ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🍀၄🍀

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၄)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
      သို႔ေပမယ့္..ေနာက္ေက်ာမလုံသလို ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လြန္း ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ပန္းပင္ေတြၾကား တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ အရိပ္တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
🌾🌾🌾
       "ဒီၿခံႀကီးက..အစ္ကိုအဘိုးပိုင္တာေလ...အဘြားက.ဧကရာဇ္ပန္းဆိုရင္.အရမ္းႀကိဳက္တယ္..အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔..အစ္ကို႔အဘိုးက....သူအဘြားကိုဘယ္ေလာက္ထိ.ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို..သက္ေသျပဖို႔အတြက္
တစ္ၿခံလုံး..ဧကရာဇ္ပန္း​ပင္ေတြကိုစိုက္ခဲ့တာေလ..""
""ဟင္..ဟုတ္လား...ဒါဆို ဒီၿခံထဲမွာရွိတဲ့ ဧကရာဇ္ပန္းပင္ေတြက..အစ္ကိုအဘိုးရဲ႕အခ်စ္​သက္ေသေတြေပါ့ေနာ္..""
""ဟုတ္တယ္လို႔ဘဲေျပာရေတာ့မွာ​ေပါ့..လြန္းရယ္..အဘြားဆုံးသြားေပမယ့္လည္း..အဘိုးက..ဧကရာဇ္ပန္းပင္ေတြကို အစိုက္မပ်က္ခဲ့ဘူးေလ..။
အၿမဲတမ္း. ဂ႐ုတစိုက္နဲ႕..ပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့တာ...ေနာက္ၿပီး..ဒီၿခံႀကီးရဲ႕နာမည္ကိုေတာင္မွ ဘယ္လိုေပးထားလဲ..သိလား..""
""ဘယ္လိုေပးထားလို႔လဲဟင္..""
လြန္း စိတ္ဝင္စားမႈအျပည့္နဲ႕ေမးလိုက္သည္။
""ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္.စံအိမ္ေတာ္ တဲ့..""
""ဝါး....ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္စံအိမ္ေတာ္..
နာမည္က တကယ့္အမိုက္စားဘဲေနာ္..အစ္ကို..""
လြန္းကို ၾကည့္ရင္း ထစ္ခ်ဳန္းၿပဳံးလိုက္သည္။
""ကဲ..လြန္း..မိုးလည္းခ်ဳပ္​ေနၿပီ..
အေအးဓာတ္ကလဲ..ပိုကဲေနၿပီဆိုေတာ့ အိပ္ေတာ့ေနာ္..""
လြန္းရဲ႕ ေခါင္းေလးကို ထစ္ခ်ဳန္း အသာ ပုတ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။လြန္းလည္း..ေက်နပ္စြာၿပဳံးၿပီး..ထစ္ခ်ဳန္းရဲ႕ အမိန့္ကိုနာခံလိုက္ေလသည္။
🌾🌾🌾🌾
           လြန္း အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးတဲ့အခန္းက..အရမ္းကို ႀကီးမားက်ယ္ျပန့္ေနေလသည္။လြန္း အခန္းထက္ေတာင္..၃ဆ က်ယ္ေနေသး၏။
ေနာက္ၿပီးဖဲေမြ႕ယာခင္းထားသည့္....ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္​ႀကီးကလဲခန့္ညားထည္ဝါစြာတည္ရွိေနေလသည္။
       ""လြန္း..good night ေနာ္..တစ္ခုခုလိုအပ္ရင္..အစ္ကို ဟိုဘက္ခန္းမွာ ရွိတယ္. ေအာ္ေခၚလိုက္ပါ.ေနာက္ၿပီး..ႏြေးႏြေးေထြးေထြးေနေနာ္....""
""ဟုတ္ကဲ့ပါ..အစ္ကို..""
