ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🍓၃၀🍓

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၃၀)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
    အခုရက္ပိုင္း  လြန္းနဲ႕ခါးသက္တို႔၏  ဆက္‌ဆံေရးက တင္းမာမေနေတာ့ဘဲ အဆင္ေျပေနခဲ့ေလသည္။
""ခါးသက္...မနက္ျဖန္အေမေအး ေရာက္လာေတာ့မယ္တဲ့ ""
""ဟင္..ခ်က္ခ်င္းႀကီးပါလား...မင္း‌‌ေျပာေတာ့  မင္းျပန္သြားမွ
အေမေအးကလာမွာဆို ""
""ဟီး....ဟုတ္တယ္... ဒါေပမယ့္...မင္းနဲ႕ ကိုရိပ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္က အရမ္းလိုက္ဖက္ညီၿပီး ... ခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့ ေလ..ငါ Vedo ေလး ရိုက္ၿပီး..အေမ ေအး ဆီ ပို႔လိုက္တာ အေမ ေအးက ..ကိုရိပ္ကို အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္လာလို႔တဲ့..""
နန္းဦးက ဆိုလာေလသည္။ထပ္ဆင့္ေျပာလာသည္က...
""ဒါနဲ႕ေလ မင္းတို႔က  တစ္ခန္းတည္းအတူမေနဘဲ ဘာျဖစ္လို႔ခြဲေနရတာလဲ ""
ဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ ေမးလိုက္သည့္ နန္းဦး စကားေၾကာင့္ ခါးသက္အနည္းထိတ္လန႔္လို႔သြားေလသည္။
"" ဪ...အဲဒါက ေလ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္က လြပ္လြပ္လပ္လပ္ ဘဲ ေနခ်င္ၾကတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ အခန္း ခြဲၿပီး ေနျဖစ္သြားတာပါ""
ဟု ခါးသက္က ... ကပ်ာကယာ ရွင္းျပလိုက္ေလသည္။
"" ေအးပါ...ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က...လင္မယားေတြ ေလ ..အခန္း ခြဲၿပီးေနတယ္ဆိုေတာ့..အမ်ားျမင္မွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့..အထူးသျဖင့္..အေမ ေအး သိသြားရင္ မေကာင္းဘူး""
ဟုနန္းဦးက ေတြးေတြးဆဆေလးဆိုလာေလသည္။
""အင္း....""
""အင္း..မေနနဲ႕ ကြ..မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ခန္းထဲမွာ...အတူတူေပါင္းေနေတာ့..""
နန္းဦး စကားေၾကာင့္ ခါးသက္ အနည္းငယ္..ရွက္သြားကာ..မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ထူပူသြားရေလသည္။
❤️❤️❤️
  ""ဒီေန႕ညက စၿပီး ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ္.အခန္းမွာအတူတူ လာအိပ္ရမယ္ ""
အစမရွိ အဆုံးမရွိနဲ႕ ..႐ုတ္တရက္ေျပာလာသည့္ ခါးသက္ကိုလြန္းအူေၾကာင္ၾကားေလးနဲ႕ေငးၾကည့္လိုက္မိ၏။
""ဟမ္..ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဘာျဖစ္လို႔ငါက မင္းနဲ႕အတူအိပ္ရမွာလဲ ...""
""ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ အေမ ေအးေရာက္လာေတာ့မွာ..""
""အေမေအး ဆိုတာက ...ဘယ္သူလဲ"" "
လြန္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလး ေမးလိုက္သည္။
""အေမေအး ဆိုတာက..ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္ပါ..ကြၽန္ေတာ္ ဒီလိုအေျခေနထိ ျဖစ္လာေအာင္ ကူညီေပးခဲ့တဲ့သူပါ""
ခါးသက္ ေျပာသမွ်ေတြကို လြန္း ေခါင္းေလး တညိမ့္ညိမ့္နဲ႕ နားေထာင္ေနရွာ၏။
"" ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္...ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ကလင္မယားေတြေလ..အဲ့ေတာ့ အမ်ားအျမင္မွာ..လင္မယားနဲ႕ တူေအာင္ ေနျပရမွာေပါ့"
""အင္း..မင္းဆို လိုခ်င္တာက မင္းနဲ႕ငါကလင္မယားလုပ္တမ္း ကစားဖို႔ေျပာေနတာလား ""
"" လင္မယားလုပ္တမ္း..
ဟုတ္လား..ခင္ဗ်ားထင္ခ်င္သလိုထင္နိုင္ပါတယ္..အေမ ေအး ေရွ႕မွာေတာ့.. တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္ေနတဲ့ပုစံမ်ိဳး..ကြၽန္ေတာ္တို႔သ႐ုပ္ေဆာင္ျပရမယ္..ကြၽန္ေတာ္ အေမေအးကို..စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ဘူး..""
ဟုခါးသက္က ျပတ္သားစြာ ဆိုလိုက္ေလသည္။
""အင္းပါ  မင္းစိတ္ခ်ပါ..ငါ အတတ္နိုင္ဆုံးကူညီေပးပါ့မယ္..""
ၾကည့္ရတာ အေမေအး ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကခါးသက္အတြက္..ေတာ္ေတာ္အေရးပါတယ္နဲ႕တူသည္ ဟုလြန္း စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္၏။
❤️❤️❤️
     လြန္း .ခါးသက္ အခန္းထဲေျပာင္းလာခဲ့ရေလသည္။လြန္း ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနသည့္ ခါးသက္ကို ..စိတ္မသက္သာစြာနဲ႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး...
"" ငါ ..ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာဘဲအိပ္လိုက္မယ္ ..""
လြန္းစကားမ်ားေၾကာင့္..ခါးသက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္မိ၏။
""ဟာ..ဘယ္ျဖစ္မလဲဗ်.. အေမေအးက ..မထင္ရင္မထင္သလို အခန္းထဲ..၀င္လာတတ္တယ္ဗ် ..ေတာ္ၾကာ ခင္ဗ်ား ၾကမ္းျပင္မွာအိပ္တယ္ဆိုတာကိုသာသိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..""
ဟုခါးသက္က ဆိုလိုက္ေတာ့လြန္း ႏုတ္ခမ္းေလး မသိမသာစူလိုက္မိသည္။
"" အဟက္ ဘာလဲ ခင္ဗ်ားကိုကြၽန္ေတာ္က အသားယူမွာကို ေၾကာက္ေနတာလား..ေဝးေသး ခင္ဗ်ားလို မထုံတေတး ပုံစံမ်ိဳးကိုမ်ား အသားယူစရာလား..""
ခနဲ႕တဲ့တဲ့ဆိုလာသည့္ ခါးသက္ စကားမ်ားေၾကာင္းလြန္း ႐ူး႐ူးရွဲရွဲ ျဖစ္သြားေလသည္။
"" ဘာ..ဘာေျပာတယ္""
"" မွန္တာကို ေျပာေနတာေလ...ခင္ဗ်ား ပုံစံက..ခ်စ္ခ်င္စရာအရမ္းေကာင္းေနရွာေတာ့ေလ ...ဟား...ဟား""
ခါးသက္ကလြန္းကိုၾကည့္ၿပီးေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာေလသည္။
"" ခါးသက္...မင္းေနာ္ ငါကိုလာၿပီးမေလွာင္နဲ႕..""
""အဟက္ ခင္ဗ်ားကိုကြၽန္ေတာ္ မေလွာင္ပါဘူးဗ်ာ့ဒီအတိုင္းမွန္ရာကို ေျပာလိုက္တာပါ..ခင္ဗ်ား ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕..ဘယ္လိုမ်ားသ႐ုပ္ေဆာင္မလဲဗ်..""
