Purpose

Chapter 26

Gladys's POV

Kakatapos lang namin kumain ni Mae after na makauwi matapos yung SF congratulatory celebration.

" Grabe! Di naman ako yung lumaban pero parang pagod na pagod ako awit" Salita ni Mae sabay na upo sa higaan niya.

Tumango lang ako matapos na makapag palit ng pjs, saka iniayos yung higaan ko at ready ng matulog.

"Uuwi ka ba bukas? 3 days daw tayo walang pasok ah?" Tanong niya habang pinapagpag yung higaan niya.

"Uy? Glads? Ding Dong! Andyan po ba si Gladys?" di ko napansin na nasa harap ko na siya habang pinipindot yung ilong ko na parang doorbell. Na balik naman ako sa sarili ko at natawa sa kanya.

"Wala ng yelo ubos na" pang asar ko sa kanya na ikinatawa naman niya.

"Oo wala ng yelo kasi natunaw na, tinunaw na ni Jeon Jungkook yang puso mo, ulet. Ayiiieeeee" at ako naman ngayon ang inasar nya. Naalala ko nanaman yung nangyari kanina at di mapigilang di mamula. Ang saya. Parang ngayon nalang ulit ako sumaya at tumibok ng ganun kabilis yung puso ko after na mawala siya sa sakin at eto ngayon bumabalik na siya.

" I'm starting to remember you" rinig kong sabi nya sa utak ko.
Totoo kaya to?
May naaalala na siya about sakin. About samin?

"So ano?? Anong nangyari? Nakita nalang namin kayo na nagsasayaw din sa gitna matapos natin takbuhan sila Kuya. Yiiieeeee." Udyok niya sakin habang nakaupo na sa tabi ko at sinusundot sundot pa yung bewang ko na nagpatawa naman sakin.

Di ko naman napigilan di mamula at kiligin ng maalala ko yung nangyari, na maski pati yung "love bug" song na tinutugtog ng banda kanina eh nadidinig ko pa.

"Ahm ayun, niyaya niya ko sumayaw, parang nung 5 years ago lang..." mahina kong salita na nagpalaki naman sa mata ni mae na parang na gets agad yung sinasabi ko.

"Wait.. nakaka alala na sya??" Malakas niyang tanong, agad naman akong umiling pero nakangti pa din.

"H-hindi lahat pero sabi niya, he's starting to.." Sabay tingin ko kay mae. Napa shape naman ng "O" yung bibig niya at biglang nangiti sabay niyakap ako.

"OMAYGAT! malapit na yan! AAAAH congrats glads! Unti-unti ng bumabalik lahat sa dati, babalik na din siya sayo." masaya niyang sabi na di ko naman napigilang maiyak medyo dahil sa saya at halo halong emosyon, at di makapaniwala na nangyayari nga talaga to, after 5 years na iniimagine ko lang na sana mangyari ito, at ngayon eto na siya. Na sana, magtuluy tuloy na. Saka sana, totoo talagang nasisimulan niya na kong maalala.

"Ya! wag kang umiyak hahah nahahawa ako sayo" sabay singot niya at natatawang kumalas sakin para punasan yung luha niya. Nagtawanan naman kami ng makitang naluluha kami pareho. Hinarap ko naman siya at siya naman yung naisipan kong tanungin,

"Eh ikaw ano nang plano mo ngayon about kay "darsh~" mo?" Pa cute kong sabi habang ginagaya ko yung tawag niya kay darsheel, but instead na makita ko siyang ngumiti o kiligin like usual, nag shrug lang siya at sabay na buntong hininga, napakunot naman ako ng noo.

"Eh? bakit? may problema ba?" tanong ko sa kanya

"Kasi, ano.."

Nag aalangan niyang sabi pero tinitigan ko lang siya as a sign na hinihintay ko siyang magsabi.

"Plano ko sanang umamin na sa kanya. "

Mahina niyang sabi. Pagtapos niyang magsalita eh niyakap ko siya agad at nagtitili, natawa naman siya at niyakap din ako pabalik tapos kalas din niya agad.

"I'm rooting for you! Grabe, san kayo humuhugot ng lakas ng loob ni celina? Pero omg sure ako same din kayo ng feelings, nadadama ko yaaan! " Ngisi at masaya kong sabi sa kanya.