💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၁၃)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
လြန္း.အသိစိတ္ကပ္လိုက္ၿပီး..
အခန္းထဲကေန ေျပးထြက္လာခဲ့၏။
""လြန္းေလး..ဘာျဖစ္လာလို႔လဲ..""
လြန္းေအာက္ထပ္ကို.ေရာက္ေတာ့..ဦးေလးရာျပည့္က..လြန္းကို.တအံ့တၾသနဲ႕ေငးၾကည့္ရင္းေမးလာ၏။
""ဦးေလး ရာျပည့္..ေစာေစာက..ခါးသက္မိုး.ထြက္သြားတာကို.ေတြ႕လိုက္လားဟင္..""
""ခါးသက္မိုး..ဟုတ္လား..လြန္းေလးရယ္..ဦးေလးက..ေသၿပီးသားလူတစ္ေယာက္ကို..ေတြ႕စရာလား..""
"""ဟာ..ေစာေစာက..ကြၽန္ေတာ္အခန္းထဲကေန..သူထြက္သြားတယ္..""
"လြန္းေလး...အိမ္မက္ေယာင္ေနတာလား...ဦးေလးဒီေနရာမွာ..တစ္ခ်ိန္လုံး..ရွိေနတာပါ..ဘယ္သူမွ ျဖတ္သြားတာ.မေတြ႕မိပါဘူး..""
""က်စ္..""
ဦးေလးရာျပည့္က..လြန္းကို.အထူးအဆန္းသဖြယ္ စိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္..လြန္းဘာမွ် မေျပာေတာ့ဘဲ..ဒီအတိုင္းႏုတ္ဆိတ္ေနလိုက္ေတာ့၏။
❤❤❤
ညေနက..ခါးသက္မိုးေျပာခဲ့သည့္..အေၾကာင္းရာမ်ားကို လြန္းစဥ္းစားေနမိ၏။ ကလဲ့စားေခ်မယ္တဲ့..။ဘယ္သူ႕ကိုလဲ..။အစ္ကို႔ကိုလား..။
အစ္ကိုက..သူတို႔ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကို
.ခြဲခဲ့တယ္ဆိုၿပီး..ခါးသက္မိုးက.အၿငိဳးထားေနခဲ့တာလား..။
အဲ့ကိစၥက..လြန္းနဲ႕မွ..မဆိုင္တာ..။
လြန္းက..အစ္ကိုရဲ႕အခ်စ္ေတြကို.ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္မို႔..လြန္းကိုခုတုံးလုပ္ၿပီး..အစ္ကို႔ကို.ခံစားရေအာင္.လုပ္ခ်င္ေနတာလား..။အဟက္..ခါးသက္မိုး..မင္းအဲ့လို.ႀကံစည္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့.
ဆယ္သက္ ထိုင္ၿပီး.ဆုေတာင္းေနလိုက္ေတာ့..ငါ့ကို မင္းခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္တိုင္း..ခ်ဳပ္ကိုင္လို႔ရလိမ့္မယ္လို႔မထင္နဲ႕...။
🌸🌸🌸
""ကြၽီ...အိ..အိ..""
