it's always you

Chapter 10

"Miss where's the room of Kio Jimenez? I'm his friend." Tanong ko sa nurse doon sa front desk

"Room 285 po ma'am." Sagot niya

At hindi na ako nag alinlangan at tumakbo na ako papunta doon, Nasabi na namin sa parents niya ang nangyare at papunta na rin sila dito ngayon, I can't even think right now my only goal for now is to see the situation of kio.

Sugatan at walang malay, iyan ang nasaksihan ko noong pumasok kami sa kwarto ni kio.

"Doc? How is he?" tanong ko sa doctor na pumasok

"He's now conscious but let's see when he woke up if he's really ok, malala yung aksidente na nangyare sa kanya at napuruhan ang ulo niya."

Lalo lang tumulo ang luha ko sa narinig ko, his parents came and they said I should go home first to change. Hinatid ako ni dom sa bahay .

"He'll be ok, so don't worry." Imik niya sa akin bago ako bumaba sa sasakyan niya.

"Sana, sana talaga dahil hindi ko alam kung paano pa ako magpapatuloy kung pati si kio mawawala sa akin." Matamlay kong sabi kay dom at tuluyan ng bumaba sa sasakyan niya.

My parents asked me what happened and I don't still have an energy to talk about it.

Pumasok ako sa kwarto ko at hinayaan nalang ang sarili ko na humiga sa kama ko, bukas na ako pupunta sa condo dahil kukuhanan ko rin ng mga gamit si kio.

Nagulat ako sa tunog ng cellphone ko at nakita ang isang unknown number na tumatawag.

"Hello?" sagot ko sa tawag

"Natutulog ka na ba?" pamilyar sa akin ang boses pero tinanong ko parin kung sino siya.

"who's this?"

"Oh did you just delete the number of your bestfriend?" so it's really him,

"Yeah it's part of my moving on."

Narinig ko ang tawa niya mula sa kabilang linya, nasaan kaya ito? Kasama niya kaya si klaire?

"Are you ok now?"

"I've never been ok since the day you left me dumbass."

"Woah! Are you still mad at me?"

"a li'l bit. So what do you need?"

"Kailangan ba may kailangan para tawagan kita?"

"Tsk! Dami mo namang arte eh! Ano nga?! Magpapahinga na ako maaga pa ako bukas no!" irita kong sabi sa kanya

"I'll come with you then."

Napatigil ako saglit sa sinabi niya, bakit siya sasama? Hindi naman sila close ni kio ah? 'tsaka papayagan ba siya ng mag-ina niya?

"Why? Are you even allowed to be with me? baka isumpa ako ng jowa mo niyan tapos yung anak mo pa. Gago ka ha baka pagkamalan akong kabit mo!"

"Don't assume things sol, our friends will come also."

Medyo napahiya ako ng konti nakalimutan ko nga pala yung usapan sa gc nagbasa lang kasi ako hindi ko naman naintindihan HAHAHA!

I already ended the call 'cause I really need to rest na, baka kung saan nanaman mapunta ang imahinasyon ko tapos aasa nanaman.

Nagsabay sabay na kaming magkakaibigan papunta sa hospital, nakakamiss makita na buo kami dahil ngayon lang ulit ito nangyare.

"hey sol? You're spacing out again." Pagkalabit sa akin ni milan

"ah are you talking to me?"

"yes bitch kanina pa sabi na eh lutang ka nanaman."

"hindi mo naman kasi siya masisisi sis si kio yung nasa hospital, and we know naman na kio has a big space in sol's heart, siya yung nandon noong mga time na gusto ng sumuko ni sol, he never leave sol not like the others."

Napatingin ako sa unahan dahil nandon si dom sa shotgun seat dahil si kyle ang nagmamaneho, alam ko namang siya ang tinutukoy ni carm.

Naabutan namin ang parents ni kio sa loob ng kwarto nito at sinabi ko na sila naman ang magpahinga ako na muna ang bahala kay kio.

"Thankyou hija, just inform us if there's something wrong ok?" malungkot na sabi sa akin ng mommy ni kio, I walk with them outside.

"Excuse me ma'am kayo po ba ang guardian ni sir kio?" tanong sa akin noong pulis

"No, I'm his friend his parents just left, why?"

"Nakita po kasi namin ito sa loob ng sasakyan ni sir."

Sabay abot niya sa akin ng isang box na may ribbon.

"Tapos na po ang imbistigasyon ma'am wala naman pong may kasalanan sa nangyare, talagang nawalan lang po si sir ng kontrol sa pagmamaneho dahil may iniwasan po siyang mag-ina na bigla nalang tumawid sa kalsada."

Pagbabalita sa akin ng police officer, he's always like that, mas gusto niya na siya ang masaktan wag lang ang ibang tao.

Pumasok na ulit ako sa loob para buksan itong box.

"What's that?" tanong ni ice

"Binigay noong police officer sa akin eh nakita daw sa loob ng sasakyan ni kio." Pagpapaliwanag ko

Tinanggal ko ang ribbon na nakatali dito, and I was so shock when I opened the box.

"Woah!" gulat din na sabi ng mga kaibigan ko

It was a box that was full of chocolates, my pictures and it has a letter.

To my only sun,

I know that you've been through a lot in this past years, I really did my best to make you feel that you're worth to be loved, to be happy and to be free. I never force you to give back the love that I'm giving to you. Dahil lagi kong inaalala ang mga sinasabi mo HAHAHA! I learned a lot from you. And I'm thankful that you came into my life, dahil sayo naranasan kong maging bff ang crush ko HAHAHA!

Sol, I don't want to pressure you, don't force yourself to forget the man that you love, I already told you na ayos lang sa akin kaya kong maghintay sol 'cause you're worth the wait. I made this box of happiness for you, I know that you love chocolates. Don't be sad na ok? By the way there's still a small box inside. Take care always sol, I may not be the man that you love but I can be the man who's willing to give you all the love that you deserve. Just continue in spreading you're rays my sun.

-kio.

Hindi ko napigilan ang mga luhang kusa nalang pumatak mula sa mga mata ko, Sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Bakit kailangan ko lagi makaramdam ng ganito katinding sakit?

Bakit si kio pa ang nabiktima ng aksidenteng 'to? Bakit pagkaranas ko ng sakit meron nanamang bago? Lord bakit naman po ganito?

Kinuha ko ang maliit na box na sinasabi ni kio, it was a promise bracelet designed with a sun and I think he bought it from Switzerland. Naalala ko yung pangungulit niya sa akin na bilhin daw namin ito at mag promise sa isat' isa na kahit anong mangyare hindi mawawala ang closeness namin na kahit hindi ko parin siya piliin ay hayaan ko lang daw siya na mag stay sa tabi ko dahil alam niya naman daw na hinding hindi niya matatapatan ang taong mahal ko.

Tahimik lang akong pinagmamasdan ng mga kaibigan ko habang umiiyak, I didn't even look to dom who's staring me now darkly I can see it from the side of my eyes.

Kahit si milan at carm ay hinayaan na akong ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Kio?" napatunghay ako nang nagsalita si carm, tumayo ako para lapitan si kio na ngayon ay gising na.

"Kio? Can you see me? can you hear me?" taranta kong sabi sa kanya

"Wait I'll just gonna call the doctor." Kyle insisted.

"who are you?"

Nanlamig ako sa mga salitang lumabas mula sa bibig niya. Seryoso ba 'to?....