မိဘႏွစ္ပါးကအလုပ္ကိစၥနဲ႔ခရီးလြန္ေနမႈေၾကာင့္အိမ္တြင္သူတစ္ေယာက္တည္းသာေနရသည္....
ဒါေၾကာင့္ပိုၿပီးအဆင္ေျပသြားေလတယ္.....
လမ္းေလ်ွာက္ေနရင္းနဲ႔ပုခံုးေပၚေခါင္းေလးတင္ၿပီးအိပ္ေနတဲ့Tae hyungကိုတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့...
သူတစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္...
သူကTae hyungနဲ႔ပတ္သက္ရင္ဘယ္ေတာ့မွထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္
စြမ္းမ႐ွိဘူး...
အျမဲတမ္းပဲ....
ဒါကသူTae hyungကိုအရမ္းခ်စ္လြန္းလို႔ျဖစ္ရတာေတြပါ...
အိမ္ေရာက္ေတာ့Tae hyungကိုယ္ေလးကိုကုတင္ေပၚ
ေျဖးေျဖးေလးတင္လိုက္သည္.....
Tae hyungအိပ္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး....အဝတ္ေတြလဲရမယ္...
"Tae hyung.....ထဦး....အက်ႌေတြလဲရဦးမယ္..."
ပုခံုးေလးကိုသာသာေလးလႈပ္ၿပီးႏိႈးေလးေတာ့Tae hyung
မ်က္လံုးေလးေတြပြင့္လာသည္...
"ငါ........ငါ့ကိုဘယ္ေခၚလာတာလဲJung kook...."
Tae hyungခမ်ာစကားေျပာတာေတာင္အားယူၿပီးေျပာေန
ရ႐ွာသည္....
"ငါ့အိမ္မွာ.....စိတ္ခ်ပါ....ငါမင္းကိုဘာမွမလုပ္ေတာ့ပါဘူး....."
"အင္း....."
Tae hyungကေခါင္းေလးညိမ့္ျပသည္...
"ကဲ...ထ....အက်ႌေတြလဲဦး...."
Tae hyungကိုေျဖးေျဖးခ်င္းထူေပးရင္းထိုင္ေစလိုက္သည္....
"ခဏေလး....ငါအက်ႌေတြယူေပးမယ္..."
"အင္း...."
Jung kookကTae hyungအတြက္ဆိုၿပီးဗီဒိုထဲက
သူ႔အက်ႌေတထုတ္ေပးသည္.....
"ေရာ့....အဲ့ဒါေတြလဲလိုက္...."
အဝတ္အစားေလးေတြကိုTae hyung
လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ေတာ့Tae hyungက
သူ႔လက္ကေလးကိုျပန္ကိုင္ၿပီး...
"မင္းေရာမလဲဘူးလား....မင္းအက်ႌေတြလဲစိုေနတယ္ေလ.."
Tae hyungသူ႔ကိုစိတ္ပူေပးတာနဲ႔တင္သူကေက်နပ္ေနပါၿပီ
....
သူ႔လက္ကိုက္ိုင္ထားတဲ့Tae hyungရဲ႕
လက္ေလးကိုျပန္ကိုင္လိုက္ၿပီး....