ထြက္သြားတဲ့ အစ္ကိုရဲ႕ေက်ာျပင္ကို.ၾကည့္ရင္း လြန္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္သည္။ အစ္ကို လြန္းကို..ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္.ဂ႐ုစိုက္ေပးရတာလဲ ဟင္..။
အစ္ကိုရဲ႕ အျပဳအမႈေတြေပၚမွာ..လြန္း.သာယာေနမိၿပီအစ္ကို..။
လြန္း အစ္ကိုအေပၚမွာ ထားရွိေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို အစ္ကိုသိသြားရင္..အစ္ကို.လြန္းကို အထင္ေသးသြားမွာလား..။
     ေနာက္ၿပီး အစ္ကိုနဲ႕လြန္းဘဝက အရမ္းကြာျခားလြန္းတယ္ဆိုတာကို..လြန္း အစကတည္းကသိပါတယ္..။ဒါေပမယ့္..ဒီေန႕က်မွ.လြန္းေသခ်ာသိလိုက္ပါၿပီ..။အစ္ကိုဘဝနဲ႕ လြန္းရဲ႕ဘဝက..​မိုးနဲ႕ေျမလိုဘဲ..။အစ္ကိုရဲ႕ဘဝ ဘယ္ေလာက္ထိ အထက္တန္းဆန္သလဲဆိုတာ..။ေနာက္ၿပီး..အစ္ကိုတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးရိုး.။
        အခုလိုႀကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့
ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္စံ​အိမ္ေတာ္.ရဲ႕.သခင္ေလးျဖစ္တဲ့..အစ္ကိုက..လြန္းလို သာမညေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ  ခ်စ္စိတ္ေတြ ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ဆိုတာ..ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား...။
။လြန္းအရမ္းကို အေတြးေခါင္ေနၿပီထင္ပါတယ္ ..။အစ္ကို.စိတ္ထဲမွာ လြန္းကို..ရိုးသားစြာနဲ႕..ညီအရင္းတစ္ေယာက္လို.ဆက္ဆံေနတာကို..လြန္းျပစ္မွားမိၿပီအစ္ကို...။တစ္ခါတစ္ေလ..အစ္ကိုအေပၚမွာ..နယ္ကြၽံ႕ေနမိတဲ့.စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို လြန္း ခ်ိဳးႏွိမ္ထားေပမယ့္လဲ..။တစ္ခါတစ္ေလ.အစ္ကိုရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈေသးေသးေလးေတြအေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္မိေနေသးတယ္..။မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာကို သိသိရက္နဲ႕..စိတ္ကူးယဥ္ေနမိတယ္အစ္ကို..။
လြန္း.ေတြးရင္းႏွင့္ ရင္ထဲ ဆို႔တက္လာကာ.မ်က္ရည္စ​မ်ား ရစ္ဝဲလို႔လာခဲ့သည္ ။
           အေတြးေတြနဲ႕အတူ မြန္းၾကပ္လာသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္..လြန္း.အိပ္ရာေဘးက ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္သည္။
တစ္ျခမ္းပဲ့ လေလးရဲ႕.အလွပကို လြန္း ရႈ႕စားရင္း..ေဆာင္းေလေျပညွင္းေအးေအးေလးေတြကို အဝႀကီး ရႈရွိုက္လိုက္ေလသည္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ..လြန္းကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က စူး​စိုက္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္..လြန္း.မလုံမလဲနဲ႕.ေအာက္က ၿခံႀကီးဆီကို. အၾကည့္ေတြ ေရာက္သြားသည္။
""ဟင္..""
