"Jung kook!...."
လက္ေကာက္၀တ္အားတင္က်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ၿပီး Toiletဆီမေျပး႐ုံတစ္မယ္ဆြဲေခၚလာတဲ့Jung kookကို
ေၾကာက္သည္ထက္ပိုပါသည္....အားလပ္ခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ေက်ာင္းသားအမ်ားစုကသူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ကိုကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ပင္...Toiletထဲေရာက္ေတာ့လည္းToiletထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ေက်ာင္း
သားအခ်ိဳ႕ကသူတို႔ႏွစ္ဦးကိုၾကည့္ေနမသိမသာၾကည့္ေနၾက
သည္...Jung kookကTaehyungကိုအရမ္း
သဲလြန္းတာသိၾကသည့္ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ကျပသနာျဖစ္လာတာကိုသေဘာေပါက္ၾကၿပီးတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္စပစ္္ျပတာToiletထဲမွအလ်ိွဳလ်ွိဳထြက္သြားၾကသည္...Jung kookကTae hyungကိုနံရံတြင္ဖိကပ္ေစလိုက္
ကာ..."ငါမင္းကိုဘာေျပာထားလဲ...ဟမ္!"
Tae hyungရဲ႕ပါးစပ္ထဲက lollipop ကိုဆြဲထုတ္ၿပီးလႊင့္
ပစ္လိုက္သည့္Jung kook..."ငါေကြၽးတာကလြဲလို႔ဘယ္သူေကြၽးတာမွစားတာငါမႀကိဳက္
လို့ေျပာထားတယ္ေလ...""Jiminကေစတနာနဲ႔ေကြၽးတာပါ....ငါလည္းအားနာလို႔.."
"အားနာတာနဲ့ေကြၽးတိုင္းစားတယ္ေပါ့....ဟိုေကာင္ကမင္း
Lollipop မေပးဘဲတျခားဟာေပးရင္ေရာ...hk..
စားမွာဘဲလား...."ပုခံုးကိုတင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့Jung kookရဲ႕လက္ေတြေၾကာင့္႐ုန္းလို႔လဲမရေခ်...
"Jung kook....မင္းအဲ့လိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔...
Jiminကငါ့သူငယ္ခ်င္း....""ေတာက္!!...အဲ့အေကာင္ေၾကာင့္ငါ့ကိုေတာင္အာခံရဲတာလား..."
သူေျပာတာကေဒါသကိုပိုစြေပးသလိုျဖစ္သြားေလသလား..
"Jung kook!....ငါတို႔အခုေက်ာင္းမွာေရာက္ေနတာေနာ္.."
"ငါကအဲ့ေတာ့ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ??.."
"အျပင္ျပန္ထြက္ၾကရေအာင္....တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္မေကာင္းဘူး..."