Part 10
Gladys POV
Pawis at hinahabol ang hininga nanaman akong nagising nang mapanaginipan ko sya.
" KOOKIE! "
sa panaginip ko paulit ulit ko daw syang tinatawag habang sya , unti unting nawawala. Agad akong uminom nang tubig para pakalmahin yung dibdib ko.
" zoobi doobi zoobi doobi pamparaam~ oh glads! Goodmorning! Sakto kakatas ko lang magluto oh kain na tyo "
Masayang bati ni Mae sakin habang palabas galing kusina.
Nginitian ko lang sya at naupo na sa sahig sa harap nang mini table namin para magsimula nang kumain.Gladys: Salamat sa pagkain..
Saka kami nagsimulang kumain.
Mae: kookie?
Napatigil ako sa pag nguya at halos mabilaukan namg marinig ko si Mae. Agad akong tumingin sa kanya
Mae: sino si Kookie ?
Glads: H-Ha?
Mae: Paulit ulit mo kasi syang tinatawag kanina , nung tulog ka pa. Sino yun?
Glads: ah-aah.. Sino? May sinabi ba kong ganun
Mae: Opo kaya. So sino yun? Si Ju--
Glads: A-ah! Oo yung kookie yun yung biscuit! Sa panaginip ko kasi nagugutom ako nunSabay tawa ko nang alanganin para ilayo na yung usapan na yun. Hays gladys sino bang niloloko mo? Dapat siguro sabhin mo na kay mae yung totoo, mag 6 na buwan na kayong mag kasama.
Huminga ako nang malalim at saka humarap kay mae.Mae: kung di ka pa handa magsabi ayos lang wag moko alalahanin. Kaya ko naman maghintay saka gusto ko yung allowed na sa buong puso mo na sabihin ito.
Sabay ngiti nya sakin. Nginitian ko din sya pabalik saka nagtuloy kumain.
Skip--
Mae: Goodmorning mga peasants!!!
Maingay na sigaw ni Mae habang papasok kami s loob nang classroom.
Jin: Aba ya! Mukhang bumabalik ka nanaman sa kabruhahan mo ha? Sino tinatawag mong pisanto? Etong mukhang to?
Mae: hmm oo saka etong mukhang to heheheheTawa ni mae nang makaupo na kami habang tinatap yung pisnge ni yoongi na nakatingin na sa kanya ngayon nang pissed off.
Natawa nalang ako at naupo na din. Nagkatinginan kami ni Celina, nang biglang maalala ko yung nangyari kagabi. Dama ko sa mga ngiti nya na naiilang sya sakin. But I just smile at her, to reassure her that everything is fine. Nginitian nya lang din ako.
Habang napansin ko naman na may nakatingin sakin sa likod. Agad akong lumingon at nakitang nakatingin sakin si Jungkook. Agad naman akong namula. Iiwas na dat ako nang tingin nang mapansin ko yung mga tingin nya. Iba. Walang halong kapilyuhan. But puno nang sinseridad.
Siguro nakokonsensya sya sa pag iwan nya sakin kagabi. And again nginitian ko sya also reassuring him that Im fine. Yea. Im fine..Skip--
ProfLee: Okay Class, before I dismissed the class gaya nang ipiniangako ko kahapon. I'll now announced the partners for the duo report presentation.
Rinig naman ang mga bulung bulungan sa klass dahil sa sinabi ni sir.
Classmate 1: Sir! By chance pwede po bang may makapartner po kami na galing ibang section?
Prof: sorry but no. Sa section lang na to pwede kayo magkaroon nang kapartner. Dahil sa isang bus lang din ang section na to para wala nang confusions.Narinig naman namin ni Yna na napa buntong hininga si Mae. Tumawa lang kami , wala silang chance ni Darsheel.
Prof: Okay kung wala na kayong mga tanong , iaanounce ko na. Listen carefully, di ko na uulitin.
BINABASA MO ANG
Purpose
FanfictionIntroduction: I knew you first , that given me purpose Start to believe in you , start to ease with you , start to fall in love with you But what in just a sudden , you left me.. Left in my heart , Leave in my memories. But now you came back , hav...