ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🍀၂🍀

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
#🌈အပိုင္း(၂)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
       ""ဒီေန႕ညေန..ခ်ိန္းထားတာေတြရွိရင္ အကုန္ဖ်က္လိုက္ပါ.""
ထစ္ခ်ဳန္း..လက္မွတ္ထိုးေပးစရာရွိသည့္.ဖိုင္ေတြကို.လက္မွတ္ထိုးေပးရင္း.ဆိုလိုက္ေလသည္။
အတြင္းေရးမႈးမေလး..သရဖီ..
မသိမသာ.သက္ျပင္းကို.ခိုးရွိုက္လိုက္ရေလသည္။အခုတေလာ..
boss ..ဘာေတြအလုပ္ရႈပ္ေနသည္မသိ..။အရင္ကဆို.အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး.စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တတ္သည့္.Boos..။အၿမဲတမ္း..အလုပ္ကလြဲၿပီး..တျခား.ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားဘူးသည့္..Boosက..။အခု.ဆို..အလုပ္ထက္ပိုၿပီး.ဘယ္အရာေတြကမ်ား.bossအတြက္.အေရးႀကီးေနသည္မသိ..။ဟိုတစ္ေခါက္ကလဲ.Bossအတြက္.အေရးႀကီးသည့္..ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ မည့္သူတစ္ဦးကိုလဲ..လက္လႊတ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ..။အခုလဲ.အေရးႀကီးတဲ့.အစည္း​ေဝးပြဲကိုလဲ.ဖ်က္ျပန္ၿပီ..။သို႔ေပမယ့္..သရဖီ..bossကို ဘာတစ္ခြန္းမွ မေမး​ျဖစ္..။ေသခ်ာသည္ကေတာ့.bossရဲ႕ ႏွလုံးသားကို.ညွို႔ယူဖမ္းစားနိုင္သည့္သူတစ္ဦးေတာ့..ေပၚလာၿပီထင္ပါရဲ႕..။အၿမဲတမ္း.စည္းနဲ႕ေဘာင္နဲ႕..အလုပ္ကို.ႀကိဳးစားတတ္သလို..။အေနထိုင္တည္ၿငိမ္ၿပီး..စမတ္က်တတ္သည့္..
Bossလိုလူစားမ်ိဳးရဲ႕..အခ်စ္ကို.ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့..ထိုလူသားအတြက္ကေတာ့ကံေကာင္းမႈတစ္ခုျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာသည္။
❤❤❤
         ""အား....ပ်င္းလိုက္တာ.
..အစ္ကိုထစ္ခ်ဳန္း အစုတ္ပလုတ္ႀကီး.
ငါ့ကို အလုပ္နားခိုင္းထားၿပီး..သူက်ေတာ့..ငါ့ကို အေရးေတာင္မလုပ္ဘူး.
အိမ္ထဲမွာတစ္ေယာက္တည္း.
.ေန.ေနရတာ..ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္လို႔မ်ား  ထင္ေနသလား..ေဆး႐ုံတက္
ေနတုန္းေလးဘဲ..ငါ့ကို ဂ႐ုစိုက္တယ္..အခုဆို..ေပၚကို မလာေတာ့ဘူး..ေနနိုင္လြန္းသူႀကီး..""
လြန္း တစ္ေယာက္ သူ႕ဖုန္း screenေပၚက.ထစ္ခ်ဳန္း၏ပုံကို ၾကည့္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း.တီးတိုးစြာေျပာေနမိေလသည္။ သူေဆး႐ုံေပၚကဆင္းလာေတာ့..အလုပ္နားရမည္ဟု.တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန့္ေပးခဲ့တာေၾကာင့္..လြန္း.အလုပ္နားေနရေလသည္။
      ျဖစ္ခ်င္ေတာ့.​ေဒၚေလးငယ္တို႔..မိသားစုကလည္း..အိမ္မွာမရွိ..။
ေဒၚေလးငယ္.ေယာက်္ားရဲ႕.အေမ.
