ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🍀၇🍀

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၇)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
      ""လြန္း...""
""ဗ်ာ.."
""မေန႕ကလို.ပန္းပင္ေတြေအာက္မွာ.အိပ္မေနနဲ႕ဦးေနာ္.""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္း.ေခါင္းေလးကို.ခ်စ္စနိုးပုတ္ရင္း.ေျပာလိုက္သည္။
""ဟုတ္..""
လြန္း..မ်က္လုံး​ေလးေတြ ေမွးမွိတ္သြားေအာင္ထိ..ၿပဳံးလိုက္ၿပီး.ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
""လိမၼာတယ္..ထမင္းလည္း..
အခ်ိန္မွန္.စားေနာ္..."
""ဟုတ္ကဲ့ပါ...အစ္ကို..""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းကို..ျမတ္နိုးစြာ.ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။ျဖစ္နိုင္ရင္..သူ အလုပ္က္ိုေတာင္..မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး..။လြန္းရဲ႕အနားမွာဘဲေနခ်င္တယ္..။
    လြန္းရဲ႕ ပါးျပင္ေလးကို အသာခပ္ဖြဖြဆြဲလိမ္လိုက္ရင္း..
""လိမၼာတယ္ အျပန္က်ရင္. အစ္ကို.လြန္းအတြက္..မုန့္ဝယ္လာခဲ့မယ္ေနာ္..""
😘😘😘
        ""ေန႕ေတြရက္ျဖစ္.ရက္ေတြလေျပာင္း..အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးလာတဲ့နဲ႕..
အမွ်..ဝဠာမိုးနဲ႕ေမသက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ..ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ကေလးေတြ.မဟုတ္ေတာ့ၾကဘူး...အသက္၂၀..ဝန္းက်င္လူပ်ိဳ​အ႐ြယ္..အပ်ိဳအ႐ြယ္ေတြ..ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့..အရင္ကအတိုင္း.ျဖဴစင္စြာ.ခင္မင္ေနၾကေပမယ့္..လူႀကီးေတြရဲ႕အျမင္မွာ..မၾကည္ျဖဴခ်င္ၾကေတာ့ဘူးေလ...""
ပန္းပင္ေတြၾကားမွာ..ခါးသက္.ေျပာျပေနတဲ့..ဝဠာမိုးနဲ႕ေမသက္တို႔.ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို.လြန္း.နားစိုက္ေထာင္ေနမိ၏။
      ""ဝဠာမိုးဆီမွာ.သူအရမ္းခ်စ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ဦး.ရွိႏွင့္ေနခဲ့ပါၿပီ..။ေမသက္မွာသာ..ဝဠာမိုးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို တစ္ကမၻာထင္ၿပီး..
တစ္ဖက္သတ္..အခ်စ္စိတ္ေတြ ယိုဖိတ္ခဲ့တယ္..။ဒါေပမယ့္..မိန္းမတို႔.
အိႏၵျေ ေ႐ႊေပးလို႔မရဆိုသလို..။.ေမသက္.က သူမ ရဲ႕ရင္ထဲက ခ်စ္စိတ္ေတြမ်ိဳသိပ္ၿပီး..ဟန္မပ်က္..သူငယ္ခ်င္းေတြလို..ေနလာခဲ့တယ္..။ေမသက္နဲ႕ အနီးကပ္..ေျပာဆိုဆက္ဆံ​တာေတြကို..လူႀကီးေတြ
က.မႀကိဳက္ၾကေတာ့...ေမသက္ကို အေနထိုင္ဆင္ျခင္ၾကဖို႔..သတိေပးလာၾကတယ္..။သူတို႔ေတြက.အိမ္ႀကီးရွင္ေတြေလ...။ေ႐ႊကိုေ႐ႊခ်င္းထပ္မွ.ျမတ္မယ္လို႔.ထင္ေနၾကတဲ့လူေတြ..။ရိုးဂုဏ္မ်ိဳးဂုဏ္..ဓနဂုဏ္ဆိုတဲ့..ေပတံေတြနဲ႕..တိုင္းၿပီး..လူတစ္ဦးရဲ႕ အဆင့္တန္းကို သတ္မွတ္ၾကတဲ့သူေတြ..သူတို႔မ်က္လုံးေတြထဲမွာေတာ့ ေမသက္က..
အိမ္ေစသာသာ ကြၽန္သာသာ..သူတို႔.ထားရာေန.ေစရာသြားရတဲ့..သူတစ္ဦးေပါ့..""
