[ Mei 14 , 2020 ]
Kadang aku lupa
Aku bukan siapa siapa
Untuk gapai bintang
Wujudkan sebuah sayangKadang aku terleka
Aku tiada apa
Untuk ada di setiap penjurunya
Luah dan tegur ke sukmaAku bukan alimah
Jauh sekali dipanggil ustazah
Hanya pendosa tiada nokhtah
Tak layak digelar ahlul ibadahAku tak layak
Untuk gapai bintang itu
Cuba untuk elak
Mungkin hati sakit terlaluTiada yang faham
Tiada yang hadam
Aku sendiri kelam
Dibawa arus semalamPenat.
Ya aku penat
Jiwa sudah tenat
Hati mahukan rehat
Aku? Senyum mungkin kelat.Aku tak minat lakonan
Walaupun aku sedang lakonkan
Watak si alim beri teguran
Rupanya sendiri kecundang buat habuanHabuan dosa.
Bila mulakan langkah
Pasti mulut berbicara
"Kau dah kalah"Jika fikir aku
Tiada hati
Tolong ingat aku
Punya diri sendiriMohon.
Aku masih ingat ia
Ya masih ingat dan takkan lupa
Sampai bila bilaAsal usul aku siapa.
Aku cuma
Kenal apa itu tanggungjawab
Sebagai seorang pendosa
Kerna aku takut tak dapat jawabDi hadapan Dia,
Nanti di sana.Mohon hadam.
**************
You know what?
.I already tired with myself.

YOU ARE READING
Abjad
Poetry"Satu pengalaman mematangkan sejuta pemikiran." 𝑴𝒚 𝒇𝒊𝒓𝒔𝒕 𝒑𝒐𝒆𝒕𝒓𝒚 𝒃𝒐𝒐𝒌 Hanya ukiran kata si pencerita kiasan. (Publish semula) (Ayat agak klise sbb baru bljr)