အသဲသန္ျဖစ္ေနလို႔..လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး..နယ္ဘက္ကို.ခဏဆင္းသြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။အဲ့ေတာ့..အိမ္မွာ..လြန္းတစ္ေယာက္တည္း.က်န္ရစ္​ခဲ့ေလသည္။
    လြန္းက.မိဘမဲ့.မဟုတ္ေပမယ့္..။မိဘမဲ့တစ္ဦးလိုျဖစ္ေနေလသည္။
လြန္းဆီမွာ အေဖေရာ အေမေရာ..သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနေပမယ့္လည္း..။ သူတို႔နဲ႕အတူ မေနရေပ..။
လြန္း..၆ႏွစ္သားမွာ..အေဖနဲ႕အေမ..ကြာရွင္းခဲ့သည္။ေနာက္ေတာ့..ေနာက္အိမ္ေထာင္ေတြ..ကိုယ္စီျပဳၾကၿပီး..လြန္းကို..ဘယ္သူ႕ကမွ  .မေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူးေလ..။လြန္းက..လြန္းမိဘေတြအတြက္...အရႈပ္ထုပ္တစ္ခုလို.ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္..။သူတို႔ဘဝေတြအတြက္..
အႏွောင့္ယွက္ အဟန့္အတားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
      အေဖနဲ႕အေမတို႔ရဲ႕.
.ေနာက္အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြက..လြန္းကို မၾကည္ျဖဴၾကဘူး..။အၿမဲတမ္း..
အေဖကြယ္ရာမွာဆို..မိေထြး.ရိုက္ႏွက္တာကို ခံရသလို..။အေမနဲ႕အတူသြားေနရတဲ့အခါတိုင္းမွာလဲ..ပေထြးကလည္း.ႏွိပ္စက္ျပန္တယ္..။
       အိမ္ေထာင္ကြဲႏွစ္ခုၾကားမွာ..လြန္းက..ေျမစာပင္.ေလးျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ေနာက္ဆုံးေတာ့..လြန္းအေဖရဲ႕.ညီမ..ေဒၚေလး​ငယ္က..လြန္းကိုသနားၿပီး.လြန္းကို.သူဘဲ.ေခၚထားၿပီး..ေကြၽးေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚေလးငယ္တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္က.လြန္းကို သားအရင္းတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ရွာသည္။  
        သူတို႔ႏွစ္ဦး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့လို႔လဲ..လြန္းပုံရိပ္ဆိုတဲ့..   လြန္း..အခုလိုပုံစံမ်ိဳးေလး.ျဖစ္ေနရတာေပါ့ .။ေဒၚေလးငယ္တို႔သာ..လြန္းကို..မကယ္ဘူးဆိုရင္..လြန္းရဲ႕ ဘဝက မေတြးရဲစရာ...။    အေတြးေတြနဲ႕အတူ..ေဝ့တက္လာသည့္..မ်က္ရည္စေတြကို..
မ်က္ေတာင္ရွည္နဲ႕ ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး..လြန္း ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။
      ""လြန္း.ရဲ႕အတိတ္ဘဝက..ခါးသီးလြန္းခဲ့တယ္အစ္ကို.ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက.ေမတၱာ တရား ငတ္မြတ္ေနခဲ့ရတဲ့ သူမို႔...အစ္ကိုရဲ႕..ဂ႐ုစိုက္မႈ ေသးေသးေလးေတြအေပၚမွာ..တြယ္တာေနမိတာ..လြန္း.မွားမ်ားမွားေနၿပီလား..အစ္ကိုရယ္..""
❤❤❤
      ""က်စ္..ဖုန္းကိုင္စမ္း..လြန္း..
အစ္ကို.ေခၚေနတာ ၅ခါရွိၿပီ..မင္းဘာျဖစ္လို႔..ဖုန္းမကိုင္တာလဲ.."
ထစ္ခ်ဳန္း..စိတ္မရွည္ဟန္ ညည္းတြားလိုက္ၿပီး..ဒရိုင္ဘာအား ကားျမန္ျမန္ေမာင္းဖို႔ရန္.ေစခိုင္းလိုက္၏။
     မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ..ေခါက္ဆြဲနဲ႕ၾကက္ဥ ျပဳတ္ၿပီး..အပီဆြဲဖို႔..လြန္းျပင္ေနတုန္း..ၿခံေရွ႕က..လူေခၚဘဲလ္တီးသံက..အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚလာသည္။
""တီးေတာင္...တီးေတာင္...တီးေတာင္..""