      လြန္း..ခါးသက္ရဲ႕.မ်က္ႏွာေလးကို.လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..ဝမ္းနည္းရိပ္တို႔.စြန္းထင္လို႔ေနေလသည္။
ေမသက္.ဆိုတာ.ခါးသက္ရဲ႕အေမမ်ားလား..။ဝဠာမိုးဆိုတာ.အစ္ကိုထစ္ခ်ဳန္း.အေဖရဲ႕.နာမည္ဘဲေလ..။လြန္း..အေတြးေတြနဲ႕ ရႈပ္ယွက္ခတ္ရင္း ခါးသက္ကို ေငးစိုက္ၾကည့္​ေနမိသည္။
      ""ဒါေပမယ့္..ေမသက္က..သူ႕ရဲ႕ဘဝကိုသူမေမ့ပါဘူး..စံအိမ္ေတာ္ရဲ႕သခင္ေတြအလိုက်အတိုင္း..ဝဠာမိုးကို.စံအိမ္ေတာ္ရဲ႕သခင္အျဖစ္နဲ႕ဘဲ.ေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ေတာ့တယ္..။အစပိုင္းမွာေတာ့..ဝဠာမိုး.ရင္ထဲမေကာင္းေပမဲ့လည္း..ေနာက္က်ေတာ့ သူလဲေနသားက်သြားခဲ့ေတာ့တယ္..။
သူစိတ္ထဲမွာ သူ႕ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးကဘဲ..ႀကီးစိုးေနတာကိုး..။ေမသက္မွာသာ..ဝဠာမိုး  စံအိမ္ေတာ္ဆီကို လာမဲ့ရက္ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေန​ရွာတယ္..။ေန႕တိုင္း..ပန္းပင္ေတြေအာက္မွာ ထိုင္ရင္း.ဝဠာမိုးကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေနရွာတာေပါ့..""
      တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္က.ဘယ္ေလာက္ထိ.နာက်င္ရလဲ..လြန္းသိတာေပါ့..။ရင္ထဲက.အခ်စ္ေတြကို.တစ္ဖက္လူသိေအာင္.လွပ္ျပလို႔.မရတဲ့ ဘဝႀကီးက.အရမ္းကိုဆိုးဝါးလြန္းလွပါတယ္..။
   "တစ္ေန႕..ေမသက္ဆီကို..ဝမ္းနည္းစရာသတင္းတစ္ပုဒ္.ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္..။ဝဠာမိုး.လက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့ေလ..။သူ႕အရမ္းခ်စ္ရတဲ့.ခ်စ္သူ.ေကာင္မေလးနဲ႕ဘဲ.လူႀကီးေတြက.သေဘာတူေပးလိုက္ၾကတာ.။ေမသက္.ဝဠာမိုးအတြက္..ဝမ္းသာမိသလို..သူမ.ကိုယ္သူမ..အတြက္လဲ.ဝမ္းနည္းေနမိတယ္..။သူမ..ဝဠာမိုးရဲ႕.မဂၤလာသတင္းကိုၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္..သူမတစ္ေယာက္တည္း..ဒီပန္းပင္ေတြေအာက္မွာ..ငိုလိုက္ရယ္လိုက္.ျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့...""
   ေမသက္လိုဘဲ..လြန္းလဲ.တစ္ေန႕ႀကဳံလာနိုင္တာဘဲေလ. ။အကယ္၍မ်ား အစ္ကိုသာ .တျခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕.လက္ထပ္သြားခဲ့ရင္.ဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႕အတူ..လြန္းရင္ထဲ.ဝမ္းနည္းဆို႔နစ္လို႔လာခဲ့သည္။
    လြန္းရဲ႕ဘဝကလည္း.ေမသက္ရဲ႕ဘဝလိုပါဘဲ..။ကိုယ့္ခ်စ္ရတဲ့သူကို.အေဝးကေန ေငးၾကည့္ေနရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးဘဲေလ..။
     ""ဝဠာမိုးကေတာ့ သူရဲ႕အသစ္စက္စက္.ဇနီးေခ်ာေလးနဲ႕..
ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္...ေမသက္မွာေတာ့.ပန္းပင္ေတြကို အေဖာ္ျပဳရင္း..
