The Back Up Singer

CHAPTER SEVENTEEN: AWKWARDNESS OVERLOAD

The author dedicates this chapter to darkwrite18

HEART'S POV

Hindi parin ako makapaniwala sa ginawa ng lalaking yun.

"Heeey!" aba't nakuha pa akong habulin ulit? What in the world is wrong with him? Sa dinamirami ng pwedeng pagtripan ako talaga???? Loooord, bakit? Ano po sa ten commandments ang nilabag ko???????

"pst. " tinapik niya ako habang pa talon talon siyang sumasabay sa pag lakad ko. Can I kill this now? As in he's really getting into my nerves already.

Blaag! Groo groo! (insert kulog at kidlat😂😂😂😂)

"arfff arrfff!" napa tahol ang aso dahil sa napaka lakas na kulog at kidlat. Ako man ay nagulat din pero di ko pinahalata dahil katabi ko ang epal na lalaking to.

"woah. That was intense!" duh. Intense mo mukha mo.

"Will you please back off. Just go home. " sabi ko sabay tulay sakanya. Siniksik ba naman ang sarili dahil sa gulat kanina. Anong akala niya, close kami?

"Let me tell you a little trivia." mahinang sabi nito. This time nasa likod ko na siya ulit at naglalakad na ng normal.

"what is it again?" nababanas kong sagot.

"To tell you honestly, nag jog ako for almost one hour just to get here... "

"So?"

"That's why I am telling you... I mean asking you if Covey and I could spend ng night at your place tonight?"

"ano!?"

"Malapit na kasing umulan eh. Baka ma abutan kami sa daan ni Covey ng ulan. "

E kung hindi ka ba naman shunga at kalahati! Bakit ka nag jogging ng ganitong oras ng ganun kalayo knowing that may bagyo? At least ako kahit lumabas at this hour ay sure bol na makakauwi ako ng hindi nababasa.

Syempre sa isip ko nalang sinabi yun. Tssk. Ayaw kong mag sayang ng laway sa shungang lalaki na ito. Gosh.

"No." There I said it. As in no effin' way.

"Grabe ka naman!" parang bata siyang nag dabog. Parang yung pag dabog ko kanina. Natawa tuloy ako. Shocks ang pangit palang tignan mag ganun. Di ko na uulitin yun promise. HAHAHAHA

Back to normal muna ako. Mahirap na at baka ma convince ako nito sa sinasabi niya. No way!

"Sige na please. Kahit si Covey nalang. Pwede naman sana ako mag commute pero wala akong pera. " Nagmamakawaang sabi niya.

"Still no."
Lakad lang,Heart.

"Hindi ka ba na aawa sa aso ko? Gustong gusto ka pa naman niya. " naglungkot lungkutan pa siya. Duh? I dont care. Di ako affected

"Whatever... No no no.."
Okay. Malapit na ako sa condo. Malapit na akong makalaya sa ingay nitong lalaking to. Nakakarindi na yung boses niya.

"Alam mo, ang laki ng ipinayat mo kumpara nung una kita makita. " hah. Anong akala niya, mauuto niya ako?

"You cant fool me, you fool. "

"Haysss." narinig ko siyang bumuntong hininga.

"I wont change my mind so just get lost. Please." mahinahon kong sabi. Ayoko na maging harsh. Nakakapagod maging masungit ah. Hmm

"Okay.." Finally! Lulubayan na niya ako. Hehe

"Okay.. Pasok na tayo,Covey. " masayang sabi niya.

What the?!di ko napansin na naka rating na ako sa tapat ng pinto ng condo. And guess what???

Binubuksan ng mokong na to ang....

"Hoy! How did you get that?!"kinapa ko ang bulsa ko to check if it's my key his holding now. And yes,nawawala ang susi sa bulsa ko! Mandurukot ba to?! How did he get it inside my pocket?!