""က်စ္..ဘယ္သူလဲ မသိဘူး..စားမယ္ေသာက္မယ္ဆိုရင္..ဧည့္သည္က..လာၿပီ..""
လြန္း..မ​ေက်မခ်မ္း ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး..။အိမ္ျပင္ကို ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
"တီးေတာင္...တီးေတာင္...တီးေတာင္..""
""ဟာ..လာၿပီ..ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..သူမ်ားဘဲလ္ပ်က္ေအာင္..ဇြတ္ႏွိပ္ေနတာဘဲ.ဟာ..အိ...သြားၿပီ..""
လြန္း စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕  ရမ္းေအာ္လိုက္ၿပီးမွ..ၿခံေပါက္ဝမွာ ရပ္ေနသည့္.ထစ္ခ်ဳန္းကို ျမင္လိုက္ရေတာ့..
ျပဴးျပာသြားမိ၏။
""လြန္းပုံရိပ္..အစ္ကို..ဒီေလာက္..ဖုန္းေခၚေနတာကို..မင္း.ဘာျဖစ္လို႔..မကိုင္ရတာလဲ...""
လူကို ျမင္တာနဲ႕.တန္းၿပီး..အေဟာက္ခံလိုက္တာေၾကာင့္..လြန္း..ျပဴးေၾကာင္.ေၾကာင္ေလးနဲ႕..စဥ္းစား​ခန္းဝင္ေနမိသည္။
""ဟာ..ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ..ၿခံတံခါးဖြင့္ေပးဦးေလ...""
မိုးၿခိမ္းသံလို..ဟိန္းခနဲ႕..ထြက္ေပၚလာသည့္..အမိန့္ေပးသံေၾကာင့္..လြန္း..ပ်ာပ်ာသလဲ ၿခံတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
""ကဲ..ေျပာစမ္းပါဦး..လြန္းပုံရိပ္..မင္း.အစ္ကိုဖုန္းဆက္ေနတာကို.ဘာျဖစ္လို႔..မကိုင္ရတာလဲ.."
ထစ္ခ်ဳန္း လြန္းပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို.ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း..ဆြဲကိုင္ၿပီး.ေမးလိုက္သည္။႐ုတ္တရက္.ဆိုေတာ့..လြန္း..ေၾကာင္ေနၿပီး..ခ်က္ခ်င္း.ဘာေျဖရမွန္းမသိ.ျဖစ္ေနေလသည္။
""ေျဖေလ..ကိုယ္ေမးေနတာကို..ဟိုတစ္ခါကလို.မင္းမူးလဲေနတာမ်ားလားဆိုၿပီး..အစ္ကိုဘယ္ေလာက္ထိ..စိတ္ပူသြားရလဲဆိုတာကို.မင္းသိသလား..""
စိုးရိပ္ပူပင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေဒါသေၾကာင့္..ထစ္ခ်ဳန္း.မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီျမန္းေနသည္။လြန္း..ေၾကာက္လြန္းလို႔..တံေထြးတစ္ခ်က္ကို.ၿမိဳခ်လိဳက္ၿပီး...
""ေတာင္းပန္တယ္..လြန္း.ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..အစ္ကို႔ကို.စိတ္ပူေအာင္.လြန္းတမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး..အစ္ကိုဖုန္းဆက္တာကို.လြန္းတကယ္မသိလိုက္လို႔ပါ..လြန္း.ဖုန္းကို.ဧည့္ခန္းထဲမွာ.အားသြင္းထားၿပီးေတာ့..မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ..လြန္း.ညေနစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနလို႔.ဖုန္းသံကို.မၾကားလိုက္တာပါ..​လြန္းတကယ္.ေတာင္းပန္ပါတယ္..""
