemde yakın bir zamanda" Abim sırıtmaya devam ediyordu. "Uzak neresi" diye sordu,bekletmeden "İstanbul" Diye cevapladım.Abim "Neden bu kadar sevindiğini,İstanbul'a gitmek için neden bu kadar heyecanlandığın ortaya çıktı jojuk adam"Beni de bir gülme tuttu ve ağzımın altıyla "Evet" dedim ve sonrasında telefonumu çıkartıp resmini gösterdim,abim bir süre baktı ve "Olum bu kız sana bakmaaaazz" dedi,"Baktı" dedim.Ve tekrarladım "Baktı" abim biraz ciddileşmeye başladı ve "Demek ki karşılıklı gidince buluşacak mısınız ?" "İnşallah" dedim ve masadan kalktım üst kata doğru çıktım abim arkamdan "Bir şeye ihtiyacın olursa bağır aşağı doğru ben bakarım" dedi bende tamam dercesine kafa salladım.Yukarı çıktığımda sigaramı yakıp camın karşısına geçmiştim,sigarayı tam yakacaktım ki telefonum çalmaya başlamıştı.Ekrana baktım ve Didar arıyordu,hemen açtım ve kulağıma dayadım. "Nasılsın sevgilim napıyorsun dün gece aradım bakmadın,bir sorun mu vardı." Dediğine anlam veremeden "Dün sen beni aramış mıydın ?" "Hemde defalarca,ama hep meşguldün." Dedi "Güzelim,bir kaç saniye bekler misin ?" diyerek aramayı kapatmadan arama geçmişine girdim son arananlardan şunlardı

"Sevdiğim (8) Cevapsız Arama"

Şaşırmıştım,ve bir anda aklıma geldi.Gece ben biraz kestireyim derken sabaha kadar uyumuştum tabi haliyle bütün aramalar cevapsız kaldı.

"Çok özür dilerim sevdiğim,şimdi aklıma geldi gece kestireyim derken sabaha kadar uyuya kalmışım haliyle cevap veremedim affet beni"

"Hmm. O zaman ekranda çıkan yeşil tuşa bas belki affederim" Gülerek telefonu kapattı ve bir kaç saniye sonra görüntülü bir arama geldi.Saçım,başım dağanıktı ama umursamadan açtım.Ve anında gülerek "Affettin mi şimdi fecrim" diye soruverdim "Affettim,affettim şaka yapmıştım zaten,bu arada İstanbul'a sabah saatlerinde mi iniş yapacaksın gece mi eğer sabahsa annemden izin alıp arkadaşımla karşılamaya gelebilirim." Tekdüze direk "Sabah" diye cevap verdim yüzünde güller açmıştı.Öyle güzel bakıyorduki daha önce dediğim gibi gözlerimi karantina altına alıyordu.Daha sonrasında "Ooo çok güzel o zaman annemden izin alabilirsem,karşılamaya gelirim." "Bekliyor olacağım" dedim cevaben "Bi zahmet" dedi ve gülümsemeye başladık.Yine o gülerken ona takılı kalmıştım ve kısa sessizliğin ardından "Bakıyorumda birileri gülmemden gözlerini ayırmıyor." gülerek "Ayırmak mümkün değil dedim" ve devam ettim "Beni karşılamaya geldiğindede böyle gül olur mu ?" O anda annesi "Didar kızım kooooş yağmur yağıyor,çamaşırları topla" diyerek bütün ortamı bozdu Didar'da alel acele aramayı kapattı..

(14 Gün Sonra)

Uçağımın iniş yapmasına sanırsam 1 yada 2 dakika kaldı.O kadar çok heyecanlıyım ki onu görebilmek için o kadar çok heyecanlıyım ki.Uçak iniş yaptı ilk uçak deneyimime göre iyi geçirdim normalde bir taşıtta uzun süre yolculuk yapınca midem bulanmaya başlardı ama bu sefer az bir mide bulantısıyla yolculuğumu bitirdim.Uçağın merdivenlerine doğru yöneldim valizimde çok bir şey yoktu,kışlık kıyafetler,bere,eldiven ve laptopum,uçak merdivenlerini yavaş yavaş indim ve uçaktan ayrıldığımda içimde tuhaf bir his oluşmuştu nasıl bir yerdi bu İstanbul ? Sanki indiğim andan itibaren havası bi değişik gelmişti bunu bende anlayamadım..Havaalanındaki açık büfelere doğru yürürken bana doğru uzaktan biri koşuyordu,ve biraz baktıktan sonra anlamıştım ki bu oydu,bana yaklaştı ve bana sımsıkı sarıldı hiç bir şey sormadan direk sarıldı.Kokumu içine çeke çeke sarıldı,bende aynı şekilde onun kokusunu içime çekiyordum.En son sarılmamız bitince yanımıza biri daha geldi arkadaşım dediği kişi bu olmalıydı,kumral uzun saçlı,biraz uzun boylu bir kızdı.Ben Didar'a dönerek sessizce kulağına fısıldadım "Nihayet sevgilim nihayet" oda bana aynı şekilde "Nihayet" dedi ve tekrarladı "Nihayet" Beraber üçümüz o bahsettiğim açık büfeye doğru yürüdük.İçeri girip yiyebileceğimiz kadar yemek alıp bir masaya oturduk,telefonumda onlarca bildirim olduğunu biliyordum,çünkü indiğim andan itibaren telefonuma mesaj bildirim sesi yağmaya başladı.Abimi meraklandırmak istemiyordum.Mesajlara bakmadan direkmen abimi aradım ve iyi olduğumu söyledim kısa bir konuşmadan sonra telefonumu kapatıp cebime koydum.Didar'ın arkadaşı konuşmaya başladı,ve bana doğru dönerek "Ben Ezgi,peki ya sen ?" Ben konuşmaya başlamadan Didar tekdüze bir cevap verdi "Mehmet" ve gülmeye başladı.Dakikalarca güzel bir muhabbet döndü hem yemek yeyip hemde muhabbet ediyorduk,Ezgi'ylede iyi bir arkadaş olacağımı ilk gördüğümde hissetmiştim.Acaba her zaman böyle devam edecek miydi her zaman böyle sevdiğimle gülüp eğlenecek miydim ? İşte bunu bende bilmiyorum ama tek isteğim onu hiç bir şekilde kaybetmemem...

                                                 5.Bölüm Son


Çifte kumrular mesafeleri aştı ve buluştu.Yazarken en çok zevk aldığım bu bölüm oldu.Fikirlerinizi ve isteklerinizi yorumlara yazarsanız sevinirim.Oylamayı unutmayalım lütfen cansınız :Ddddd




4 RakamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin