[Zawgyi]
အခ်ိန္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကေတာ့ခိုင္းေစမယ့္သူမ႐ွိဘဲသူ႔ဟာသူလည္ပတ္ေနခဲ့တယ္...
လေပါင္းမ်ားစြာၾကာသည္အထိ...
နာရီပိုင္းမ်ွသာေတြ႔ခဲ့ရသည့္ထိုလူကေတာ့က်ေနာ့္ႏွလံုးသားထဲကိုေနရာယူလို႔ယူမွန္းမသိယူသြားခဲ့ၿပီ....
ယံုၾကည္စရာမ႐ွိတဲ့သူ႔ရဲ႕စကားေတြကိုက်ေနာ္အခုယံုေနတုန္းပဲဆိုရီစရာႀကီးျဖစ္ေနလိမ့္မလားေနာ္...
"တာဝန္ယူမယ္"တဲ့....
အင္း.....က်ေနာ့္ကိုတာဝန္ယူမယ္ဆိုၿပီးသူကတ္ိေပးခဲ့တယ္..
ဘာမဟုတ္တဲ့ထိုကတိစကားကိုယံုၾကည္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္လည္းအံ့ျသမိေနဆဲပါ....
က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြမွာဘယ္လိုစြမ္းအားေတြ႐ွိေနလည္းမသိေပ..သူ႔ရဲ႕ပံုရိပ္ေတြကိုအလြတ္မွတ္မိေနသည္....
အေၾကာင္းရင္းမဲ့စြာလြမ္းသည္....
ေနရင္းထိုင္ရင္းလြမ္းသည္....
သူကေတာ့က်ေနာ့္ကိုေခါင္းထဲေတာင္႐ွ္ိပါေတာ့မလားေနာ္?
အစြဲလမ္းႀကီးတတ္သည့္က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္တေျဖးေျဖးမုန္းမိေတာ့မည္....
ဘယ္မွာေနမွန္းမသိ...နာမည္လည္းမမွတ္မိေတာ့တဲ့သူ႔ကိုေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ကက်ေနာ့္အတြက္ခက္ခဲေနတယ္.....
ပံုဆြဲရတာဝါသနာမပါေသာက်ေနာ္သည္အျဖဴေရာင္စာရြက္အလြတ္ေပၚတြင္ မ်က္လံုးထဲ၌ေပၚေနေသာသူ႔မ်က္ႏွာပံုသ႑ာန္ကိုေရးဆြဲေနသည္.....
Jiminနဲ႔က်ေနာ္ကအခု appaတို႔ company အလုပ္ေတြကိုဦးေဆာင္ေနရၿပီ...CEOႏွစ္ဦးႏွင့္ company ေပါ့....
လူကလည္းအားေနသည္ႏွင့္ သူ႔ပံုကိုထိုင္ဆြဲေနမိသည္....
*ေဒါက္*ေဒါက္*
တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူအခန္းတြင္းသို႔ဝင္တဲ့Jimin...က်ေနာ္လည္းက်ေနာ္ဆြဲေနေသာပံုဆြဲစာအုပ္အားအျမန္ပိတ္လိုက္သည္......
"ဘာေတြေရးေနတာလဲကြ?"
Jiminကသူ႔လက္ထဲ႐ွိ fileတြဲေတြကိုစားပြဲေပၚလာတင္ရင္းက်ေနာ့္ကိုေမးသည္....
က်ေနာ္လည္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း...