"" ဘာလဲ..မင္းက ငါကို အထင္ေသးတာလား.ဟြန႔္..ငါဆီမွာရွိတဲ့..မူယာေတြ မာယာေတြကို ထုတ္မသုံးရေသးလို႔ပါ..""
"" အို..ခင္ဗ်ားဆီမွာ မူယာမာယာေတြ ရွိေသးတယ္ေပါ့..ဟုတ္လား.အဟက္ အဟား..ဟား...ဟား""
ခါးသက္ကလြန္းကိုေနာက္ထပ္တစ္ခါေလွာင္ရယ္ျပန္ေလသည္။
    ဒီတစ္ခါေတာ့ လြန္း စိတ္မဆိုးသြားေပ။ ႐ႊန္းလဲ့ေတာက္ပေနသည့္ မ်က္၀န္းမ်ားႏွင့္ ခါးသက္ကို စိုက္ၾကည့္လာေလသည္။
     ႐ုတ္တရက္ အမူယာေျပာင္းသြားတဲ့လြန္းပုံစံေၾကာင့္ ခါးသက္ မ်က္ႏွာတည္သြားရေလသည္။
လြန္းက ခါးသက္ဆီကို ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္လာေလသည္။
""ေမာင္ ""
လြန္းႏုတ္ကေန တိုးတိုးဖြဖြေလး ထြက္က်လာသည့္ ေမာင္ဆိုေသာ နာမ္စားေလးေၾကာင့္ ခါးသက္ရင္ေတြ ဒုန္းခနဲ႕ ခုန္တက္သြားေလသည္။
လြန္းက ခါးသက္ကို ႐ႊန္း႐ႊန္းစားစားႀကီး စိုက္ၾကည့္ရင္း ခါးသက္ရဲ႕ေဘးနား ၀င္ထိုင္လာေလသည္။
,""ေမာင္..""
ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ထြက္က်လာသည္ ေမာင္ဟူေသာ အသုံးႏႈန္းေလး။ ခါးသက္ရင္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေအာင္ အဆမတန္ ခုန္လာေလသည္။ထိုအခ်ိန္ လြန္းက ခါးသက္ပုခုံးေပၚ ေမးေလးတင္လာတာေၾကာင့္  ခါးသက္ ..အသက္ရႈဖို႔ေတာင္ေမ့ေလ်ာ့သြားေလသည္။
""ေမာင္ ..ကိုတို႔ေတြ အိပ္ၾကရေအာင္ေလကြာ ""
ႏူးညံ့တိုးလ်စြာ နားထဲ၀င္ေရာက္လာသည့္ လြန္းစကားသံ‌ေတြက ပ်ားသကာအလား ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွ၏။
   ခါးသက္တစ္ေယာက္ တစ္ခဏတာမွ် မိန္းေမာသာယာလို႔သြားေလသည္။
လြန္းက ခပ္ေထ့ေထ့အၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္ကိုဆင္ျမန္းထားရင္း ခါးသက္ကို တမင္ က်ီစယ္ကလူဟန္နဲ႕ခါးသက္ရဲ႕  ခါးကို ဖက္လိုက္ေလသည္။
""ေမာင္လို႔..  ကိုေခၚေနတယ္ေလကြာ
ဘာလို႔ျပန္မထူးရတာလဲလို႔ ""
အရမ္းႀကီးလဲမႏြဲ႕ေသာအသံေလးနဲ႕ လြန္းက ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးဆိုလိုက္ေတာ့။ ခါးသက္တစ္ေယာက္ လုံး၀ကို အသက္ရႈဖို႔ကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့သြားရေလသည္။လြန္းကိုအသာ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို  ႐ႊန္းလဲ့ေနသည့္ မ်က္၀န္းတစ္စုံနဲ႕ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။လြန္း မ်က္၀န္းတို႔ႏွင့္ ခဏတာမွ် ခါးသက္အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားေတာ့ ရင္ခုန္သံမ်ားကဆူညံ‌ေန
လွ်က္။ ေနာက္ၿပီး မပြင့္တပြင့္ ခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနသည့္ လြန္းရဲ႕ နီဖူးဖူးႏုတ္ခမ္းေလးရဲ႕ ညွို႔ယူမႈမ်ားကလဲ မေသး ။ခါးသက္ ၏ စူးရဲရဲအၾကည့္မ်ားက မူမမွန္ေတာ့မွန္း လြန္းရိပ္မိလိုက္ေလၿပီ။ ဒီထက္ပိုၿပီး ခါးသက္ကို က်ီစာ္လိုစိတ္ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ လြန္းအသာခပ္ဖြဖြၿပဳံးလိုက္ၿပီး...