အခန္းတံခါး.တြန္းဖြင့္လာသံသဲ့သဲ့..။လြန္း.နားထဲၾကားေနေပမဲ့..မ်က္လုံးေတြက..ဖြင့္မရ..။လြန္းဆီကို လူတစ္ေယာက္လာသည္..။လြန္း..မ်က္လုံးေတြကို..မရမက ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။လူတစ္ဦး.လြန္းရဲ႕အနား.လာေနသည္ကို..လေရာင္ေလး.ဝိုးတဝါးေအာက္မွာ.ျမင္ေနရသည္။
ဘယ္သူလဲ..အစ္ကိုလား...ဟု
လြန္း ေမးလိုက္ေပမယ့္..။စကားသံေတြက..ႏုတ္ခမ္းဝကေန..မထြက္သြားဘဲ..လည္ေခ်ာင္းထဲမွာဘဲ.ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည္။ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕တိုးလာကာ..လြန္းကုတင္နားေရာက္လို႔လာခဲ့၏။သို႔ေပမယ့္ မ်က္ႏွာက္ိုေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရ..။
လြန္းႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာသည္က.အစ္ကိုအၿမဲတမ္း.သုံးေနက်.ေရေမႊး...။ဒါဆို..အစ္ကိုေပါ့..။
ဒီအခ်ိန္ႀကီး..လြန္းအခန္းထဲ..အစ္ကို.ဘာလာလုပ္တာလဲမသိ..။လြန္းအေတြးေတြမဆုံးေသးခင္..လြန္း..ႏုတ္ခမ္းေတြကို..သိမ္းပိုက္ေနေသာသူ..။အင္း..အစ္ကို..အရမ္းဆိုးတာဘဲ...။.လြန္း..အစ္ကို ရင္ဘတ္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး..ကုတင္ေပၚကေန ထထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္၏။
သို႔ေပမယ့္..အစ္ကိုက.လြန္းကိုယ္ေလးကို.ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲၿပီး...အနမ္းေတြကိုျပန္လည္ၿပီး ခရီးဆက္ေနျပန္၏။ အစ္ကိုရဲ႕အနမ္းေတြေအာက္မွာ..လြန္းလုံးဝကို နိုးထလို႔သြားေလၿပီ...။အလိုက္သင့္ေလး.အစ္ကိုရဲ႕အနမ္းေတြကို.တုန့္ျပန္လိုက္သည္။
""အဟက္.ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ားကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႕တျခား.ေယာက်္ားတစ္ဦးကိုေတာင္.မခြဲျခားနိုင္ေတာ့ပါလား...""
႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာသည့္အသံက..အစ္ကိုရဲ႕အသံမဟုတ္..။
""ဘာ..""
ခါးသက္မိုး...။လြန္း.ထိတ္လန့္တုန္လႈပ္သြားၿပီး...ခါးသက္မိုး.ကိုယ္ကို.တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး..။အခန္းမီးမ်ားကို.လွ်င္ျမန္စြာ.ဖြင့္လိုက္သည္။
ခါးသက္မိုးက လြန္းကို ၾကည့္ရင္း..
ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ေလးၿပဳံးလိုက္သည္။
""မင္း..မင္းဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး..ငါ့အခန္းထဲေရာက္လာတာလဲ..""
လြန္း.အေမးကို.ခါးသက္မိုးျပန္မေျဖ..။လြန္းကိုစူးရဲစြာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး..သူ႕ရဲ႕ေအာက္ႏုတ္ခမ္းကို..လွ်ာနဲ႕သပ္လိုက္ၿပီး
""ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ.ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အနမ္းေတြကို.စြဲလမ္းေနတဲ့ပုံဘဲေနာ္..
ေနာက္ၿပီး..မစိုးပါဘူး..ဒီေန႕ ခင္ဗ်ား.ရဲ႕တုန့္ျပန္အနမ္းေတြက..
နည္းနည္းေလးေတာ့..အရသာရွိေနသလို...""
ခါးသက္မိုး၏စကားေတြေၾကာင့္..လြန္း.ေဒါသေတြ အလိပ္လိုက္ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
"""ေတာက္...အယုတ္တမာေကာင္..""
လြန္း..အနားက.ေခါင္းအုံးနဲ႕.ခါးသက္မိုးကို.ထုလိုက္သည္။ခါးသက္မိုးက.ကိုယ္ကို.တစ္ဘက္သို႔ယိမ္းလိုက္ၿပီး.ေရွာင္သည္။
လြန္း.အရမ္းကိုေဒါသထြက္သြားၿပီး.ကုတင္ေဘးနားက.မွန္တင္ခုံေပၚတြင္တင္ထားသည့္..ပန္းအိုးနဲ႕.လွမ္းေပါက္ေလသည္။
""ခြမ္း..""
ပန္းအိုးနဲ႕ၾကမ္းျပင္ထိသံက.က်ယ္ေလာင္စြာ.ထြက္ေပၚလို႔သြားေလသည္။ခါးသက္မိုးကေတာ့..အေရွာင္တိမ္းေကာင္းသူပီပီ.ေရွာင္လိုက္တာေၾကာင့္.သူကိုေတာ့မထိလိုက္.။
ပန္းအိုးကြဲသံေၾကာင့္..ကပ္ရပ္အခန္းမွာရွိေနသည့္.ထစ္ခ်ဳန္း.လန့္နိုးသြားေလသည္။
""လြန္း...လြန္း..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..""