ဝဠာမိုးကို သတိရေနဆဲ လြမ္းေနဆဲေပါ့..။ အခ်ိန္ေတြ..နာရီေတြ.တိုက္စားလို႔လာျပန္တယ္..။ ဧကရာဇ္ပန္းပင္ေတြရဲ႕အရွင္သခင္မ..ေဒၚပန္းၿမိဳင္ခ်ယ္.ဆုံးပါးသြားသလို..။ေမသက္ရဲ႕.တစ္ဦးတည္းေသာ..ဦးေလးလဲ..တိမ္းပါးသြားခဲ့တယ္..။ ေဒၚပန္း​ၿမိဳင္ခ်ယ္.ဆုံးပါးသြားေပမယ့္..။ဦးဓနမိုးက..ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္စံအိမ္ေတာ္မွာ ဧကရာဇ္ပန္းပင္ေတြကို အၿမဲဂ႐ုစိုက္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္..။ဒီစံအိမ္ေတာ္ႀကီးထဲမွာ..ေမသက္တစ္ဦး.တည္းဘဲ.ရွိေတာ့တာမို႔..ေနာက္ထပ္လူေတြကို..ေခၚထားေပးခဲ့တယ္ေလ..။အဲ့လူေတြက.တျခားလူေတြမဟုတ္ပါဘူး..ဦးေလးရာျပည့္နဲ႕.သူ႕ရဲ႕မိန္းမ.ေဒၚသက္ထားေဆြတို႔ပါ..""
လြန္း..ခါးသက္ကို.တအံ့တၾသနဲ႕ေငးၾကည့္လိုက္သည္။.ဒါဆို.လြန္းထင္ေနတာေတြက.အမွန္ေတြမ်ားလား..။
ပုံျပင္ထဲက ေမသက္ဆိုတဲ့သူက..
ခါးသက္အေမ ဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေန​ၿပီေလ..။
    ""ေမသက္..ေနာက္ေရာက္လာၾကတဲ့..ဦးေလးရာျပည့္​တို႔နဲ႕အတူ..ဘဝကို.ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္..တစ္ခါတစ္ရံ.သူမ.ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့..ဝဠာမိုးကိုလဲ.လြမ္းဆြတ္ေနဆဲေပါ့..။ဝဠာမိုးက..သူ႕အေမ.ဆုံးသြားၿပီးကတည္းက..ဒီစံအိမ္ေတာ္ႀကီးဆီကို..ေရာက္မလာခဲ့ေတာ့တာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိပါဘဲ..။
ဝဠာမိုးဆီမွာ သားေလးတစ္ေယာက္ရလာခဲ့တယ္..။သူ႕ရဲ႕သားေလး.၂ႏွစ္သားအ႐ြယ္ကေနစၿပီး..သူ႕ရဲ႕မိန္းမ.က.က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕ယြင္းလာခဲ့တယ္ေလ..။တစ္ေန႕တျခား..ခ်ဴခ်ာလာတဲ့.မိန္းမကို ၾကည့္ရင္း.ဝဠာမိုး.မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး..။သူရင္ဖြင့္ဖို႔ရာ.လူတစ္ဦးလိုအပ္လာခဲ့ၿပီ..။
သူရဲ႕အခက္ခဲေတြကို.အၿမဲတမ္း ရင္ဖြင့္ေနက်..ေမသက္ကို သူလိုအပ္လာၿပီေလ..။ သူ စံအိမ္ကို ေရာက္လာတယ္.။သူရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတဲ့ အေၾကာင္းရာေတြကို.ေမသက္ဆီမွာ.ရင္ဖြင့္ခဲ့တယ္.။ေမသက္ကလဲ.မညီးမၫူ.နားေထာင္ေပးခဲ့ရွာတယ္.
သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားမွာ ဘာဆို ဘာမွမရွိခဲ့တာအမွန္ပါ..ဘာမွမရွိတဲ့ ကြက္လပ္တစ္ခုမွာ..ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တစ္ခုကို.အလြယ္ေလး ေရးဖြဲ႕နိုင္သလို..အျဖဴထည္ကလည္း.စြန္းထင္းလြယ္ခဲ့တယ္ေလ...""
""အိုး..""