""ငါအိပ္ေတာ့မယ္ကြာ ဘယ္လိုလဲ ငါသ႐ုပ္ေဆာင္ျပတာ ပီျပင္တယ္မလား ""
လြန္းက  ခါးသက္ရဲ႕ပုခုံးကို ခပ္ဖြဖြေလး
ပုတ္ၿပီး ဆိုလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ခါးသက္ေဘးကေန ထသြားဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္စဥ္ ခါးသက္က လြန္းရဲ႕လက္ကို ဖမ္းကိုင္ၿပီး ဆြဲခ်လိဳက္ေလသည္။ ႐ုတ္တရက္ ႀကီး လက္ကို ဖမ္းဆြဲျခင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ အရွိန္မထိန္းနိုင္ဘဲ ခါးသက္ေပါင္ေပၚသို႔ လြန္းထိုင္မိလွ်က္သားျဖစ္သြားေလသည္။
   လြန္း ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္စြာ ခါးသက္ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ခါးသက္က လြန္းရဲ႕ ခါးေလးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ရစ္ပတ္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္သလို က်န္လက္တစ္ဖက္က လြန္းရဲ႕ ေမးကိုခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္သည္။
    ေနာက္ေတာ့ လြန္းမ်က္ႏွာနားကို တစ္ေျဖးေျဖးနဲ႕ တိုးကပ္လာလိုက္တာ လြန္းရဲ႕ႏုတ္ခမ္းနဲ႕ ခါးသက္ႏုတ္ခမ္းတို႔ ထိကပ္လုနီးပါးကို ျဖစ္သြားေလသည္။
""ခါး ခါးသက္...မင္းဒါဘာလုပ္မလို႔လဲ...""
လြန္းထိတ္လန႔္တၾကားနဲ႕ ခါးသက္ရဲ႕ရင္ဘတ္ကိုတြန္းလိုက္ၿပီးေတာ့ ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါက်မွ ခါးသက္က ညစ္က်ယ္က်ယ္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး..
""အဟက္..ဘယ္လိုလဲ ကြၽန္ေတာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာ တကယ္အသက္ပါတယ္ေနာ္ ခင္ဗ်ားတကယ္ထင္သြားတာမလား...အဟား ဟား ""
ခါးသက္က ေျပာလဲေျပာ..ရယ္လဲရယ္ႏွင့္ လြန္းရဲ႕ခါးကိုဖက္ထားသည့္ လက္ႏွင့္ ေမးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္ လက္မ်ားကို ဖယ္ေပးလိုက္ေလသည္။
သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာေနသည့္ ခါးသက္ကို လြန္း မေက်မခ်မ္းနဲ႕ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး...အသံတိတ္က်ိန္ဆဲလိုက္ေလသည္။
ခါးသက္ေပါင္ေပၚကေနလြန္း ဆတ္ခနဲ႕ ထလိုက္ၿပီး။
""ဖယ္...ဖယ္...ငါအိပ္ခ်င္လာၿပီ..""