ဟုေမးလာသည့္အစ္ကိုရဲ႕အသံေၾကာင့္..လြန္းအားတက္သြားေလသည္။
""အစ္ကို..လြန္းအခန္းထဲမွာ..လူတစ္ေယာက္ေရာက္ေနလို႔..""
လြန္း.လွမ္းေအာ္လိုက္သည့္အခ်ိန္..ခါးသက္မိုးက.ျပတင္းေပါက္ဆီကို.အလွ်င္ျမန္ေျပးသြားသည္။ထိုေနာက္.ျပတင္းေပါက္ကေန.လႊားခနဲ႕.ေအာက္ကို..ယီးေလးခိုၿပီးေၾကာင္တစ္ေကာင္လို..ကြၽမ္းက်င္စြာနဲ႕..ခုန္ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။
အျဖစ္ပ်က္ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။
လြန္း.ေၾကာင္ၿပီးေငးၾကည့္ေန႐ုံကလြဲၿပီး.တျခား ဘာမွ် မတတ္နိုင္ခဲ့ပါ..။
""လြန္း..လြန္း.ဘာျဖစ္ေသးလဲ..""
""အစ္ကို..ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ..ပန္းအိုးကြဲေတြ.ရွိတယ္..""
စိုးရိပ္တႀကီးနဲ႕အခန္းထဲကို.ေျပးဝင္လာသည့္..အစ္ကို႔ကို.လြန္းထိတ္လန့္တၾကား.သတိေပးလိုက္ရသည္။
ထိုအခါမွ..ထစ္ခ်ဳန္း.သတိႀကီးစြာနဲ႕.ပန္းအိုးအကြဲေတြကို.ေရွာင္ကြင္းၿပီး.လြန္းဆီကို..ေျပးလာခဲ့ေလသည္။
""အဲ့ေကာင္..ဘယ္မွာလဲ..လြန္းအခန္းကို..ဝင္လာတဲ့ေကာင္...""
""သူ.ျပတင္းေပါက္ကေန ခုန္ဆင္းၿပီး.ေျပးသြားၿပီအစ္ကို..""
ထစ္ခ်ဳန္း..ျပတင္းေပါက္ကေန.ေအာက္ကို.ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ပန္းပင္ေတြၾကားေျပးဝင္သြားသည့္..လူရိပ္တစ္ခု..။
ေတာက္...ဘိုးဘိုး..ေျပာေတာ့..လြန္းကို..လက္ဖ်ားနဲ႕ေတာင္ထိဖို႔ မႀကိဳစားပါဘူးဆို..အခုေတာ့..လူလႊတ္ၿပီး.လြန္းကိုေျခာက္လန့္ဖို႔.ႀကိဳးစားေနတယ္ေပါ့ေလ. ။ထစ္ခ်ဳန္း..အေတြးေတြနဲ႕အတူ..လက္သီးကို.က်စ္က်စ္ပါဆုပ္လိုက္သည္။
""လြန္း..အရမ္းႀကီးလန့္သြားလား..ဘယ္နား.ထိခိုက္သြားေသးလဲ..""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းရဲ႕ကိုယ္ေလးကို.ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီး..ဖက္ထားလိုက္သည္။ျဖစ္နိုင္ရင္..လြန္းကို.သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာဘဲ.ထည့္ထားခ်င္ေနမိေတာ့၏။
""အစ္ကို..လြန္း.ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..ဒါေပမယ့္.လြန္း..အစ္ကို႔ကို.
အေရးတႀကီး.ေျပာျပ
ဖို႔ကိစၥတစ္ခုရွိေနၿပီ.""
ထစ္ခ်ဳန္း.လြန္းကိုယ္ေလးကို..ဖက္ရင္းနဲ႕ဘဲ..ကုတင္ေပၚ.ႏွစ္ေယာက္အတူ.ထိုင္လိုက္သည္။
လြန္းလဲ..အစ္ကို႔ကို..ခါးသက္မိုး၏အေၾကာင့္မ်ားကို..တစ္ခုမက်န္.ေျပာျပလိုက္၏။.