လြန္း.တစ္ကိုယ္လုံး ေအးခဲသြားၿပီး..ဝိဥာဏ္လြင့္မတတ္ကို လန့္ဖ်တ္လို႔သြားရေလသည္။ ၿခံထဲက ပန္းပင္ေတြၾကားမွာ လူရိပ္တစ္ခု..။မလႈပ္မယွက္ နဲ႕ရပ္ေနသည္။.မ်က္ႏွာက္ိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ..ကြဲကြဲျပားျပား မျမင္ရေပ..။သို႔ေပမယ့္..ေယာက်္ားတစ္ဦးဆိုသည္မွာေတာ့ ေသခ်ာသည္။
  ထိုလူက လြန္းကို ၾကည့္ေနတာလား..။မၾကည့္ဘူးလား ဆိုတာကိုေတာ့.လြန္းမသိ.။သို႔ေပမယ့္..လြန္းစိတ္ထဲမွာေတာ့..ထိုလူက..လြန္းကို.ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္ဟု.ထင္ေနမိသည္။.ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထလာၿပီး..လူက ေၾကာက္စိတ္ေတြ ဝင္လာတာေၾကာင့္.လြန္း.အလွ်င္အျမန္ ျပတင္းေပါက္တံခါးပိတ္လိုက္ေလ
သည္။
     ေနာက္ေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ၿပီး ေစာင္ကို ဆြဲၿခဳံကာ.အခန္းမီးေတြ..ပိတ္ၿပီး..လြန္း..အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္.အိပ္လိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္..လြန္းေတာ္႐ုံနဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္..။ထိုလူရိပ္အေၾကာင္းကိုသာ.ေတြးေနမိ​ေတာ့၏။.ထိုသူက လူေကာင္းလား..။လူဆိုးလား..။ဒါမွမဟုတ္..ဦးေလးရာျပည့္လား..။
    လူဆိုးဓားျမျဖစ္ေနရင္ေရာ..ဘယ္လို.လုပ္မလဲ..။ေတာ္ၾကာ.အႏုၾကမ္းစီးမဲ့လူမ်ားလား..။
အေတြးေတြစုံလာနဲ႕အမွ် လြန္းေၾကာက္စိတ္ေတြ ႀကီးစိုးလို႔သာ လာခဲ့ေလသည္။ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ ကုတင္ေပၚကေနဆင္းၿပီး မွန္ျပတင္းေပါက္ဝကေန ေအာက္ကို အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုလူရိပ္က ရွိေနေသးသည္။
      လြန္း ခ်က္ခ်င္းဘဲအစ္ကိုရွိရာ..အခန္းဆီကို..အေျပးေလး​သြားၿပီး.ေျပာလိုက္ရမလား..အေတြးေတြနဲ႕ဗ်ာမ်ားရင္း ေနာက္ထပ္တစ္ခါ.ထိုလူရိပ္ရွ္ိရာကို..လြန္း ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
""အိုး...ဦးေလးရာျပည့္..""..
တျခမ္းပဲ့လေရာင္.မွိန္မွိန္ေလးေအာက္မွာ ဝိုးတဝါး ေတြ႕လိုက္ရတဲ့သူက..ဒီၿခံကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတဲ့ ဦးေလးရာျပည့္..။အေတြးလြန္တတ္တဲ့ မိမိအျဖစ္ကိုေတြးရင္း..လြန္း..အသံထြက္ေအာင္.ရယ္လိုက္မိသည္။
🌾🌾🌾
           ""အင္း....""
လြန္း ကုတင္ထက္မွာ..အေၾကာဆန့္ရင္း..ပါးစပ္ကို..အက်ယ္ႀကီးဟၿပီး.သန္းေဝ လိုက္သည္။.နားထဲ တိုးဝင္လာတဲ့..ရယ္သံသဲ့သဲ့ေၾကာင့္.လြန္း.မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
""အား...အစ္ကို...""
ရွက္လည္းရွက္..လန့္လည္းလန့္သြား​တာေၾကာင့္..လြန္း.ေအာ္လိုက္သည့္အသံက...ဟိန္းခနဲ႕...။ 
""အဟီး..အဟား..ဟား..အိပ္ပုတ္ေလး..ထေတာ့..၁၀နာရီေတာင္ ေက်ာ္..ေနၿပီ..""
""ဟင္..ဟုတ္လား...အခ်ိန္က..အဲ့ေလာက္ေတာင္..ရွိသြားၿပီလား..""
လြန္း.ပ်ာပ်ာသလဲ အခန္းထဲမွာ ခ်ိတ္ထားသည့္..နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..။
""အား...ဟုတ္သားဘဲ..၁၀နာရီေတာင္ ခြဲေတာ့မယ္..အစ္ကို.ဘာျဖစ္လို႔..လြန္းကို.မႏွိုးတာလဲ..""
