Purpose

Chapter 20

Jungkook's POV

I just cant take it..

Salita ko sa isip ko habang ishinu-shoot yung bola sa ring.

I know I shouldnt have to think like this because I hurt her. Nasaktan at napagselos ko na din sya at mas malala pa dito.
Pero ang sakit. Ganito pala yung pakiramdam.
Lalo na nang malaman ko na masaya syang kasama yung lalaking yun kaysa sakin.

Sabay habol ko sa bola at kuha dito nang  biglang may pumatak na tubig sa bola. Dun ko namalayan na umiiyak na pala ko.
Tinitignan ko lang yung bola habang hawak ito.

All I want is just to be with her. Pero bakit ang hirap?
Ang hirap nang nasasaktan ka pero iba yung naiisip mo. Ang hirap nang masaktan sa isang bagay na di mo maalala.
Ang hirap na iba yung idinidikta nang puso mo sa isip mo

But shes right. Hindi naman pwede panatilihin ko sya sa tbi ko nang ganitong lagay.
Ayoko na syang masaktan dahil sakin.
Pero ako naman tong nagkakaganito.
Anong gagawin ko?

Sabay hikbi ko sa pag iyak. Kahit alam kong any minute ay magkakaron na nang tao dito sa gym. But I just keep on crying..
Nang bigla kong maramdaman na may humawak sa balikat ko.
Agad akong humarap at nakita si Yoongi hyung.
Nginitian nya ko , a comforting smile habang tinatapik yung balikat ko.

Yoongi: Hey.. Andito lang si hyung if you ever need help. Kung kailangan mo nang mapag sasabihan dito lang ako.

And again di ko nanaman napigilang umiyak. Natawa naman sya sabay gulo sa buhok ko.

Jungkook: H-Hyung.. H-hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Alam kong kasalanan ko to lahat pero ang hirap.. Hindi ako makapag decide..

Hikbi ko habang nakayuko.
I heard him sigh sabay pat sa uluhan ko.

Yoongi: Sundin mo lang kung anong sinasabi nang damdamin mo. Gaya nang sabi nila mas matalino pa mag desisyon ang damdamin kaysa sa mga utak natin. I know its sound ridiculous pero tingin ko tama yun. In short sundin mo yung puso mo.

Napatingin naman ako kay hyung dahil sa sinabi nya. But he just smile at me..
Unti unting gumaan yung pakiramdam ko dahil sa pinayo nya.
Naguguluhan ako dahil pareho kong pinapakinggan yung dinidikta nang isip at puso ko.
But ngayon na sinabi ni hyung to sakin. I should be stable.
Now I finally decided . That I should follow what my heart says.

3rd Person's POV

Nagsimula na yung pag papraktis nang basketball team. After mag break nang grupo ay nanuod na sila sa gym.
Dagsa ang mga estudyante nang euphoria univ sa gym para suportahan ang basketball team nang univ.

" sabog nanaman eardrums ko" pag rereklamo ni Seokjin habang iritableng nakaupo dahil nasa likod nya yung mga babaeng tili nang tili.

" Di mo naman sila masisisi hyung e sa twing nakakashoot sila yoongi hyung , namjoon hyung at gguk mapapasigaw ka talaga gaya nyan , WAAAAA!! " Sigaw ni Jimin , tinignan naman sya nang " seryoso ka?" Look ni seokjin.

Di naman mapigilan ni Celina na sumigaw at pumalakpak sa tuwing na kay Namjoon ang bola. Para nang girlfriend ang datingan nya. Sobrang kinikilig at natutuwa kasi sya at di nya mapigilan.

Habang si Gladys masaya din sya makitang nakakapuntos ang mga kaibigan nya sa court. But may mga time na nahuhuli nyang tumitingin sa kanya si JK at di nya mapigilan umiwas nang tingin at mamula. Nadidistract sya sa mga tingin nito

" AAAHHHHH!!! " biglang tilian at sigawan nang mga tao nang mag 3 point shoot si JK sabay bigla nitong harap sa pwesto ni Glads at itinuro sya.
Nanlaki naman yung mga mata ni Glads at sobrang namula. Naguguluha at naiilang sya sa mga pinapakitang kilos ni Jungkook sa kanya.
" ano bang problema nang lalaking to? " tanong nya sa isip nya. Pero di parin nya mapigilang mamula at sa kabilang banda ay kiligin