""ဘာ..လြန္းေျပာေနတာေတြက အမွန္ေတြဘဲလား..""
""ဟုတ္..ဒီမွာေလ..အစ္ကို.ဟိုတေလာေလးက..ဦးရာျပည့္ကိုျပခိုင္းလိုက္တဲ့.ခါးသက္မိုးရဲ႕ပုံ...လြန္းနဲ႕အျပင္မွာေတြ႕ေနရတဲ့သူက...သူဘဲ..အစ္ကို.""
လြန္း..သိမ္းထားတဲ့သည့္.ခါးသက္မိုးရဲ႕ပုံကို.ထုတ္ျပရင္းေျပာလိုက္သည္။ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းေပးလာသည့္.ဓာတ္ပုံကို.စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း..
"ဒါ..ခါးသက္မိုးရဲ႕ပုံဆိုတာ.ဟုတ္တယ္..ဒါေပမယ့္..အစ္ကိုဘယ္တုန္းကမွ..ဦးေလးရာျပည့္ကို..သူ႕ရဲ႕ပုံေတြကို.လြန္းကို.ျပဖို႔အတြက္.မေျပာခဲ့ဖူးဘူး..""
ထစ္ခ်ဳန္း.ေတြးေတြးဆဆေလးနဲ႕ဆိုလိုက္သည္။
""တကယ္လို႔.ခါးသက္မိုးသာ.လြန္းေျပာသလို.မေသေသးဘူးဆိုရင္..ဦးေလးရာျပည့္လဲ..အဲ့ဒီအေၾကာင္းကို.သိထားမွာဘဲ.ျဖစ္နိုင္တာကေတာ့.အဲ့ေကာင္ကို..ဦးေလးရာျပည့္..အကာကြယ္ေပးထားတာဘဲ.ျဖစ္ရမယ္..""
ထစ္ခ်ဳန္းမိုး.ခိုင္မာစြာဆိုလိုက္ၿပီး.လြန္းကိုယ္ေလးကို..တင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
❤❤❤
""ဘယ္လို...သခင္ေလးရယ္..ဦးေလး.က်ိန္ဆိုရင္.က်ိန္ရဲပါတယ္..
ဦးေလး..ဘယ္တုန္းကမွ..လြန္းေလးကို..ခါးသက္မိုးရဲ႕ဓာတ္ပုံေတြ ျပလည္းမျပဖူးပါဘူး..ေပးလဲမေပးဖူးပါဘူးကြယ္.."
""ဟင္..""
လြန္း ေရွ႕ေရွ႕တည့္တည့္မွာ..ေျဗာင္လိမ္ေနသည့္..ဦေလးရာျပည့္ေၾကာင့္.လြန္း..အံ့ၾသလြန္းလို႔..မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖစ္ေနရေလသည္။
""ဦးေလးရာျပည့္..လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ့..ဘာျဖစ္လို႔လိမ္ေျပာေနရတာလဲ..အဲ့ဒီေန႕က..အစ္ကိုကျပခိုင္းလို႔ဆိုၿပီး..လြန္းကို.ခါးသက္မိုးရဲ႕ဓာတ္ပုံေတြ.ယူလာျပတယ္ေလ..""
""လြန္းေလး..အမွတ္မွားေနတာ.ျဖစ္မွာပါ..ဦးေလး..လြန္းေလးကို.ဘယ္တုန္းကမွ.ဘာဓာတ္ပုံမွ..မျပဖူးပါဘူး..""
""မဟုတ္ဘူး..အစ္ကို..သူလိမ္ေနတာ..အဲ့ေန႕က..ဦးေလးရာျပည့္..ခါးသက္မိုးရဲ႕ဓာတ္ပုံေတြ.လြန္းကိုျပခဲ့တာအမွန္ပါ..သူ..မျပခဲ့လို႔ရွိရင္..လြန္းဆီမွာ.ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး..ခါးသက္မိုးရဲ႕ဓာတ္ပုံေတြရွိေနမွာလဲ..""
