"Jeon Jung Kook!!!!!!!!!"
ေအာ္လိုက္တဲ့အသံကတိုးေလေတာ့Jung Kookခမ်ာ
ျဗန္းခနဲေတာင္လန္႔ႏိုးၿပီးထထိုင္လိုက္ရ႐ွာသည္...
"အာ.....နားၿငီးလိုက္တာကြာ...."
နိုးလာတဲ့Jung Kookရဲ႕လည္ပင္းကအက်ႌစကို
ေဆာင့္ဆြဲၿပီး....
"မင္းငါ့က္ိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ.....ဟမ္...!"
"က်စ္.....မနက္ေစာေစာစိီးစီးအ႐ူးလာထေနတယ္...
Wae?....ဦးေႏွာက္မေကာင္းေတာ့ဘူးလား..."
"Yarr....ငါေမးေနတာေျဖေလ...."
"shiiiiii......f**kလိုက္တာ...f**kလိုက္တာ...ဟုတ္ၿပီလား...."
"ဘာ!!!!...."
မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီးေအာ္ေလေတာ့လိပ္ျပာေတာင္လြင့္ခ်င္သည္....
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ.....အ့...အ့.."
ေျပာရင္းဆိုရင္းJung Kook
ရင္ဖက္အားလက္သီးေတြနဲ႔ထုေလၿပီ....
"လူယုတ္မာ....အယုတ္တမာေကာင္....အင့္ဟယ္....."
"ေဟ်ာင့္!....အ့...."
Tae hyungရဲ႕လက္သီးေတြကိုအျမန္ခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး...
"မင္းအရင္ျမဴစြယ္တာေလ....မင္းပဲငါ့ကိုခြၽတ္ျပေနတာေလ....မင္းအရင္စတာေလ...."
Jung KookေျပာခါမွTae Hyungခဏၿငိမ္က်သြားၿပီး...
"ငါကဘာလို႔အရင္စရမွာလဲ...."
"ဒီမွာေတြ႔လား....ငါ့လည္ပင္းမွာ..."
Jung Kookကသူ႔လည္ပင္းကိုထိုးျပၿပီးအနီကြက္ေတြအား
ျပေလသည္....
"အဲ့ဒါက....?.."
"မင္းလုပ္ထားတာေလ...."
ထိုအခါက်Tae hyungေတာ္ေတာ္ေတြေဝသြားသည္...
ဒါေတကသူလုပ္ထားတာေတြ....မျဖစ္ႏိုင္တာ...
"မင္းအပိုေတမေျပာနဲ႔...ငါကဘာလို႔မင္းကိုဒီလိုလုပ္ရမွာလဲ..."
"အခုလုပ္ၿပီးလို႔အကြက္ေတြေတာင္ထေနၿပီေလ...မင္းကျငင္းခ်င္ေသးတာလား...."