လြန္း အသက္မရႈစတမ္း.နဲ႕..ထစ္ခ်ဳန္းကို..ျပန္လည္ၿပီး.​ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ေနမိေလသည္။
      မ်က္လုံး အျပဴးသားေလးနဲ႕.ေၾကာက္ေၾကာက္႐ြံ႕႐ြံ႕ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနသည့္.လြန္း.ပုံစံေလးကို.ၾကည့္ရင္း.ထစ္ခ်ဳန္း..ၾကာၾကာ.စိတ္မတိုရက္ပါ..။
""ဟုတ္ပါၿပီ..အသက္ေလးဘာေလးလဲ..ရႈပါဦး..ေတာ္ၾကာ စကားေျပာေနရင္းတန္းလန္း အသက္ထြက္သြားပါဦးမယ္..""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္း.ပါးေလးကို ဆြဲလိမ္လိုက္ၿပီး..ဆိုလိုက္သည္။
""ဟြန့္..လြန္းသာ..အသည္းငယ္တတ္တဲ့သူဆိုရင္..ေစာေစာက အစ္ကိုေအာ္လိုက္တာနဲ႕တင္..ေသေလာက္ၿပီ..သိရဲ႕လား..""
""ဟုတ္ပါၿပီ..အစ္ကို.လြန္းကို.အရမ္းကိုစိတ္ပူလြန္းလို႔..ေဒါသထြက္သြားတာပါ..""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းေခါင္းေလးကို ပုတ္ၿပီး.ေျပာလိုက္ေတာ့မွ..လြန္း.အသာ သက္မ ရွိုက္ရင္းရင္ေအးသြားရေလသည္။
         ""ဦးမိုးကားကိုထားခဲ့လိုက္ၿပီး....အိမ္ကို..taxi နဲ႕ျပန္လိုက္ပါ...ကြၽန္ေတာ္..ဒီေန႕ အိမ္ျပန္မလာေတာ့..ဒီမွာဘဲ အိပ္လိုက္ေတာ့မယ္.."".
ထစ္ခ်ဳန္းက.သူ႕ရဲ႕ ဒရိုင္ဘာ ဦးမိုးကို ေျပာၿပီး ျပန္ခိုင္းလိုက္ေလသည္။
""အမ္..အစ္ကိုက..လြန္း အိမ္မွာ အိပ္မယ္..ဟုတ္လား..""
""ဟုတ္တယ္ေလ..လြန္းအိမ္မွာ လြန္းတစ္ေယာက္တည္းဆို..အစ္ကို.စိတ္မခ်ဘဴး..ဟိုတစ္ခါကလို..မူးလဲေနရင္ဘယ္လို လုပ္မလဲ..""
မ်က္ႏွာတည္ႀကီးနဲ႕ ေျပာေနသည့္ ထစ္ခ်ဳန္းကို လြန္း အူေၾကာင္ၾကားေလးနဲ႕ ေငးၾကည့္ေနမိ၏။
""ဘာေတြ ေငးၾကည့္ေနတာလဲ..ဘာလဲ..အစ္ကိုက.အရမ္းေခ်ာေနလို႔လား.."".
ဆိုၿပီး..လြန္း မ်က္ႏွာနား တိုးကပ္ၿပီး.ေမးလိုက္တာေၾကာင့္..လြန္း.ရင္ခုန္သံေတြ..ဗေလာင္ဆူသြားၿပီး..မ်က္ႏွာေလးရဲတက္လို႔သြားေလသည္။
""အဟင္း..ေစာေစာက..ညေနစာ ျပင္ေနတာဆို..အစ္ကိုလည္း.ဗိုက္ဆာ​ေနၿပီ..လြန္းဆီကေန.ကပ္စားရေတာ့မွာဘဲ..""
🍜🍜🍜
      ""ဒါက..လြန္းရဲ႕.
ညစာ.ဟုတ္လား..""
ထစ္ခ်ဳန္း စားပြဲေပၚက ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ပန္းကန္ေလးကို ၾကည့္ရင္းေမးလိုက္သည္။
""အြန္း..ဟုတ္တယ္ေလ..""
""လြန္း..ဒီလို အရန္သင့္ျပဳတ္စားလို႔ရတဲ့ ေခါက္ဆြဲေတြက..မင္းအတြက္
အဟာရ.မျဖစ္ဘူးေနာ္..""