လြန္းက.အသည္းသန္နဲ႕.ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ေနသေလာက္..ဦးေလးရာျပည့္၏ပုံစံကေတာ့..အရမ္းကိုတည္ၿငိမ္လို႔ေန၏။
""သခင္ေလးကို.ဟိုတေလာေလး.ေျပာခဲ့ဖူးတာရွိပါတယ္..သူ႕ကိုေမးၾကည့္လိုက္ပါဦး..ခါးသက္မိုးနဲ႕ဘယ္မွာဆုံေတြ႕ခဲ့လဲဆိုတာကို..""
ဦးေလးရာျပည့္က.ေလေျပေအးေလးနဲ႕ဆိုသည္။ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းကို.စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.
""လြန္း..ခါးသက္မိုးနဲ႕ ဆုံေတြ႕ခဲ့တာ ဘယ္ေနရာမွာလဲဟင္..""
""ဧကရာဇ္ပန္းပင္ေတြၾကားထဲမွာပါ..အစ္ကို..""
လြန္းျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့..
အစ္ကို.မ်က္ႏွာ.ကြက္ခနဲ႕.ပ်က္သြားေလသည္။
""သခင္ေလးကို..ဦးေလးအေစာႀကီးကတည္းက..သတိေပးထားၿပီးသားပါေနာ္.လြန္းေလး.တစ္ေယာက္တည္း..
ပန္းပင္ေတြၾကားမွာ.စကားေျပာေနတာကို..ဦးေလး.ေတြ႕ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို..""
"ဘာ..""
ဦးေလးရာျပည့္စကားေၾကာင့္..လြန္း..ႏုတ္တို႔ဆြံ႕အကုန္၏။
""ေနာက္ၿပီးေလ..သခင္ေလး..ဒီ.ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုလဲ..လြန္းေလးရဲ႕အခန္းထဲမွာ..အန္တီသက္.ရွာေတြ႕လာခဲ့တယ္..""
အန္တီသက္က.ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကို..အစ္ကိုဆီ.ထိုးေပးရင္း.ေျပာလာျပန္၏။
""ဒိုင္ယာရီစာအုပ္..""
လြန္း..ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး..အစ္ကိုလက္ထဲက..စာအုပ္ေလးဆီ.အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။
ထစ္ခ်ဳန္း..စာအုပ္ေလးကို.ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..မ်က္ႏွာတစ္လုံးတင္းမာသြားေလသည္။လြန္း.အစ္ကိုလက္ထဲက.စာအုပ္ေလးကို.ယူၿပီး.ၿပီး.ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ခါးသက္မိုး..လြန္းကိုေျပာျပခဲ့သည့္အေၾကာင္းရာမ်ားနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေလသည္။
""ဟင့္အင္း..လြန္း.ဒီစာအုပ္ကို..မျမင္ဖူးဘူးေနာ္...အခုမွ..အန္တီသက္ျပလိို႔..လြန္းေတြ႕ဖူးတာပါ.အစ္ကို..""
လြန္း..အလန့္တၾကားနဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့.
""လြန္းပုံရိပ္..မင္းရဲ႕စိတ္ကို.ထိန္းပါဦးကြာ...""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းရဲ႕ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို.ဆုပ္ကိုင္ရင္းေျပာလာသည္။
""ဦးေလး..လြန္းေလးကို..စိုးရိမ္လာလို႔..လြန္းေလးရဲ႕.ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ကို.စုံစမ္းခဲ့မိတယ္ လြန္ခဲ့တဲ့.၄ႏွစ္ေလာက္တုန္းက.လြန္းေလး.ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတဲ့..ကားအက္စီးဒန့္ေၾကာင့္...လြန္းရဲ႕စိတ္က်န္းမာေရး.ထိခိုက္ခဲ့ဖူးတယ္တဲ့..""
ဦးေလးရာျပည့္စကားေၾကာင့္..လြန္း..တစ္ကိုယ္လုံး.တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနမိသည္။
လြန္း..ေထာင္ေျခာက္ဆင္ခံရတာလား..။ဦးေလးရာျပည့္နဲ႕အန္တီသက္နဲ႕က..လြန္းကို..ဘာျဖစ္လို႔ ေခ်ာက္တြန္းေနရတာလဲ..။
""လြန္း..စိတ္ကို..ေအးေအးထားေနာ္..