ခါးသက္မိုး..ဆိုလိုရင္းကို လြန္းသေဘာေပါက္သြားတာေၾကာင့္..ႏုတ္ကေန..အာေမဋတ္ သံေလး ျပဳလိုက္မိသည္။ ခါးသက္.လြန္းကို.ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနျပန္သည္။.သူ႕ရဲ႕အၾကည့္ေတြက..တစ္မ်ိဳးႀကီးဘဲ..။ခါးသက္.အၾကည့္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အဓိပၸာယ္ ကို လြန္း.မခန့္မွန္းနိုင္ဘူး..။
      သူ႕ရဲ႕ ရဲတင္းလွတဲ့ အၾကည့္​ေတြ
ရဲ႕ ဒဏ္ကို လြန္း မခံနိုင္လို႔.မ်က္ႏွာလြဲလိုက္သည္။
"" ဝဠာမိုးနဲ႕ ေမသက္တို႔ႏွစ္​ေယာက္
ကို ေဖာက္ျပန္ေနပါတယ္လို႔.တစ္ထစ္ခ်.ယုံၾကည္ေနတဲ့သူတစ္ဦးရွိခဲ့တယ္..။သူကေတာ့ တျခားသူမဟုတ္ဘူး..။ဝဠာမိုး အရမ္းခ်စ္​ရတဲ့..သူ႕ရဲ႕ခ်စ္ဇနီးေလး.ေဒၚ.ပန္းဝတ္မႈန္.ဘဲ..။
ေန႕တိုင္း..သံသယမ်က္လုံးေတြေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ၿပီး..ဝဠာမိုးကို..
ပုတ္ခတ္တဲ့စကားလုံးေတြနဲ႕.စကားနာထိုးခဲ့တယ္.။တေျဖးေျဖးနဲ႕.သူတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးဟာလည္း.သံသယရဲ႕အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္..ပ်က္စီးယိုင္လဲလို႔လာခဲ့တယ္ေပါ့..။ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္ရဲ႕.ေရာဂါအေျခေနကလဲ..အရင္ကထက္ပိုၿပီး.ဆိုးလာခဲ့တယ္.။အိမ္ေထာင္ေရးမသာယာျဖစ္ေနရွာတဲ့.မိဘႏွစ္ဦးၾကားမွာ..ဝဠာမိုးရဲ႕သားေလးဟာလဲအထီးက်န္စြာနဲ႕.ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရရွာတာေပါ့..""
""ဟင့္..."
ခါးသက္မိုး.ေျပာေနတဲ့.ဇာတ္လမ္းထဲက..ဦးဝဠာမိုးနဲ႕ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္တို႔ရဲ႕သားေလးဆိုတာ..အစ္ကိုထစ္ခ်ဳန္းေပါ့...ဆိုတဲ့.အေတြးနဲ႕အတူ.လြန္းပါးျပင္ေပၚမ်က္ရည္ေတြ.စီးက်လာခဲ့တယ္..။
        အစ္ကိုရဲ႕ငယ္ဘဝက လြန္းလိုဘဲ.ခါးသီးလွပါလား..။မိဘေမတၱာကို
အျပည့္ဝ မရရွာခဲ့ဘူးေပါ့..။
""ဟင့္...""
လြန္း.ေအာက္ႏုတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္ထားတာေတာင္..ရွိုက္သံ.သဲ့သဲ့ေလးက.ထြက္ေပၚလို႔သြားခဲ့ေလသည္။
""ကိုလြန္း.."​
ေခၚသံနဲ႕အတူ..လြန္းရဲ႕ လက္ေလးကို.ၾကင္နာစြာနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့သူ..။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့.လြန္း.လန့္ၿပီး..သူ႕ကို.လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
အံ့အားသင့္မႈေၾကာင့္..လြန္း ရဲ႕ မ်က္ဝန္းစုံဟာ..ဝိုင္းစက္လို႔ေန၏။
ပါး​ျပင္ေပၚမွာ..
ယီးေလးခိုေနသည့္ မ်က္ရည္စေတြကလည္း..ပုလဲလုံးေလးအလား..ေတာက္ပေနလွ်က္..။
မ်က္ရည္စေတြနဲ႕ေတာင္..လြန္း ပုံစံက.
တစ္မ်ိဳးေလး.ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းေနဆဲပင္.။ခါးသက္..လြန္းပါးျပင္ေပၚက.မ်က္ရည္စေတြကို  လက္နဲ႕သု​တ္ေပးလိုက္ေတာ့...။လြန္း.သူရဲ႕လက္ေတြကို.အလန့္တၾကားနဲ႕.ပုတ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။
""Sorry...ငါ....""
လြန္း..ႏုတ္ခမ္းဝမွာ စကားလုံးေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေနဆဲ..။ခါးသက္ကို..ဘာေျပာရမွန္း..လြန္းမသိေတာ့ဘူး..။
      က်စ္..ရွက္လိုက္တာ..။လြန္းက..ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ပါ..။ဘာျဖစ္လို႔..သူစိမ္းေယာက်္ားေလးေရွ႕မွာ.ေပ်ာ့ညံ့ေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေတြ..ျပမိေနရတာလဲ...အေတြးေတြနဲ႕ အတူ.ေအာက္ႏုတ္ခမ္းကို..ပိုၿပီး.ဖိကိုက္လိုက္သည္။.ပါးစပ္ထဲ.ငံက်ိက်ိအရသာကိုရလိုက္သလို.ခါးသက္ရဲ႕..မ်က္ဝန္း​ရိပ္ေတြထဲ စိုးရိပ္စိတ္တို႔..လႈပ္ခတ္သြားေလသည္။
""ကိုလြန္း.."