""ႏွိုးမလို႔ဘဲ..ဒါေပမယ့္..လြန္းအိပ္ေနတဲ့ပုံေလးက..အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႔ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕.ထိုင္ၾကည့္ေနတာ..""
ထစ္ခ်ဳန္းရဲ႕.စကားေတြေၾကာင့္..လြန္း..မ်က္ႏွာ​တစ္ခုလုံး ႏြေးခနဲ႕ျဖစ္သြားရေလသည္။ေနာက္ၿပီး..ျမတ္နိုးရိပ္ေတြစြန္းထင္းေနတဲ့.တစ္ခ်ဳန္းရဲ႕မ်က္ဝန္းအ​ၾကည့္.
ေတြေၾကာင့္..လြန္း ရင္ေတြအရမ္းခုန္လာၿပီး..မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရွက္ေသြးျဖာသြားရေလသည္။
         အပ်ိဳျဖန္းမေလး တစ္ေယာက္လို..ရွက္ေသြးျဖာသြားတဲ့.လြန္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း..ထစ္ခ်ဳန္း.ရင္ထဲ မုန္တိုင္းထန္ေနလွ်က္..။ စိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုရင္.ထစ္ခ်ဳန္း.ေရွ႕မွာ.အရွက္ပိုေနရွာသည့္..ထိုနတ္သက္ေႂကြေကာင္ေလးကို..ရင္ခြင္ထဲ.ေထြး​ပိုက္ထားမိမွာ အမွန္..။ရင္ထဲမွာ.ျဖစ္တည္လာတဲ့.. ခ်စ္စိတ္ေတြကို..ထိန္းလိုက္ရင္း..ထစ္ခ်ဳန္း..အၾကည့္ေတြကိုလြဲလိုက္ၿပီး....
""ကဲ...အိပ္ပုတ္ေလး..ထေတာ့..အစ္ကို..လြန္း.အတြက္..ေရပူ.ေရေအး.စပ္ေပးခဲ့မယ္ေနာ္...""
ဟုေျပာရင္း..ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို.ထစ္ခ်ဳန္းဝင္သြားေလသည္။
ထစ္ခ်ဳန္း..ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္မွာ သက္ျပင္းကိုရွိုက္ရင္း..အဆမတန္.ခုန္ေနသည့္..ရင္ခြင္အစုံကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕အသာ ဖိကိုင္လိုက္သည္။
      သူ႕လိုဘဲ.လြန္းေရာ..တစ္စုံတစ္ခု.ကို.ခံစားေနမိတာလား..။လြန္းရင္ထဲမွာ..သူနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး..ေနရာတစ္ခုရွိေနၿပီလား..။
အေတြးေတြနဲ႕အတူအၿပဳံးတစ္ပြင့္ကို ေႁခြခ်လိဳက္ေလသည္။
🍃🍃🍃
       ""လြန္း.....အစ္ကိုေမြးေန႕ၿပီးတဲ့အထိ..ဒီမွာဘဲ.ေနရမယ္ေနာ္..""
""ဗ်ာ..အစ္ကိုေမြးေန႕က..ဒီဇင္ဘာ.၉ရက္ေန႕မလား..""
""အင္း..ဟုတ္တယ္ေလ...အစ္ကိုရဲ႕.
အသက္၃၀ျပည့္..ေမြးေန႕ကို..ဒီၿခံႀကီးထဲမွာဘဲ.အဘိုးက လုပ္ေပးမယ္လို႔ေျပာတယ္..""
""ဒါေပမယ့္...အခုမွ..
ေအာက္တိုဘာလအလယ္ဘဲ ရွိေသးတာေလ..အစ္ကိုေျပာပုံအရဆိုရင္..လြန္းက..ဒီမွာ အၾကာႀကီးေနရမွာလား..""