လြန္းအခုရက္ပိုင္း..ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းရာေတြက..တကယ္အျဖစ္ပ်က္မဟုတ္ဘူး..လြန္းဘာသာ..စိတ္ကူးနဲ႕ပုံေဖာ္ေနတဲ့အေၾကာင္းရာေတြဘဲ..""
ထစ္ခ်ဳန္းစကားမ်ားေၾကာင့္..လြန္း.ပိုၿပီးအံ့အားသင့္သြားရသလို..ရင္ထဲ၌လဲ..ဝမ္းနည္းလို႔သြားေလသည္။
""အစ္ကိုက..လြန္းကို႐ူးေနၿပီလို႔..ထင္ေနတာလား..လြန္းကို.အစ္ကိုက..မယုံၾကည္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့.သေဘာလား.
ခါးသက္မိုး..သူလုံးဝမေသေသးဘူး..အျပင္ေလာကမွာ..အသက္ရွင္လွ်က္ရွိေနေသးတယ္..အဲ့ကိစၥကို..ဦးေလးရာျပည့္နဲ႕အန္တီသက္..သူတို႔လဲသိတယ္..သူတို႔က..ခါးသက္မိုးကို.ကာကြယ္ေပးေနၾကတာ.""
""လြန္း...လြန္း..စိတ္ကိုထိန္းပါဦး.""
""ဟင့္အင္း..လြန္းကို..အားလုံးက.႐ူးေနၿပီလို႔..ထင္ေနၾကတာေလ..လြန္းက.ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး..စိတ္ေအးေအးကိုထားနိုင္မွာလဲ..ခါးသက္မိုး..မင္းထြက္လာခဲ့...""
လြန္း..အသိစိတ္လြတ္သြားသည့္.လူတစ္ဦးလို..ၿခံထဲေျပးဆင္းသြားမိသည္။ပန္းပင္ေတြၾကားကေန
""ခါးသက္မိုး...မင္းထြက္လာခဲ့ေလ..မင္းေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလား..ဟမ္. ထြက္လာခဲ့...မင္းထြက္လာခဲ့..."
လြန္းအသံကုန္...ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္။လြန္းကို.ၾကည့္ရင္း.ထစ္ခ်ဳန္း.ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္မ်ားကစီးက်လိဳ႕လာခဲ့သည္။
""အစ္ကို..ယုံပါတယ္..လြန္းရယ္..အစ္ကိုယုံပါတယ္ကြယ္.""
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းကိုယ္ေလးကို ဖက္ရင္းဆိုလိုက္သည္။
""လြန္းေျပာေနတာေတြက..တကယ္အမွန္ေတြပါ..အစ္ကို.လြန္းကို..ယုံေပးပါ..""
""ယုံပါတယ္..အစ္ကိုယုံပါတယ္..လြန္းေလးရယ္..စိတ္ကိုေအးေအးထားေနာ္.."
ထစ္ခ်ဳန္း..လြန္းကိုယ္ေလးကို..တင္းၾကပ္ေနေအာင္..ဖက္ထားၿပီး.အသံတိတ္ငိုေႂကြးေနမိေတာ့၏။
❤❤❤
အပိုင္း❤၁၄❤ေမွ်ာ္ေပးၾကပါဦးေနာ္.။ဦးကစာေရးတာညံ့ေတာ့..ဖတ္လို႔မေကာင္းရင္လဲ.သည္းခံေပးၾကပါေနာ္..။
🍉ညွို႔စက္ကြင္း🍉
YOU ARE READING
ဝိုးတဝါးအိမ်မက်
Romanceစာေရးသူ.ညွို႔စက္ကြင္း.ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးပါ.. ယူနီနဲ႕ေရာေဇာ္ဂ်ီနဲ႕ပါ တင္ေပးထားပါသည္။ စာရေးသူ.ညှို့စက်ကွင်း.ရဲ့ဇာတ်လမ်းလေးပါ.. ယူနီနဲ့ရောဇော်ဂျီနဲ့ပါ တင်ပေးထားပါသည်။ Completed