လြန္း..ဖိကိုက္ထားတဲ့ေအာက္ႏုတ္ခမ္းေလးဆီကေန.စီးက်လာတဲ့.ေသြးစေတြကို.ခါးသက္.ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး သုတ္ပစ္လိုက္သည္။
""ကိုလြန္း...ဘာျဖစ္လို႔..ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္နာေအာင္.လုပ္ရတာလဲ..""
ဂ႐ုဏာေဒါေသာေၾကာင့္..ခါးသက္​ရဲ႕.အသံက..ေဒါသရိပ္ေတြစြန္းေပေနလွ်က္..။လြန္း..ထိုင္ရာကေန မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
""ငါသြားေတာ့မယ္.."""
လြန္း.ေအးစက္စြာဆိုလိုက္ရင္း..ခါးသက္ကို.ေက်ာခိုင္းၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
လြန္းရဲ႕.ေက်ာျပင္ေလးကို.ခါးသက္ေငးၾကည့္ေနရင္း..အၿပဳံးတစ္ပြင့္ေႂကြ
ဆင္းသြားသည္။
"ကိုလြန္းက.အရမ္းဘဲ.ရိုးသားျဖဴစင္လြန္းတယ္ေနာ္..ေနာက္ၿပီး..ကိုလြန္းရဲ႕.ႏွလုံးသားေလးကလဲ.အရမ္းလွတယ္..""
💖💖💖
        ""လြန္း...""
လြန္းေအာက္ႏုတ္ခမ္းေပၚက ကိုက္ရာေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ထစ္ခ်ဳန္းရင္.ထဲပူထူသြားမိ၏။
""ဗ်ာ..""
လြန္း.အူေၾကာင္ၾကားေလးနဲ႕ ထစ္ခ်ဳန္းကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္း.ေအာက္ႏုတ္ခမ္းက.ဒဏ္ရာေလးကို အသာခပ္ဖြဖြ.ကိုင္လိုက္ၿပီး..
""လြန္း..ႏုတ္ခမ္းမွာ.ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး.ဒဏ္ရာရသြားတာလဲ..""
ထစ္ခ်ဳန္းအေမးစကားေၾကာင့္..လြန္း.မခ်င့္မရဲေလး.ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
""ကိုယ့္ဘာသာကိုက္မိသြားတာပါ..""
""သတိထားမွေပါ့ လြန္းရယ္..ကေလးလဲမဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႕..""
ထစ္ခ်ဳန္း ၾကင္နာစြာ ဆိုလိုက္ရင္း..
လြန္း..ေအာက္ႏုတ္ခမ္းေလးကို.လက္မနဲ႕ အသာပြတ္ဆြဲေနမိသည္။
     ႏူးညံ့ေနၿပီး ပန္းႏုေရာင္ ျခယ္ လြန္းႏုတ္ခမ္းေလးကို..ဖိနမ္းပစ္ခ်င္ေနမိတဲ့စိတ္ေတြက တဖြားဖြား...။ လြန္း ႏုတ္ခမ္းေလးက သၾကားခဲေလးလို ခ်ိဳေနမွာလား..။ဒါမွမဟုတ္..စေတာ္ဘယ္ရီ.ေလးလိုလား..။ထစ္ခ်ဳန္း.အေတြးရိုင္းေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္..ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ရသည္။ ထိုသို႔ မေမာင္းထုတ္ရင္..သူသတိလက္လြတ္..လြန္း.ႏုတ္ခမ္းေလးရဲ႕ အရသာကို ျမည္းစမ္းမိေတာ့မွာ အမွန္...။ အစ္ကို႔ကို..အရမ္းႀကီး.မဆြဲေဆာင္ပါနဲ႕လား.လြန္းရယ္..။
💖💖💖
အပိုင္း 🍓၈🍓ညေနက်ရင္.တင္ေပးမယ္ေနာ္.😚။.စာေရးမေကာင္းတဲ့ ဦးကို.အားေပးၾကတဲ့အတြက္.ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။
                    🍉ညွို႔စက္ကြင္း 🍉