Το γκρι βλαπτει σοβαρα την ψυχικη σας υγεια.

-Κοιτα πανω

(Πριν ξεκινησουμε,παντα σε καθε κεφαλαιο θα χω ενα κομματι.Μπορεις να το ακους οσο διαβαζεις,ειναι το ιδιο που ακουγα οταν τα εγραφα.)

Θα θελα πολυ να χω τη φαντασια να σου γραψω μια ωραια ιστορια.Μια ιστορια με δυναμικη αρχη και κλασικο ωραιο τελος.Να σε ταξιδεψω,να σε βγαλω απο το κελι σου,να σε παρω με τις λεξεις να σε παω βολτα σε αλλους ουρανους.Μα για αποψε θα μεινουμε και δυο εδω,με τα ποδια καλα πατημενα στη γη.
Εχεις παει ποτε νυχτα σε παραλια;Αγαπω τις νυχτερινες βολτες στη παραλια,ειδικα αυτες που εισαι μονος σου.Θα παμε σε μια παραλια αποψε λοιπον.Θα ξαπλωσουμε στην ακτη της θα στριμωξουμε τις παλαμες μας στην αμμο.Θα γινουμε ενα με το μερος.
Κοιτα πανω.Ποσα αστερια βλεπεις;Ή βασικα,ποσα αστερια δεν βλεπεις;αυτη ειναι η σωστη ερωτηση.Σκεφτηκες ποτε ποσα δεν βλεπεις;Ποσα δεν μπορω να δω;Ο ουρανος ειναι ατελειωτος.Καθε φορα που τον κοιταω ειναι εκει και μου δειχνει ολο του τον εαυτο.Πως να εμπιστευτω τα ματια μου,που με ξεγελουν με ορια.Ποσο λυπαμαι που δεν βλεπω.Ειμαι παρανοικος που σκεφτομαι ετσι;Ή τρελοι ειναι ολοι οι αλλοι που εχουν πειστει οτι μπορουν με ενα ζευγαρι ματια να τα δουν ολα.
Καπου διαβασα οτι για να φτασει το φως ενος αστεριου στα ματια σου,ταξιδευει χιλιαδες χρονια.Τοση προσπαθεια για μια τελιτσα φωτος στον ουρανο σου.Και συ βλακα..παλι ξεχασες να κοιταξεις τον ουρανο χθες.
Ξερεις απο που βγαινει η λεξη ανθρωπος;Τα συνθετικα της ειναι απο το 'ανω'και το αρχαιο ρημα 'θρωσκω' που σημαινει ορω δηλαδη βλεπω.Συνεπως ο ανθρωπος ειναι αυτος που κοιταζει πανω.
Εισαι ανθρωπος λοιπον;Γιατι εγω χθες ξεχασα πως ειμαι..
Σπαταλαω θαυματα..
Ξεφυγα.
Πισω στο θεμα μας.Εγω οταν μας σκεφτομαι φανταζομαι ουρανους.Αυτο ειμαστε ατελειωτοι ουρανοι,τυλιγμενοι σε λιγη σαρκα.Μερικες φορες απορω πως μπορει και με χωραει το δερμα μου.Ειμαι ατελειωτος,οπως και συ,οπως και αγνωστος που προσπερασες σημερα στο δρομο χωρις καν να το καταλαβεις.Μακαρι να μπορουσα να σε νιωσω.Θα θελα τοσο να σε μαθω,θα θελα τοσο να τα νιωσω ολα.Ισως τελικα η καταρα μας να ναι οντως το δερμα μας.Γιαυτο ολοι νιωθουμε τοσο μονοι.Η επιφανεια μας ξεγελα.Τα ορια.Και η σκεψη εχει την ιδια κυνικη πορεια και αρνουμαστε να δεχτουμε οτι στην τελικη δεν ειναι τοσο διαφορετικη απο ολων των αλλων.Νιωθουμε μονοι Πιστευουμε οτι ειμαστε διαφορετικοι υψωνουμε τειχη και μενουμε εκει να αναρωτιομαστε γιατι δεν μας ενιωσε κανεις να παρακαλαμε για λιγη κατανοηση.Ειμαστε γκρι ειμαστε παθητικοι.Περιμενουμε..Αν θες να κανεις την διαφορα σταματα να κοιτας τις διαφορες και αρχισε να ψαχνεις τις ομοιοτητες.Φωναζω στον καθρεφτη..
Δεν θελω να μαι αφηγητης
Εγω ειμαι παρατηρητης.
Δεν θα σου πω μια ωραια ιστορια για να ξεχαστεις μεσα στο κελι σου.Μοναχα αυτο μη περιμενεις..Μερικες σκεψεις μονο,και αυτες δανεικες.Αυθεντικα ατονα και με ορθογραφικα,ετσι για να σου θυμιζω οτι δεν ειμαι τελειος..

Κεφαλαιο 1