လြန္း စိတ္အလိုမက်ဟန္ ေျပာလိုက္ေတာ့..ထစ္ခ်ဳန္း.မ်က္ႏွာက တင္းမာသြားေလသည္။
""ျဖစ္နိုင္ရင္..အစ္ကိုကေတာ့ လြန္းကို.ဒီမွာဘဲ တစ္သက္လုံးေခၚထားလိုက္ခ်င္တာေနာ္...""
""ဗ်ာ..""
ထစ္ခ်ဳန္းစကားေၾကာင့္.လြန္း.ရင္ထဲ
လွိုင္းေလးတစ္ခ်က္..လႈပ္ခတ္သြားေလသည္။ အစ္ကိုစကားေတြက..ဘယ္ကို ဦးတည္ေနတာလဲ..။အစ္ကို..လြန္း.အေပၚမွာ..ညီတစ္ေယာက္ထက္ ပို​တဲ့ သံေယာဇဥ္မ်ိဳးေတြမ်ားရွိေနတာလား..။မျဖစ္နိုင္တာ..။
"လြန္းက..လိမၼာပါတယ္...အစ္ကို စကားကိုနားေထာင္ေနာ္..တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလးဘဲ...ဒီမွာ ေနေပးပါေနာ္..""
ေတာင္းဆိုသလို..ေလေျပေအးေလးနဲ႕.ထစ္ခ်ဳန္းေျပာလိုက္ေတာ့..လြန္း အသာေခါင္းညိတ္လိုက္ရေလသည္။
    အရင္ကဆို.လြန္း အရမ္းေခါင္းမာပါတယ္..။အစ္ကို.သူ႕ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ေတာင္းဆိုတာေတာင္မွ..လြန္း..မရမက အတင္းေခါင္းခါၿပီး.ျငင္းခဲ့ေသးတာဘဲ..။အခု..အဲ့လိုေခါင္းမာမႈမ်ိဳးေတြ လြန္းဆီမွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီ..။အစ္ကို.ႏုတ္က ထြက္က်လာသမွ် စကားသံေတြကို..လြန္း.မျငင္းဆန္နိုင္ေတာ့ဘူး..။
    အစ္ကိုေတာင္းဆိုတာမွန္သမွ်ကို လြန္း လိုက္ေလ်ာေနမိတယ္..။အစ္ကိုရဲ႕အမိန့္ေတြ..ခိုင္းေစခ်က္ေတြအတိုင္း.တသေဝမတိမ္း.လြန္းလိုက္လုပ္ေနမိတာ..ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ..။ဘယ္အရာကမ်ား လြန္းကိုေစခိုင္းေနတာပါလိမ့္..။
🍃🍃🍃
           လြန္း  ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္စံအိမ္ကိုေရာက္တာ.အခုဆိုရင္ ၃ရက္ေတာင္ျပည့္ၿပီ..။၃ရက္စလုံး..လြန္း အိမ္ထဲမွာဘဲ ေအာင္းေနမိတယ္. ။ၿခံထဲက..ပန္းပင္ေတြဆီကို သြားခ်င္ေပမယ့္. လြန္းရင္ထဲမွာ တစ္စုံတစ္ခုကို.အင္း.တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနမိတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး..ဒီၿခံႀကီးထဲမွာ ဦးေလးရာျပည့္ရယ္..အန္တီသက္ထားေဆြရယ္..အစ္ကိုရယ္..လြန္းရယ္..ေလးေယာက္တည္းဘဲရွိတယ္  ။ဒါေပမယ့္..အဲ့ပန္းပင္ေတြၾကားထဲမွာ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္လို႔..လြန္းခံစားေနရတယ္  ။​
        ေနာ​က္ၿပီး.ညဘက္ဆိုရင္လည္း.လြန္းျပတင္းေပါက္နားကို မသြားရဲေတာ့ဘူး..။ျပတင္း​ေပါက္ကို..ဖြင့္မထားေတာ့ဘဲ..လြန္း ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္..။လြန္းအရမ္းဘဲ အေတြးေခါင္ေနသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနတာမ်ားလား.။ကိုယ့္တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာစိမ္းရဲ႕ အသံတိတ္ေျခာက္လန့္မႈကို လြန္းခံစားေနရတာမ်ားလား..။လြန္းခံစားေနတာေတြကို အစ္ကို႔ကိုေျပာျပခ်င္ေပမယ့္..အစ္ကိုက.အလုပ္ေတြနဲ႕မအားဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ..။နဂိုကမွ.အလုပ္​မ်ားေနရတဲ့.
