Efforts for our ROMANCE. [Slow Update]

Chapter 32: Chance.

Anjenette's POV

Nakaupo ako ngayon sa may terrace namin. Weighing things, thinking whether I should give him another chance. 

Kasi iniisip ko lang. Diba it doesn't mean na when you give a person a second chance, hindi ibig sabihin nung automatically na hindi ka na niya sasaktan. Malaki pa din ang possibility na saktan ka niya at magdulot ito ng mas malaking damage sa puso mo. 

But lately, naisip ko din na, WHY NOT? Hindi masamang magrisk. Pero siyempre, I should learn how to limit my trust, my love. 

Hindi nawala ang pagmamahal ko kay Johann, at mas lalong hindi 'to nabawasan. I think I'm loving him more than the way I loved him before.

Napatingin ako sa cellphone ko nang mag-vibrate ito. Hmm, baka si Johann na naman 'to. Hindi ko kasi siya nirereplayan simula pa kaninang umaga.

From: Johann ♥

Bakit hindi ka nagrereply? I'm worried about you.

I smiled. Kahit simpleng text niya lang, napapasaya na ko. Ganito ba talaga kapag inlove ka na masyado? ^///^

 Itinabi ko na yung cellphone ko. Mamayang gabi, I will give him the chance he's asking for. 

Johann's POV

Kanina pa ako text ng text kay Anjenette. Sht! Bakit hindi siiya nagrereply? I'm worried sick.

"O men, lukot na mukha mo." sabi ni Jhay-r tapos inabutan niya ako ng cake. Birthday ng kapatid niya eh. 

"Lul pre. Baka gusto mo mabasag ko yung iyo." 

"Whoa whoa. Anong babasagin mo pre? Wag yun!" 

Sira ulo talaga 'to. Anong akala niyang babasagin ko sakanya? Yung ano niya? Bwahaha.

"Gags. Hindi yung iniisip mo! Utak mo talaga eh nu kahit kailan? Ge pre. Salamat sa cake. Una na ko. May gagawin pa ko eh."

Kahit wala naman talaga. Umalis na ako sa kanila, lakad lang naman nasa bahay na din ako. Napatingin ako sa cellphone ko, wala pa din ni isang text galing kay Anjenette. Bakit ganun? Naisip niya ba na hindi niya na ako gusto? Sht. Di ko kaya. 

Isang sht ulit. So gay! Alam kong mahal niya pa ako. Tiwala lang Johann.

Napatingin ako sa bedside table ko, 5pm pa lang. Wala naman sila dito sa bahay kasi nagbakasyon sila sa Tagaytay. Psh! Hindi man lang ako sinama. 

Kinuha ko na yung cellphone at wallet ko. I need to see her. Hindi ko kaya yung ganito. Namimiss ko na siya. 

Pumunta muna ako sa flower shop. Bumili ako ng bouquet, roses. Her favorite flower based on the information I have gathered. Stalker ba? Hindi naman. Admirer kaya ako. Gwapo ako eh. :D

Next stop: Blue Magic. 

Bumili ako nung Syberian Husky na gusto niya. I need to buy this for her. Baka sakaling madagdagan ako ng points sakanya at magkaroon pa ng chance na maging kami ulit. I may sound desperate but who cares? I love her so much na handa akong gawin lahat para lang maging okay ang lahat sa amin.

I immediately rode the taxi papunta sa kanila. 8pm na din pala. Akalain mo yun? Tatlong oras din pala akong naglibot. 

On my way home, napadaan ako sa isa pang flower shop. There I saw a bouquet containing Lilac and Forget-me-not flowers. Naalala ko yung nabasa ko dati, Lilac symbolizes, "Do-you-still-love-me?" while Forget-me-not flowers symbolizes true love. PERFECT.

Binili ko na 'to tapos dumiretso na ako sa bahay. Pagkadating ko, andun si Kuya Eisen. Imba, andito siya? Akala ko ba kasama siya sa Tagaytay? -__-"