""ဘာလို႔ အဟာရ မျဖစ္ရမွာလဲ..အဲ့ဒီေခါက္ဆြဲျပဳတ္ထဲ..ၾကက္ဥ ႏွစ္လုံးေတာင္..ထည့္ထားတာကို..""
ပက္ခနဲ႕.လြန္းျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့..ထစ္ခ်ဳန္း..မ်က္ႏွာ.တင္းမာသြားကာ..ေခါက္ဆြဲျပဳတ္.ပန္းကန္ေလးကို.ယူၿပီး..အမွိုက္ပုံးထဲသို႔.သြန္ပစ္လိုက္ေလသည္။
""ဟာ...မလုပ္နဲ႕ေလ..သူမ်ားစားခ်င္လို႔မွ..ျပဳတ္ထားတာကို..ဘာျဖစ္လို႔.သြန္ပစ္လိုက္ရတာလဲ..အစ္ကို.အယုတ္တမာႀကီးရဲ႕. ႏွေျမာလိုက္တာ..ငါ့ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလး..ၾကက္ဥႏွစ္လုံး​ႀကီးမ်ားေတာင္ထည့္ထားတာႀကီးကို.အဟင့္.အဟင့္..""
လြန္း.အမွိုက္ပုံးထဲ ေရာက္သြားသည့္..ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေတြကို..ႏွေျမာတသ ေငးၾကည့္ရင္း ဆိုလိုက္သည္။
""လာ..အိုဗာတင္းေတြ..လုပ္ျပမေနနဲ႕..​မင္းေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားခ်င္ရင္..အစ္ကို.လိုက္ဝယ္ေကြၽးမယ္..လာခဲ့...""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္း.လက္ကိုဆြဲၿပီး.ေခၚသြားေလသည္။
🍜🍜🍜
         အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႕.လြန္း.ေရွ႕က..ပင္လယ္စာေခါက္ဆြဲကို ၾကည့္ၿပီး.တံေထြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လိဳက္ၿပီး..အၾကည့္ေတြကို လြဲလိုက္ေလသည္။
""လြန္း..စားေလ..မစားဘဲ.ဘာေတြကိုေငးေနတာလဲ..""
လြန္း ျပန္မေျဖပါ..။မသိမသာ စူခ်ိတ္ေနသည့္ ႏူတ္ခမ္းေလးကို ၾကည့္ၿပီး.ဒီေကာင္ေလး..မိမိကို.စိတ္ေကာက္ေနမွန္း ထစ္ခ်ဳန္း ရိပ္မိလိုက္သည္။
""ဘာလဲ..မစားဘူးလား..မစားဘူးဆိုရင္..ငါ.သြန္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္..""
ခပ္မာမာ.ေလး.ထစ္ခ်ဳန္း.ေျပာလိုက္ေတာ့..
""ဟာ...ဒီလူႀကီး..ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..အားအားရွိ.အစားေသာက္ေတြကို..သြန္ပစ္ဖို႔ဘဲေတြးေန..အစားေသာက္ဆိုတာ..ဗိုက္ထဲကိုဘဲ.သြန္ရတာ..အမွိုက္ပုံးထဲကို.သြန္ပစ္ရတဲ့.အမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..သိလား.."""
ပက္ခနဲ႕.ရန္​ေတြ႕သလို.ေျပာေနသည့္.လြန္း.ကိုၾကည့္ၿပီး.ထစ္ခ်ဳန္း..အသံထြက္ေအာင္ရယ္လိုက္မိသည္။
""ဟုတ္ပါၿပီ..ေနာက္ဆို..ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး..မွတ္သားထားပါ့မယ္..အခုေတာ့.ေရွ႕က.ပင္လယ္စာေခါက္ဆြဲေတြကို.ဗိုက္ထဲ သြန္ေတာ္မူပါ..အဲေလ..စားေတာ္မူပါလို႔ ေျပာတာ..""