.အစ္ကို.လြန္းေၾကာင့္.ပိုၿပီးပင္ပန္းမွာကို မလိုလားလို႔ လြန္း ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနခဲ့လိုက္တယ္..။
🌾🌾🌾
      ""တူေလး..အိမ္ထဲမွာခ်ည္းဘဲေနေနတာ.မပ်င္းဘူးလား..""
ဘယ္လို.ေမးလိုက္တာလဲ..ဦးေလးရာျပည့္ရယ္..လြန္း.ပ်င္းလြန္းလို႔ေသေတာ့မယ္ဗ်..ဟု.စိတ္ထဲကေန.ႀကဳံးေအာ္ေနေပမယ့္လဲ..
""ဟုတ္ကဲ့..လြန္း မပ်င္းပါဘူး.ဗ်.""
အၿပဳံးတုတစ္ခုနဲ႕ မုသားခ်ိဳတစ္ခြန္း..တြဲဖက္ကာ လြန္း ဆိုလိုက္သည္။
""ပန္းပင္ေတြၾကား..မသြားေတာ့ဘူးလား..စေရာက္တုန္းက..တူေလး..အဲ့ပန္းပင္ေတြၾကားကို.အရင္ဆုံးေျပးသြားတာပါ..""
ဟုတ္..အဲ့တုန္းက မဆင္ျခင္ ေျပးသြားမိလို႔..ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ လူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြခဲ့ရတာေလ..။
     အဲ့တုန္းက လြန္း ပန္းပင္​ေတြ
ၾကားထဲ.မသြားခဲ့ရင္ အေကာင္းသား..။အခုေတာ့..ျမင္သာျမင္ရ မၾကင္ရတဲ့ဘဝျဖစ္ေနၿပီ...။
""ေၾသာ္..စေရာက္တုန္းက.ပန္းပင္ေတြၾကားထဲမွာတူေလး.လူတစ္ဦးနဲ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔..သခင္ေလးက ေျပာျပဖူးတယ္..အဲ့ဒါကို တူေလး စိတ္ထဲမွာ ေၾကာက္စိတ္ဝင္သြားတာလား..""
ဦးေလးရာျပည့္.အေမးစကားကို လြန္း အၿပဳံးနဲ႕သာ ေျဖလိုက္သည္။
""သြားပါ.ဘာမွ ေၾကာက္စရာမရွိပါဘူး..ဦးေလး..ေသခ်ာ..လိုက္စစ္ၿပီးပါၿပီ..မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္..ေနာက္ၿပီး..ဦးေလး. ဒီနားမွာဘဲ  ရွိေနမယ္..တူေလး.ပန္းပင္ေတြေအာက္. သြားခ်င္ရင္ သြားေလ...""
ဦးေလး ရာျပည့္.အနားမွာ..ရွိေနတာဘဲ..တစ္စုံတစ္ခု.ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း.