‌လြန္းေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ ခါးသက္ကို ေဘးသို႔တြန္းဖယ္လိုက္သည္။
""ဟ.ဟ..ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ ဖယ္ေပးလိမ့္မယ္ေပါ့ဗ်  ခင္ဗ်ားဘယ္လိုျဖစ္...ျဖစ္....ဟာ...ကိုလြန္းပုံရိပ္...""
ခါးသက္စကားေတာင္မဆုံးလိုက္..။
လြန္းက ခါးသက္ကို ကုတင္ေပၚကေနျပဳတ္က်သြားေအာင္ထိကို တြန္းခ်ပစ္လိုက္ေလသည္။
""ဟာ ..ကိုလြန္းပုံရိပ္ ခင္ဗ်ား..အက်င့္မပုတ္နဲ႕....အား....""
ခါးသက္တစ္ေယာက္ လြန္းလက္ခ်က္နဲ႕ ၾကမ္း‌ျပင္ေပၚ ဗုန္းခနဲ႕ဆိုၿပီး ေျခပစ္လက္ပစ္ ျပဳတ္က်သြားေလေတာ့သည္။
""ဟီး...ဟီး...sorry.ေနာ္ ဘယ္နားနာသြားလဲမသိဘူး...""
လြန္းက ေျပာင္စပ္စပ္ မ်က္ႏွာေပးေလးႏွင့္ေပးလိုက္ေလသည္။
""ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ားေနာ္..
အႀကီးျဖစ္ၿပီး အနိုင္မက်င့္နဲ႕ေနာ္""
""အမယ္...မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာေလ...ဘယ္သူကမင္းကိုအနိုင္က်င့္ေနလို႔လဲ""
လြန္းက ပက္ခနဲ႕ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။
""ဪ..ခင္ဗ်ားေနာ္ နာေတာ့မယ္..""
ခါးသက္က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ လြန္း အနားကို တိုးအလာ ေျခေခ်ာ္ၿပီး..
လြန္းေပၚ ထပ္လ်က္နဲ႕ ကုတင္ေပၚ လဲက်သြားေလသည္။
    ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ လြန္းေရာ ခါးသက္ပါ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေၾကာင္အသြားရေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ကို ခဏတာမွ် စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကေလသည္။
""ေဟ့ေကာင္ ဖယ္..ငါအသက္ရႈၾကပ္တယ္ကြ.."
ပထမဦးဆုံး လြန္းအသိစိတ္၀င္လာတာ သူအေပၚက ခါးသက္ကိုယ္ကို ေဘးသို႔ တြန္းခ်လိဳက္ၿပီး ဆိုလိုက္‌ေလသည္။ခါးသက္လဲ အလိုက္သင့္ေလး ေဘးသို႔လဲခ်လိဳက္သည္။
""ငါ...ငါအိပ္ၿပီ..""
လြန္း အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႕ဆိုၿပီး ခါးသက္ကိုေက်ာခိုင္းၿပီး တစ္ဖက္သို႔ လွည့္သြားေလသည္။
ခါးသက္လဲ လြန္းရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုအသာငဲ့ေစာင္းၿပီးၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ခါးသက္ ႏူးညံ့စြာ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး အဆမတန္ခုန္ေပါက္ေနသည့္ ရင္ခုန္သံေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ရန္အတြက္ ဘယ္ဘက္ရင္အုံ ေလးေပၚ လက္နဲ႕ဖိထားလိုက္မိ‌ေတာ့သည္။
တစ္ဖက္တြင္ ရွက္ေသြးလႊမ္းေနသည့္
လြန္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုသာ ခါးသက္ျမင္လိုက္ရပါလွ်င္......။
💓💓💓
အပိုင္း🍓၃၁🍓ေမွ်ာ္ေပးၾကပါဦးေနာ္။ ပထမ ေရးၿပီးသားေလ ပ်က္သြားလို႔ အခ်ိန္ၾကာသြားတာပါေနာ္။sorryပါ။
               ⭐ညွို႔စက္ကြင္း⭐