ရယ္က်ဲက်ဲေလးနဲ႕.ထစ္ခ်ဳန္းေျပာလိုက္​ေတာ့..လြန္း..မ်က္ေစာင္းေလးခ်ီၿပီး..ပင္လယ္စာေခါက္ဆြဲကိုစားလိုက္ေလသည္။
""ေျဖးေျဖးစား..လြန္း..""
ေဘးနားကေန..လြန္း.ႏုတ္ခမ္းေတြကို.တစ္ရႉးနဲ႕.ဂ႐ုတစိုက္.သုတ္ေပးေန
သည့္.ထစ္ခ်ဳန္း..။
""အစ္ကိုလဲ..စားေလ..လြန္းစားေနတာကို..ၾကည့္မေနနဲ႕..လြန္းက..ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး..""
""ဟုတ္ပါၿပီ..""
လြန္းက...ကေလးမဟုတ္လို႔..အစ္ကိုက.လိုက္ၿပီး.ဂ႐ုစိုက္ေနရတာေပါ့ကြာ..။ေနာက္ၿပီး..အစ္ကိုက..ကေလးမခ်စ္တတ္ဘူး..။မင္းေလးကိုဘဲ.ခ်စ္တာ..။
🍀🍀🍀
      ""အစ္ကို.လြန္းအခန္းထဲမွာ.အိပ္လိုက္ေနာ္..လြန္းကေတာ့.ေဒၚေလးငယ္တို႔ အခန္းမွာဘဲ..သြားအိပ္လိုက္မယ္..""
""ဘာျဖစ္လို႔..အစ္ကိုနဲ႕တစ္ခန္းထဲမွာ.အတူတူမအိပ္ခ်င္ရတာလဲ..လြန္း..""
ထစ္ခ်ဳန္းက.လြန္းကို စူးရဲစြာၾကည့္ၿပီး.ေမးလိုက္ေတာ့..
လြန္း.အနည္းငယ္.ရင္တုန္သြားေလသည္။
""အဟား..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..လြန္းက.အိပ္ေရးၾကမ္းလို႔ပါ..""
""ေဟာက္တတ္လား..""
""ဗ်ာ..""
""အိပ္ေနရင္း..မေဟာက္တတ္ရင္..
အစ္ကိုနဲ႕အတူလာအိပ္ေပးပါ..အစ္ကို..မင္းကို..ကိုက္မစားပါဘူး..သြား..ေရအရင္ခ်ိဳးႏွင့္..""
ဆိုၿပီး..လြန္းကို..ေရခ်ိဳး.ခန္းထဲ.အတင္းတြန္းပို႔ေပးလိုက္သည္။
      လြန္း..အေတြးေပါင္းစုံနဲ႕ေရခ်ိဳးလိုက္ၿပီး.ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန..ထြက္လာခဲ့သည္။အခန္းထဲမွာ..အစ္ကို.မရွိ.။လြန္း..စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႕..​ညအိပ္ဝတ္စုံေလး ဝတ္လိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္.
""ေဒါက္..ေဒါက္..""
""ဟုတ္ကဲ့..အစ္ကို..ဝင္လာခဲ့ေလ""
လြန္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ထစ္ခ်ဳန္း..အခန္းထဲကို.ဝင္လာေလသည္။ ပိုးသား အျပာႏုေရာင္.ညဝတ္စုံနဲ႕ ထစ္ခ်ဳန္းကို လြန္း အံ့အားသင့္စြာနဲ႕ ေငးၾကည့္ေနမိ၏။
""ေအာက္ထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာဘဲ..အစ္ကို.ေရခ်ိဳးလိုက္တာေလ..လြန္း..ေနာက္ၿပီး..အစ္ကိုက..အဝတ္စားအျပည့္စုံလဲ.ယူလာခဲ့တယ္..""
""ဟုတ္..""
လြန္း..အလိုက္သင့္..ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
""ကဲ..အခ်ိန္လဲ.မေစာေတာ့ဘူး..လြန္း..အစ္ကို.တို႔အိပ္ၾကစို႔..""
