KATRAN ÇAĞI A&V

🌓KABUSLARIN ÇAĞRISI

Bölüm müziği: Sleeping At Last- Saturn

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🖤

Keyifli okumalar ⚔️

🔥🌪🔥🌪🔥🌪🔥🌪🔥🌪🔥🌪🔥🌪🔥

"Aliiin!"

Adamın feryadı uyanmasına neden olup, onu aniden yerinden sıçratmıştı. Kadın ise nemli saçlarıyla banyodan hızla çıkarak, bağırışıyla korkmamasına sebep olan adama baktı.
"Vodya?"

Adamın, sanki işkence görmüş gibi bakan bakışları ve adını delice haykırması ürkmesine neden olmuştu.
Hâlâ gördüklerinin etkisinden çıkamayan bir halde ayaklanıp ona bakan kadına doğru yaklaşıp eliyle gerçek olup olmadığını kontrol etme gereği duydu Vodya.

"Vodya ne oldu, ne yapıyorsun?"

Şaşkındı adam lakin biraz olsun rahatlamıştı da. Alin'i göz göre göre kurtaramamak, kendini ölüme teslim etmenin bir başka yoluydu.

Alin adamın bu haline oldukça üzülüyordu. Ne olduğunu öğrenmek ve biraz olsun Vodya'yı sakinleştirmek istedi. Bahçesini yakarken ki öfkesi çoktan geçmişti. Banyodayken uzun uzun düşünüp, bu işin içinde Vodya'nın olmadığına kanaat getirmişti. Günler boyunca Alin'e destek olmasının ardından, nasıl olurda gözünü bile kırpmadan tohumların ölmesini isteyebilirdi ki!

"Otur şöyle." dedi ve adamın yatağın kenarına ilişmesine yardım etti. Kitaplığın yanındaki masanın üzerinde duran gümüş sürahiden bir bardak su alıp adama uzattı ve yanına oturdu.
Vodya suyu bir dikişte bitirdiğinde yeniden Alin'e bakıp derin bir soluk aldı.

"Vodya.. daha iyi misin?"
Adam sadece başını sallamakla yetinsede kadının amacı neden bağırdığını, onu bu kadar endişelendiren sebebi öğrenmekti. "Ne olduğunu anlatacak mısın?" diye sakince sordu.

"Ben sadece kabus.. gördüm." Bu cümleyi kurarken yeniden gerilmişti ve Alin'i de endişe sarıyordu.
"Vodya. Siz rüya ya da kabus görmezsiniz. Belki yorgundun ve düş gördün. Uyanık olmadığından emin misin?" diye sordu kuruyan boğazıyla.

İkiside ürperen kalplerinin çılgın atışlarını yatıştırmak için gözlerini kapatıp birbirlerine biraz zaman verdiler.
Herkes biliyordu ki, lanetli Morin halkı rüya ya da kabus görmezdi. Eğer görüyorlarsa, biri o kişinin zihnine müdahale etmek istiyor anlamına gelerek lanetin habercisi damgasını yerdi ve zaten kötü bir namı olan bu diyarda hoş karşılanmazdı. Hele preslerinin böyle bir istilaya maruz kaldığını halktan öğrenenler olursa katiyen yönetimde söz sahibi olmasına göz yummazlardı.

Vodya ayaklanıp elindeki bardağı masaya koyarak, "Gidip babamı bulmalıyım." dedi ve kapıya yöneldiğinde Alin koşar adım Vodya'nın yanına gelip onu kolundan tutarak durdurdu.

"Yapma. Kimseye bahsetmemelisin." derken uyarıda bulunmak istiyordu. Bu konuda kimseye güvenmemeliydi ve kral Sater her ne kadar oğlunu önemsiyor gibi görünsede, batıl inançları diyara yayan ta kendisiydi. Hiçbir zaman tek veliahtının ölümünü istemesede, eğer oğlunun bir haberci olduğu kanısına varırsa gözünü kırpmadan Vodya'yı saf dışı bırakabilirdi.

"Biraz bekle. Araştırıp ne anlama geldiğini bulmaya çalışalım. Eğer işin içinden çıkamazsak dilediğini yaparsın." dedi Alin.

Adam açtığı kapıyı geri kapatıp kadının gözlerine baktı. İlk defa kendisini düşündüğü hissiyatı onu etkiliyor, biraz da heveslendiriyordu.
İnkar edemediği tek şey ise, geçmesi gereken korkunun bedenini iyice sarmaya başladığıydı.
Kapattığı kapıya yavaşça yaslanıp kendini aşağıya doğru bıraktı. Alin ise sönmeye ramak kalan, odayı inceden ışıldatan meşaleyi yenisiyle değiştirdi. Sonra da Vodya'nın karşısına bağdaş kurarak oturdu.
Meşalenin ışığı yüzlerinde gel gitli yansımalar bırakıyordu.
Alin' "Ne gördün?" diye sorduğunda çekiniyordu aslında fakat öğrenmek de istiyordu.