[Zawgyi]
လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အတင္းဆြဲေခၚမႈနဲ႔အတူYoonGiသြားသည့္အခန္းေနာက္Jiminပါ လိုက္ပါခဲ့ရသည္...
"က်ေနာ့္ကိုလႊတ္!....."
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကိုJiminကိုကုတင္တစ္ခုေပၚပစ္တင္ခဲ့ၿပီးအခန္းအျပင္ထြက္သြားၾကေလသည္...
Jiminလည္းကုတင္ေပၚမွအတင္းၾကံဳးထကာပိတ္သြားေသာတံခါးကိုအတင္းေျပးဖြင့္ေသာ္လည္းဖြင့္လို႔မရေတာ့ေခ်..
"တံခါးဖြင့္ေပး!!...ကယ္ၾကပါဦး!!..."
တံခါးလက္ကိုင္ကိုအတင္းဆြဲဖြင့္ရင္းေအာ္ဟစ္ေနတဲ့JiminကိုYoonGiကကုတင္ေဘးတြင္မတ္တပ္ရပ္လ်က္အတိုင္းသားၾကည့္ေနသည္...
"Jiminေလး....အဲ့ေလာက္ေအာ္မေနနဲ႔...အားကုန္တာပဲ႐ွိမယ္"
YoonGiေျပာေသာ္Jiminကမ်က္ရည္လည္ေနေသာမ်က္လံုးေလးမ်ားျဖင့္လွည့္ၾကည့္ၿပီး..
"က်ေနာ့္ကိုျပန္လႊတ္ေပးပါ...."
"ဘာလို႔လဲ...ဘာမွ မွမထူးတာ...စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘူးကြာ"
"လႊတ္!!!"
YoonGiကJiminကိုတံခါးနားကေနအတင္းဆြဲျပီးကုတင္ေပၚတင္လိုက္၏...
"Tae hyungေရ!!!ငါ့ကိုဒီလူ...အား..အ့..ဟင့္"
အက်ႌအားဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီးႏို႔ေလးေတြက္ိုသြားနဲ႔ဖိကိုက္ေတာ့မ်က္ရည္တို႔ကတား၍မႏိုင္....
*ႁပြတ္*
"မလုပ္ပါနဲ႔....အ့..မကိုက္ပါနဲ႔ေတာ့..."
Jiminရဲ႕အသံေသးေသးေလးကYoonGiကိုပိုမႊန္ေစတယ္လို႔ေျပာရမလား...
YoonGiေတာ္ေတာ္ယစ္မူးေနမိၿပီ...
ႏို႔ေလးေတြကိုကိုက္ေနျခင္းအားခဏရပ္လိုက္ၿပီးJiminရဲ႕မ်က္ႏွာအားစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း...
"Min Yoon Giလို႔ေအာ္ၾကည့္ပါလား"
ထိုအခါJiminကပါးစပ္ေလးပိတ္ကာေခါင္းခါသည္....
"ေအာ္လို႔ေျပာေနတယ္ေလကြာ"
"ဟင့္...ဟင့္အင္...."
