Other Earth

Chapter 17 - The Invitation

CELESTINE

Now I know. Kaya pala parang kabuteng bigla na lang sumulpot 'tong kaibigan ni Steve. It was Dad's ordered na bantayan kami. I can't believe him. But mayhe he's just being protective. Pero anak niya rin si Steve, dapat may tiwala siya dito. He knew Steve more than anyone of us.

Umangat ang tingin ko kay Steve na nabasa din ang message. It's an accident. It's not my habbit to read other's text message. Sadya lang hindi naka-private ang message setting ng phone niya.

"Akin na nga 'yan." Galit na wika ni Vincent. "You should not read someone's text message. This is invading my privacy." I was laughing at the thought that it's coming from someone who's

"Here. I'm sorry hindi ko sinasadyang basahin."

"Ikaw hindi pero yung katabi mo, oo."

"I can't believe I am betrayed."

Nagtataka ang mukha ni Tiffany sa aming tatlo. Hindi pwedeng mag-away ang dalawa sa harapan ko dahil mabubuking kami sa lihim namin.

"Didn't you read the silence please sign before entering here? We're inside the library. Kung alam ko lang na maingay kayo sana di na ko dito umupo."

"E kasi naman ang daming upuan diyan nandito ka pa." Binatukan ni Tiffany si Vincent.

"Kung di ka tatahimik dagdagan ko yan!"

"Sa lahat ng babae ikaw 'yung kilala kong everyday meron. Bakit ba hindi ka mabiro?"

"E kasi sa lahat ng lalaki ikaw yung kilala kong parang nagkakaroon. Ang ingay mo."

Hindi talaga magkasundo ang dalawang 'to. Bagay pa naman sana sila. Perfect pair. Perfect combination. Both have the beauty and brain. Pero hindi magko-compliment sa isa't-isa ang personality nila. They have both too strong personalities or can I say stubborn.

Later that afternoon tumambay muna kami ni Steve sa school quadrangle. Ang sabi niya may pag-uusapan daw kami. Nauna na rin si Tifanny umuwi. Pagkatapos ay dumaan kami ng boys comfort room. Vincent sad that he's going to use the toilet. Kaya itong lalaking kasama ko naman ay hinila ako para magtago. Iwan na daw namin si Vincent. Kaya hindi namin alam kung nasaan siya ngayon.

"Hindi ba nakapagtataka, na parehong may sugat si Tifanny at Candy sa kamay?" seryoso niyang tanong sa akin.

"'Yun na nga ang pinagtataka ko. Katulad ng kwento mo-" someone cut me short.

"Yes. I keep asking my mind kung nagkataon lang ba?" Pareho kaming napalingon ng mabilis ni Steve sa nagsalita sa likuran namin. Grabe. Nakasunod pala siya sa amin. Steve and me gave him a piercing look.

"Right now I think I know who is the real culprit. Pero wala pa kong matibay na ebidensya. Nakita ko kanina ang reaksyon niya nang komprontahin niyo siya." Vincent didn't have to say the name because I know already who's he referring to.

"We all know that Candace has a reputation of being sweet and wholesome." I said.

"Alam din nating walang masamang tao sa mundo, pero may masamang motibo." I looked at Vincent because of his provoking statement. "Not because you are kind, you can't be unkind."

"It's a capital mistake to blame someone without a fact." I said and look him in the eye.

"I know. That's why I'm waiting for a counter move to acquire a strong evidence. It's so impossible that Tiffany does it dahil kasama ko siya kagabi." Nagsalubong ang kilay ko at napanganga ng bahagya. Kailan pa nagkasundo ang aso't pusa?