လြန္း.ေအာ္လိုက္လို႔ ရတာဘဲေလ..ဟု..ေတြးၿပီး..လြန္း ပန္းပင္ေတြေအာင္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။
       ဧကရာဇ္ပန္း​ေတြရဲ႕ေမႊးရနံ႕ေတြကို လြန္းတစ္ဝႀကီး.ရႈရွိုက္လိုက္္္.တယ္  ။
​ဖိနပ္ေလးကိုခြၽတ္ၿပီး..ပန္းပြင့္ေတြၾကား အသားနင္းေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္..။ပန္းရနံ႕ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္ေလေလာမသိ  ။လြန္း စိတ္ထဲ.ေျမျပင္မွာ ျပန့္က်ဲေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြေပၚမွာ..လွဲအိပ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည့္..စိတ္ေတြက တဖြားဖြား...။ထိုေၾကာင့္..ပန္းပင္တစ္ပင္ရဲ႕ ပင္စည္ေအာက္မွာ ​ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး..ပင္စည္ကို ေက်ာမွီေခါင္းမွီကာ..​ေျခေထာက္ေတြကို..ဆင္းထားလိုက္သည္။
         အနီးနားက ပန္းပြင့္ေလးေတြ.လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေကာက္ယူၿပီး နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။
ေလေျပတိုက္ခတ္လိုက္တိုင္း..သစ္႐ြက္အခ်င္းခ်င္း ပြတ္တိုက္ၿပီး ထြက္ေပၚလာသည့္.တရွဲရွဲ..တဟဲဟဲ..ျမည္သံကလည္း.လြန္း နားထဲ သံဇဥ္တစ္ပုဒ္​ေလလား..စီးဆင္းဝင္ေရာက္ေနေလသည္။လြန္း ရဲ႕မ်က္ဝန္းအစုံက ငိုက္ျမည္းလာၿပီး. ခဏတာမွ်..သတိလက္လႊတ္..အိပ္ေမာက်သြားေလသည္။
""ေဂ်ာက္...""
""ရွပ္...ရွပ္..ရွပ္..""
သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကို အသာ ခပ္ဖြဖြ နင္းရင္း လြန္းဆီကို တစ္စုံတစ္ေယာက္..ေလွ်ာက္လွမ္းလာေနသည္။လြန္း.ဆတ္ခနဲ႕.မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..လြန္း.ကို.စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္..လူငယ္တစ္ဦး...။လြန္း လန့္ၿပီး..ေအာ္လိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္လဲ...။
"အြန္း...အင္း...""
ထိုသူက လြန္း နားကို ႐ုတ္တရက္.လွ်င္ျမန္စြာတိုးကပ္လာၿပီး..လြန္း.ပါးစပ္ကို..သူ႕လက္ဝါးနဲ႕..ဖိအုပ္လိုက္တာေၾကာင့္.လြန္း.ေအာ္သံက အျပင္ကို ထြက္သြားခဲ့ေပ ။
လြန္း တစ္ကိုယ္လုံး ေအးခဲသြားၿပီး..
ဦးေလးရာျပည့္ ရွိရာကို.လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့  ေစာေစာကေနရာမွာ..ဦးေလးရာျပည့္ကိုမေတြ႕ရေတာ့..။
      လြန္း.ထိုသူကို တြန္းလွဲၿပီး..
ထေျပးဖို႔.ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္.လဲ။.
ထိုလူက..လြန္းရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို..သူ႕က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႕..ဖမ္းဆုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္​လိုက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။
""ကြၽန္ေတာ္..ခင္ဗ်ားကို..အႏၱရာယ္ မျပဳပါဘူး..ခင္ဗ်ား.လဲ.မေအာ္ပါဘူးလို႔.ကတိေပးပါ..အဲ့ဒါဆိုရင္..ကြၽန္ေတာ္.ခင္ဗ်ားကို.လႊတ္ေပးမယ္..""
ထိုလူငယ္က..မတိုးမက်ယ္ေလသံေလးနဲ႕..ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္..လြန္း..ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕.ေခါင္းကိုသာ..ညိတ္ျပလိုက္သည္။
ေနာက္မွ.အခြင့္ေရးရတာနဲ႕.ထိုလူကို.
တြန္းလွဲၿပီး..လြန္း.ထြက္ေျပးရမည္။
🌾🌾🌾
အပိုင္း 🍓၅🍓ဆက္ၿပီးတင္ထားပါတယ္..။တစ္ပိုင္းစီခြဲတင္ထားလို႔..ရွာမေတြ႕ရင္.ဦးwallထဲ.ဝင္ၾကည့္လိုက္ပါေနာ္.။
          🍉ညွို႔စက္ကြင္း🍉