"Kim Tae Hyung!!!Jeon Jung Kook!!!
ဒီတစ္ခါလည္းမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘဲလား...."
အလယ္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၏႐ုံးခန္းအတြင္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ေဒါသသံကဟိန္းထြက္ေနသည္....
သာမန္ေက်ာင္းသားေတဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ေၾကာက္ရေသာ
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏အသံအားဂ႐ုမစိုက္သလိုအခ်ိဳးျဖင့္
ေအးတိေအးစက္ထိုင္ေနေသာအလယ္တန္းေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္.....
Kim Tae Hyungနဲ႔Jeon Jung Kook....
Tae hyung၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္တြင္းေသြးစအခ်ိဳ႕က်ဆင္း
ေနသလိုJung kook၏ပါးမွာလဲေသြးထြက္ေနေသာဒဏ္ရာ
တစ္ခုႏွင့္ပင္.....
"Hummm....ကဲ....ေျပာစမ္းပါဦး...ဒီတစ္ခါေရာဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္တာလဲ"
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကသက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီးေမးလိုက္ေတာ့
Tae hyungကေအးတိေအးစက္နဲ႔ေျဖေလသည္...
"သူက်ေနာ့္ဖင္ကိုခ်တယ္..."
"ဟမ္!??"
Tae hyungစကားေၾကာင့္ေက်ာင္းအုပ္နားမီးေလာင္သြား
သည္....
"ေဟ်ာင့္....မင္းဘာလို႔ငါ့ေျခေထာက္ကိုတက္နင္းလဲ??"
Jung kookမွလည္းဝင္ေျပာလာသည္....
"ငါကမေတာ္တဆနင္းမိတာေလ....မင္းကတမင္ခ်တာကြ"
"ေတာ္ေတာ့!!....
Kim Tae hyungမင္းငါ့ကို႐ွင္းေအာင္စမ္း....
Jung kookကမင္းဖင္ကိုခ်တယ္...ဆိုတာဘာအဓိပၸါယ္လဲ"
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမွစိတ္မ႐ွည္ပဲဝင္ေျပာေလေတာ့...
"ေန႔လည္ကပါဆရာ....က်ေနာ္မုန္႔သြားဝယ္ရင္းသူ႔ေျခေထာက္ကိုမေတာ္တဆတက္နင္းမိတာ...က်ေနာ္လည္းျပန္ေတာင္းပန္လိုက္တာဘဲ...
အဲ့ဒါကိုသူကက်ေနာ္အခန္းထဲပန္ဝင္လာေတာ့ေက်ာင္းသား
ေတေ႐ွ႕မွာက်ေနာ့္တင္ပါးကိုလွမ္း႐ုိက္တယ္....
အဲ့ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္သူ႔မ်က္ခြက္ကိုထိုးလိုက္တာ..."
