Anjenette's POV
January 3, 20**
Back to school na naman. Hu! Makikita ko na naman ang multo ng nakaraan ko. Haha! De, makikita ko nanaman ang mga prends ko! :D
Pansin niyo ba na masaya ako? Hmm.. Wala lang! Masama ba? Nahawa na ata ako sa saltik ng author ng story na ito eh. Tsk! Malala na. Stage 5 na yata. -___-
Well anyway highway, as I have mentioned earlier, back to school na naman. So that means, back to kalokohan days na naman. Sino pa nga ba ang kasama? Eh di ang mga bespren ko na ubod ng loko.
Nag-ayos na ako ng sarili ko and grabbed my things. Syempre ayokong malate ngayon kaya maaga akong aalis. May mga pasalubong din kasi ako kina Eastanny and the gang.
Pagkadating ko ng classroom, iilan pa lang naman ang nandoon. Yung mga kaklase ko na early birds. Wehehe. Sus! Pwede naman magpa-late, ewan ko ba sakanila kung bakit gusto lagi maaga pumasok.
Maya-maya pa ay dumating na sina Eastanny. Shet! Riot na naman 'to.
"Hi BHAAAAAABE! I missed you sagad sagad!" -Eastanny
"Pasalubong ko, uma? :p" -Chrishie
"Yehey, you're back. =_=" - Zheai, sweet 'no? (-_- ")
Hindi na kami masyado nakapagdaldalan kasi dumating na si Ma'am English. Potek! Biruin mo, kababalik lang namin, essay agad ang gusto? Hmm. ano naman kaya ang isusulat ko sa essay ko? Wala naman akong maisip. HU! Kamusta daw ang Christmas Vacation..
ARGHHHH. Ayoko nang maalala. Masakit kasi. Masakit yung fact na... Sabi nang ayoko na maalala eh! Bakit ba kasi ang epal mo Johann, ha?! TToTT
Since wala na akong choice, aba'y edi isulat ang KV kay pareng Prince. Sulat dito, sulat diyan.. At sa wakas! Natapos ko na din.
Freetime lang kami sa ibang subjects. Baka daw kasi may hang-over kami sa vacation namin. Wahaha! O diba partehh. ~(*O*)~
"Beb, moved on ka na?" out of nowhere, tinanong ako ni Eastanny.
"Uhmm. A-ano. O-oo naman. Hehe"
"Sigurado ka ba? Parang hindi kasi eh. Alam ko naman na kakabreak niyo lang, tapos ano yan? Moved on agad? Wow ha! Naks naman. Umiimprove ka ata sa pagsisinungaling! Talent mo na?"
"Psh. Alam mo naman pala Tanny. Tinanong mo pa. Muntanga lang." sabat ni Zheai. Favorite talaga nito na basagin si Eastanny kahit kailan. XD
Natawa na lang ako sakanila. Lagi naman ganito eh, lokohan, basagan, trashtalk. Pero masaya.
Nung pauwi na kami kasi galing ng Singapore, sabi ni Prince na hindi na daw pala siya makakasama sa pag-uwi dito sa Pinas. Meron daw kasi business ang mga parents niya dun kaya hindi na daw muna makakauwi dito. Aish! Pero bago kami umuwi, sabi niya..
"Inspire, hindi na ako makakasama okay? Alagaan mo sarili mo. As much as possible, think of happy thoughts. Si Johann? Kalimutan mo na yun! Pero alam ko naman na di madaling mag-move on diba? Unti-untiin mo lang. Sooner or later, hindi mo mapapansin na hindi mo na siya hinahanap-hanap. Kaya mo yan inspire. May tiwala naman ako sayo eh! Ingat ka lagi ha?"
At dahil nga sa sinabi niya, napagdesisyunan ko na wag itext si Johann. Kakayanin ko! Diba diba? For the sake of moving on, kakayanin ko. Sabi nga nila, Moving on is a long process. Nasa isang tao na yan kung gaano katagal niyang pahihirapan ang sarili niya sa pag-asa kung meron pa ba. Hindi masamang maging tanga, pero sana wag naman sobra-sobra.
![](https://img.wattpad.com/cover/1152601-288-k158422.jpg)
BINABASA MO ANG
Efforts for our ROMANCE. [Slow Update]
Подростковая литература[Tagalog] We give our best in everything do, especially when we do it to have something or rather, SOMEONE. Once we succeed, we feel an unexplainable feeling --- HAPPINESS. But does it mean that when we have someone through that so-called EFFORT, th...