ထစ္ခ်ဳန္းက ေျပာၿပီး..လြန္း အိပ္ရာ ညာဘက္ျခမ္းဘက္ကို.ဝင္လွဲၿပီး အိပ္လိုက္ေလသည္။လြန္းလဲ..လစ္ဟာေနတဲ့.ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ဝင္အိပ္လိုက္သည္။ထစ္ခ်ဳန္းနဲ႕.လြန္းၾကားမွာ.ဖက္လုံးေလးျခားလိုက္ၿပီး..အခန္းမီးကို.လြန္းပိတ္လိုက္ေလသည္။
      ျပတင္းေပါက္ကေန ျဖာက်ေနတဲ့.လေရာင္မွိန္မွ္ိန္ေလးေအာက္မွာ.လြန္းအိပ္မေပ်ာ္..။ေဘးနားမွာ..
ကိုယ္ တစ္ဖက္သတ္ ႀကိတ္ၿပီး.ႀကိဳက္ခဲ့ရတဲ့.သူတစ္ဦး.လွဲေလွာင္း.ေနသည္မဟုတ္ပါလား..။လြန္း..အစ္ကို​အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ပုံစံေလးကို..ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္..အစ္ကိုရွိေနတဲ့.ဘက္ကို.လွည့္မၾကည့္ရဲ..။အစ္ကို.အသက္ရႈသံေလး.ၾကားေနရ႐ုံနဲ႕တင္..လူက..ရင္ေတြအခုန္ျမန္ၿပီး..အသက္ရႈလို႔မဝ..။
သက္ျပင္းကိုသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ရင္း..လြန္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
     ထစ္ခ်ဳန္း..ေဘးနားမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး.အိပ္ေမာက်ေနသည့္..လြန္းရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကို..အျမတ္တနိုး.ေငးၾကည့္ေနမိသည္။အလယ္မွာ.ျခားထားတဲ့..ဖက္လုံးေလးကို.ဆြဲဖယ္ၿပီး..လြန္းကိုယ္ေလးကို.ရင္ခြင္ထဲမွာ.ထည့္ေပြ႕ထားခ်င္မိေပမယ့္လဲ..သိကၡာတရားဆိုေသာ..အရာႀကီးက..ထစ္ခ်ဳန္းကို.ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ..။ဒီအတိုင္း..ခ်စ္ရတဲ့.သူရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကိုသာ.အသာေငးၾကည့္ေနမိသည္။.ခက္သည္။.မိမိ အမွန္တကယ္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးမိသြားတဲ့သူတစ္ေယာက္က.ေယာက်္ားေလးတစ္ဦးတဲ့လား..။
      အခ်စ္မွာ မ်က္စိမရွိဘူးဆိုေပမယ့္လဲ..။လူေလာက အသိုင္းဝိုင္းေတြထဲမွာေတာ့..ေယာက်္ားေလးခ်င္းခ်စ္မိသူကို..gayဟု သမုတ္ၿပီး..ေရွာင္ၾကဥ္ၾကသည္က မ်ားသည္။႐ြံ႕ရွာၾကသည္။
ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္။ဟိုအရင္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက..မိမိသည္လည္း ထိုသို႔ခံယူထားၿပီး..ေယာက်္ားခ်င္းခ်စ္ၾကသည့္သူေတြအေပၚမွာ..ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဝဖန္ဖူးခဲ့သည္မဟုတ္ပါေလာ..။ထစ္ခ်ဳန္း.အသာ.သက္ျပင္းကိုရွိုက္လိုက္ၿပီး..လြန္းရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကို..
မမွိုတ္မသုန္.ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိေတာ့၏။
❤❤❤
အပိုင္း🍓၃🍓ေလးေမွ်ာ္ေပးၾက
ဦးေနာ္.။ခါးသက္မိုးကလည္းေပၚလာေတာ့မွာပါ.😁။ခါးသက္မိုးနဲ႕ ထစ္ခ်ဳန္းမိုး..သူတို႔ႏွစ္ဦးကေရာ.ဘယ္လိုပတ္သက္မယ္လို႔.ထင္ပါလဲ😁..။ဦးက စာေရးတာညံ့ေတာ့.ဖတ္မေကာင္းရင္လဲ..သည္းခံၿပီးေတာ့သာ ဖတ္ေပးၾကပါေနာ္😊။
                    🌲ညွို႔စက္ကြင္း🌲