"yooown!" sigaw niya saka tuluyang pumasok.

Fudge!!!

Inhaaale.. Exhaaaaale

"Syyyyyyd!" sigaw ko habang papasok sa loob.

At ang bwisit na lalaki, naka higa na sa sofa! Napaka bilis ng kilos! My god. Parang gusto kong mag wala ngayon. This is my own place so siguro naman pwede akong mag wala di ba? Aaaish!

"Hoy. Bumangon ka diyan." Seryosong sabi ko.

"What now?" walang gana niyang tanong. Aba! Anong what now? Baka gusto niyang mabato ng kaldero ngayon?

"Umalis ka sa sofa ko! Ano ba!!!!!" there,di ko na napigilan ang sumigaw.

Hinintay kong kumilos siya pero hindi parin siya bumabangon.

Isa pa. Isa pang sabi ko at pag di siya nakinig kukunin ko talaga ang kaldero, I swear!

"Bangon!" deadma siya.

Ayaw mo aaah.

Padabog akong pumunta sa kusina saka kinuha ang kaldero.

"magluluto ka b-- wooooah!" napa tayo agad siya saka nag tago sa likod ng aso niyang hindi pa naman ganun ka laki. Mukha siyang siraulo ngayon,promise.

"Oh ano. Akala mo ah." tsss. Takot din naman palang ma bato eh. Kinailangan pang sampolan.

"Napaka hospitable mo naman." sarcastic niyang sabi. Wow ah! Ang kapal!

Blaaaag!

"ay kaldero!" napatalon ako sa gulat. Nakakahiyaaaaaaa.

"Wahahahahahahahaaha!!!" sige tawa pa. Mag lock sana panga mo.

"Hoy wag mo naman akong murahin sa isip mo." sabi nito habang nakahawak sa tyan. Naka upo na siya ngayon sa sofa.

Can he read my mind now? Ibang klase sa kakapalan ng mukha to. Sabi ni tita Fei mabait to ah. Asan ang mabait diyan ngayon?!

"May makakain ba, Miss Hear?" yan nanaman siyaaaa. Nakakairita naaaa. Anong Miss Heart?!

"pwede ba. Wag kang mang bwisit. Pagod na ako ah!"

"Ang dali mo namang ma pagod." kunwating nalulungkot siya. Epal talaga.

Imbis na sagutin siya ay pumunta ako sa kitchen at tinignan kung anong pwedeng kainin.

Grabe. 8:30 na pala?

Ang lakas na ng ulan sa labas. Parang mas malala kesa kagabi. Mahirap naman kung palalayasin ko tong kupal na to. Aba may puso naman ako no. Obvious naman sa pangalan ko.

"Gusto mo ako mag luto?" nakakagulat naman to! Bigla biglang susulpot sa likuran. Tsss.

"As if marunong ka." mahina kong sabi pero alam kong narinig niya.

"Anong akala mo sakin? Laking nanay ako no! Syempre marunong ako." mayabang niyang sabi. Ediwow. Duhhhh.

Nilingon ko siya kasi napakalapit niya sa akin. Pag harap ko, napa pikit ako bigla.

E isa rin akong timang. Alam ko na ngang malapit siya humarap pa ako! We almost kissed! Di aki huminga for seconds at pag dilat ko, naka diatansya na siya..

"Ahem..." ubo ko kunwari. Shocks ang awkward!

"Why are you blushing?" saka nilapir ang mukha niya para titigan ang pisngi ko.

"h-hindi aah! Natural yan sakin." palusot ko.

"Pano naging natural sayo yan e unang kita ko palang sayo napaka ma putla mo HAHAHAHAHAHA!" tawa na naman ng tawa. Akala mo kina gwapo niya.

"Shut up." nahihiya kong sabi saka itinuloy ang ginagawa.

Focus,Heart. Huwag kang ma distruct diyan. Duh?

To be continued..........

____________________________________________________________________________