it's always you

Chapter 7

Ang lakas ng tibok ng puso ko at parang gusto ng humiwalay sa dibdib ko, iniwas ko ang tingin ko sa kanya dahil ayaw ko na makita niya ang reaksyon ko. Kinalabit ako ni kio and he asked me if I'm ok, and I saw my friends was already looking at me at binigyan ko na lamang sila ng tipid na ngiti 'cause honestly I don't know if I'm ok. Umupo si dom sa tabi ng boys kung saan kaharap ko pa mismo, grabe kailan kaya magiging mabuti sa akin ang tadhana?

"babe should I pour your glass?" nagulat ako kay kio at napalingon sa kanya, nagpipigil ng tawa si gago habang sinesenyasan ako na makisakay na lamang sa trip niya napangiti naman ako.

I'm very thankful to kio 'cause he's always like this, lagi niya akong inaahon sa mga panahong lulubog na ako, lagi niyang pinapalakas ang loob ko kapag gustong gusto ko na sumuko. I appreciated all the things that he've done for me, at malinaw naman sa kanya na hindi ko kayang masuklian yung pagmamahal na binibigay nya sakin sa ngayon.

Una palang naman nilinaw ko na sa kanya na gusto kong mahalin siya dahil mahal ko talaga siya hindi lang dahil sa napilitan lang ako at dahil sa siya ang nandiyan through my good and bad times, I don't want to force myself to love someone 'cause I'm not yet getting over from the past, I don't want to use someone for just my satisfaction and happiness.

"Yes please?." sagot ko kay kio at nginitian siya.

Na-gets naman agad 'yon ng mga gago kong kaibigan kung bakit ginawa iyon ni kio.

"Restroom lang." pag-papaalam ko sa kanila.

Kumalma ka sol! kalma! sigaw ko sa sarili ko sa aking isip. Inayos ko ang buhok kong nakawala mula sa pagsabit ko dito sa aking tenga, ngumiti ako at lumabas kailangan di mawala ang poise ko no!

"Watch your steps." Nanlamig ako ng hawakan niya ako sa siko ko dahil muntikan na akong matapilok, f*ck this heels! Gusto pa ata ako mapahiya sa mga tao dito.

"Thanks." I thanked dom hiding my nervous self.

Then I walked out..

"What is it again klaire?"..

I'm stunned from what I heard, he's now talking to klaire. You stupid sol! What are you still doing? Go walk!! Sinisigawan ko na ang sarili ko gamit ang aking isipan para maibalik ako nito sa wisyo.

Bumalik ako sa table namin at ilang minuto lamang ay bumalik narin si dom.

"Tol una na ako happy birthday ulit." Pag-papaalam ni dom

"Ha? Agad?" tanong ni ice

"Oo eh tinawagan na ako eh."

"Let him." singit ni milan.

At umalis na nga si dom, kaya siguro tumawag si klaire para pauwiin na sya?

"ano nanaman iniisip mo diyan?" nagulat ako ng bigla na lamang akong inabala ni kio sa pag-iisip

"Wala naman." Sagot ko at ngumiti ng bahagya.

"You can lie to others but not to me sol, is it about him?." Pagtukoy niya kay dom pero hindi ko naman siya sinagot

"Get up, we're living" yaya sa akin ni kio

"What? Where are we going?" tanong ko sa kanya

"Just get up and follow me you crazy girl." Seryoso niyang sabi sa akin,

Nagpaalam na kami sa mga kaibigan ko, ayaw pa akong paalisin nila carm pero wala na din silang nagawa kundi hayaan nalang ako.

Kio opened the door for me, then he run a little bit infront of the car for him to get in.