Daha 3 gün önce geldiğim şehri terk ediyorum,sevdiğimi,okulumu,yeni tuttuğum evimi her şeyi arkamda bırakıp bu şehri terk ediyorum belki 1 ay belki 1 sene dönmeyeceğim belki bir o süre boyunca onun yüzünü göremeyeceğim ama döneceğim.
Otobüs durdu ve yaklaşık 15 saat süren İstanbul-Antep yolculuğum sona erdi, telefonuma onlarca bildirim geliyordu ama açmayacaktım,açmamalıydım.Her şeyin başladığı yere geri döndüm,evime doğru evimize doğru ilerledim,belki bir umut bir not benzeri bir şey bırakmıştır diye eve doğru ilerledim.Uzun bir yürüyüşten sonra evimizin kapısı gözüktü.Evin kapısında 2-3 tane abim yaşlarında insanlar vardı.Yanlarına doğru ilerledim ve "Abi hayırdır bir sorun mu var ?"Değişik bir tavırla başlarını bana döndürek bakmaya başladılar.Aralarından biri konuşmaya başladı "Delikanlı sen Berk Uzun'u tanıyor musun ?" Bekletmeden cevapladım "Kardeşi oluyorum abi" Aralarından birisi tanırmış gibi "Hee,sen telefonda konuştuğum çocuksun.Abini arıyoruz hala bulamadık belki bir iz buluruz diye buraya gelmiştik.Galiba sende öyle ?" Yine bekletmeden cevapladım "Evet abi,kapıyı açayım bakalım isterseniz" Hala bir umudum vardı.Abim bir şeyler bırakmalıydı. "Olur,delikanlı evi bi arayıp tarayalım,Berk bir şeyler bırakmış olabilir.Kapıyı açtım ve herkes ayakkabılarını çıkarıp ayrı yerlere dağıldı.Ben yukarı doğru çıktım yani kendi odama yine kapım yılıktı.Umudum giderek arttı,kapının ağzında kan izleri vardı.İçeri girdim ve gözümden bir damla yaş aktı.Abim yerde öyle yatıyordu,Kanlar her tarafını sarmıştı.Şok olmuştum,bir anda bağırdım "Olamaaaazzz" arkamdan bir ses geldi "Hayır olamaz,kim yapmış olabilir bunu kim,kim kıydı canına kiiiim ?" Abimin önüne ağlayarak diz çöktüm ve dilimden şu cümleler döküldü "Sende gittin,sende bıraktın beni.Hani beraber Sago'nun konserine gidip bağırarak şarkı söylecektik hani abi haniiii." Arkamdan abimin arkadaşlarının birisinin polisi aradığını duyuyordum."Evet cinayet olduğunu düşünüyoruz,hayır bıçaklanmış.Tamam polis bey,iyi görevler" telefonu kapattıktan sonra bana döndü."Hadi delikanlı kalk ayağa,iyi olacaksın.Abinin katilini bulacağız o orospu çocuğuna bir yumrukta biz vuracağız." Kulağına yaklaştım ve "Ben iyi falan o-la-mam" hızla evden çıktım.Evimizin bahçesine atılmış kanlı bir bıçak vardı.Görünce içim ürpermişti,büyük ihtimalle bu orospu çocuğu abimi öldürürken bunu bıçağı kullanmıştı.Ağlayan gözlerle caddede bir dükkanın yanına oturdum.Telefonumu cebimden çıkartıp,Didar'ı aradım.1 Saniye geçmeden telefon açılmıştı.
"Alooo,Mehmet nerdesinnnn ulaşamıyoruz sana,noldu anlat nerdesin,nereye gittin.Neden ağlıyorsun nedeeeen ?" Hıçkırıklarım oraya kadar gidiyordu.Titreyen sesimle "Kaybettim" dedim geciktirmeden cevap verdi. "Kimi aşkım kimi noldu sana böyle nerdesin yanına geleyim ?" Aklımdan onca düşünce geçmişti evet belki 1 ay belki 1 sene belki 1 hafta arasamda abimi sağ salim bulacağımı düşünüyordum. Ama benim odamda yerde kanlar içindeydi.Kafayı tam olarak yemiştim,Didar hala konuşuyordu,bağırıyordu,çağırıyordu.Ama hiç birini algılamıyordum dediklerinden sadece 5 kelime kulaklarımda yankılandı. "Ne yaşadıysan beraber atlatacağız sevgili."Hiç bir şey söylemeden telefonu kapattım ve Ezgi'ye yazmaya başladım "Yarın geliyorum" Bilet satış yerlerinden birine girip en yakın tarihe, yani yarına bir uçak bileti aldım.Akşam 17:00 da kalkıyordu uçağım,bu şehri korkakça terkedecektim.Evet bende istiyordum, abimin katiline onlarca tekme atmak ama artık dayanamayacaktım.Dayanamıyorum
7.Bölüm Son
Yine "Nasıl" diyeceğiniz bir bölümle karşı karşıyayım.Evet bu bölümler baya ekşınlı,gergin geçebilir ama güzel bölümleride yazacağımız bir gün var elbet :))))
Sizce Didar Mehmet'e çok kızacak mı ?
Mehmet Antep'i terketmeyle hata mı etti ?
Sizce Mehmet bu travmadan çıkabilecek mi ?
Didar'ın gözündende zaman zaman yazım gelsin mi ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
