Legendary Warriors: Thief of truth

7

"Hintay naman!" sigaw ko

Sinuot ko yung tsinelas ko.

Dali-dali akong bumaba sa hagdanan.

May balak ba tong sirain ang pintuan ko?

"Anong kailangan mo?" tanong ko kay Revlyn

"Sinusundo ka"

"Saan ba tayo pupunta?"

Ang titino ng usapan namin ngayon ah.

"Dun sa arena"

"Magbibihis muna ako"

Simple lang ang suot ko.

Plain V-neck shirt, skinny ripped jeans at black shoes

"Tara na"

Sumakay na kami sa sasakyan niya.

"Di ka ba naligo?" basag niya sa katahimikan

Pati ba naman yan nahalata niya?

"Paki mo ba?" inirapan ko lang ito

Ngumisi lang ito ng nakakaloko.

Tahimik na ulit ang byahe namin.

"May paligsahan na naman ba?" Tanong ko sa kanya.

"Wala"

"Anong meron?"

"Ang daldal mo. Hintayin mo nalang na makarating tayo."

Binaling ko nalang ang tingin ko sa labas ng bintana.

"Shay!"

Tawag sa akin nung nakalabas na ako sa kotse.

"Good news!" Sabi ni Lean

Nagtatalon pa ito sa tuwa.

Hinila ako nito bago pa ako makapag-tanong.

Sumiksik kami sa kumpulan ng mga tao.

"Excuse me." Sabi ni Lean sa bawat tao na nakaharang sa amin.

"Look."

Tinignan ko naman yung sinabi niya.

Para itong listahan sa mga nakapasa sa exam.

Sa pang-apat na papel ko nakita ang pangalan ko

"Ano naman ibig sabihin niyan?" tanong ko.

"It means nakapasa ka!" Tili ni Dianne

Nasa tabi ko lang pala siya.

"Really?" Di-makapaniwalang tugon ko.

Tumango lang ito ng maraming beses habang nakangiti.

Nang ma-process na ng utak ko ay nagtatalon kaming apat sa tuwa.

Dahil nakapasa kaming apat.

"Congratulations sa mga nakapasa."

I'm sure na ang headmaster ngayon ang nagsasalita.

Sa mga naglalakihang speaker lang kasi namin siya naririnig.

"At para naman sa mga hindi nakapasa better luck next time."

"Next week na ang simula ng klase kaya ihanda niyo na ang gagamitin niyo. Once again Congratulations."

Biglang nawala ang linya.

Maraming umuwi na luhaan.

That's life.

It may sound unfair sa mga isipan natin but the truth is not.