ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🍀၈🍀

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၈)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
         လြန္း..ေရပူနဲ႕ေရေအး အခ်ိဳးစားမွ်ေအာင္..ေရာစပ္လိုက္ၿပီး..ေရခ်ိဳးကန္ထဲ..ဆင္းစိမ္လိုက္သည္။
အား..တစ္ကိုယ္လုံး.လန္းဆန္းသြားသလို...။ ေရစိမ္ရင္း..အေတြးထဲ
အစီအရီ..ဝင္ေရာက္လာသည္က..ခါးသက္ေျပာျပေသာ..အေၾကာင္းရာမ်ားပင္..။.ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ရန္ျဖစ္ စကားမ်ားေနၾကေသာ မိဘေတြေၾကာင့္..
အစ္ကို.ဘယ္ေလာက္ထိ အထီးက်န္ဆန္..ဝမ္းနည္းေနလိုက္ရွာမလဲ..။
        လြန္းငယ္စဥ္ဘဝတုန္းကလဲ ေန႕စဥ္..ေန႕စဥ္..တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း..ေအာ္ဟစ္ ႀကိမ္းေမာင္းေနၾကတဲ့မိဘႏွစ္ပါးေၾကာင့္..ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ပုန္းရင္း ငိုခဲ့ဖူးသည္။ ေမတၱာ ဆိုဘာမွန္းမသိ..။ေန႕စဥ္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေတြသာ ႀကီးစိုးခဲ့ရေလသည္။
        အစ္ကိုလည္း လြန္းလိုဘဲ.ခံစားခဲ့ရတာမ်ားလား..။လြန္း ေတြးရင္း..
မ်က္ရည္မ်ားက မဆဲ..။ပါးျပင္ေပၚသို႔..လိမ့္ဆင္းက်ကဳန္သည္။
လြန္း..​တစ္ကိုယ္လုံး.ေခါင္းျမႇုပ္သြားေအာင္ထိ..ေရကန္ထဲ.စိမ္လိုက္သည္။
​ေရေအာက္ထဲ လြန္း အားကေအာင္ အသံတိတ္ငိုေႂကြးလိုက္၏။
❤❤❤
             ""ေဒါက္..ေဒါက္..""
""အစ္ကို..အစ္ကို..""
လြန္း..အစ္ကိုအခန္းတံခါးကို.အသာခပ္ဖြဖြ..ေခါက္ရင္း..ညွင္သာစြာေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ အစ္ကိုအခန္းထဲက ဘာအသံမွ ထြက္မလာ..။လြန္း..အသာတံခါးကို.တြန္းလိုက္ေတာ့.ပြင့္သြားသည့္.အခန္းတံခါးေလး..။လြန္း.တစ္ခဏတာမွ်ေတြေဝသြားသည္။.အခ်ိန္က.မေစာေတာ့ဘူး..။အရမ္း.မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ..။အစ္ကို႔အခန္းထဲ.ဝင္ရမလား..။မဝင္ရဘူးလား..။လြန္း.ေတြေဝေနသည္။
       ေနာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနၿပီး..လေရာင္ခပ္မွိန္မွိန္ သာ ရွိေနသည့္..အစ္ကိုအခန္းထဲကို လြန္းဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ကုတင္ထက္မွာ..အိပ္ေမာက်ေနသည့္.အစ္ကို..။
လြန္း အသာေျခေဖာ့ၿပီး. အစ္ကိုနားကိုတိုးကပ္လို႔သြားလိုက္သည္။
        ပကတိ တည္ၿငိမ္ၿပီး ေယာက်္ားပီသစြာ ခန့္ညားေခ်ာေမာလြန္းလွသည့္ အစ္ကို..။ လြန္း အစ္ကိုမ်က္ႏွာေလးကို..မူးမိန္းစြာနဲ႕.ေငး​စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။ အစ္ကို ပါးျပင္ေပၚကို..လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႕အသာထိတို႔လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုရဲ႕ ဘယ္ဘက္ပါးေလးကို..လြန္း အသာ ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။
     ""ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ အစ္ကို..အစ္ကိုေပ်ာ္ေနတာကိုဘဲ လြန္းျမင္ခ်င္တယ္..""
     လြန္း တိုးတိတ္စြာေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး..အစ္ကိုအခန္းထဲက​ေန လြန္းျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
       လြန္းအခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့.လြန္းအၾကည့္ေတြက ျပတင္းဝဆီကို ေရာက္ျပန္သည္။.ခါးသက္မိုး..။
သူ႕ဘဝကေရာ.သာယာေခ်ာေမြ႕ေနမွာတဲ့လား..။သူ႕ဘဝကေရာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္.ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေနလိုက္မလဲ..။လြန္း ေတြးရင္း..ရင္ထဲ တင္းၾကပ္လာျပန္သည္။
    သက္ျပင္းကို ခပ္ဖြဖြခ်ရင္း..ျပတင္းဝဆီကို လြန္းေရာက္သြားသည္။မိုးေတာင္အေတာင္ ခ်ဳပ္ေနၿပီဘဲ..။ သူရွိေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..။လြန္းေတြးရင္း..ျပတင္းတံခါးေလးကို.ဖြင့္လိုက္သည္။လြန္း အၾကည့္ေတြက ပန္းပင္ေတြရွိရာဆီသို႔...
""အို...""
လြန္းရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာေလး ဖက္ခနဲ႕.
ပြင့္သြားၿပီး..အာေမဋိတ္သံေလး ထြက္သြားရေလသည္။.မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရွိန္းခနဲ႕.ျဖစ္သြားၿပီး..ကပ်ာကယာ ျပတင္းတံခါးေလးကို ပိတ္လိုက္ရသည္။.ပန္းပင္ေတြၾကားမွာ သူရွိေနတယ္..။ လြန္း လႈပ္ရွားသြားသည့္ ရင္အစုံကို လက္နဲ႕ဖိရင္း..အသက္ကိုခပ္ေျဖးေျဖးေလး.ရႈလိုက္သည္။
ရွက္လိုက္တာ...လြန္း.ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး..။အိပ္ရာေပၚ လွဲအိပ္လိုက္သည္။
စိတ္ထိန္းထားစမ္းပါ.လြန္းပုံရိပ္..။
မင္းက ေယာက်္ားေလးတစ္ဦးေနာ္..။
ကိုယ့္ အိႏၵျေနဲ႕ကိုယ္ေနစမ္း..။
🍀🍀🍀
       ""အစ္ကို..အစ္ကို..ခဏေနဦး..""
လြန္း အခန္းထဲကေန ထြက္လာေတာ့..
ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြား
သည့္.အစ္ကို႔ကိုလွမ္းေခၚလိုက္သည္။လြန္း ေလွကားထိပ္ဆီကို ေရာက္သြားေတာ့.အစ္ကိုက..ေအာက္ကိုေရာက္သြားၿပီ..။လြန္း အစ္ကိုဆီေရာက္ေအာင္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး.ေျပးဆင္းသြားလိုက္သည္။
""ဟာ..ေျဖးေျဖး..လြန္း..""
ေလွကားထစ္က​ေန ေျပးဆင္းလာသည့္လြန္းကို ၾကည့္ရင္း.ထစ္ခ်ဳန္းရင္ပူသြားရေလသည္။.ေျခေခ်ာ္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားရင္ဒုကၡ..။
""အေမ့..အား...""
ထစ္ခ်ဳန္း ေတြးေနလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး..လြန္း.ေလွကားထစ္ေပၚကေန ေျခေခ်ာ္က်သြားေလသည္။
""ဟာ...လြန္း...""
ထစ္ခ်ဳန္း.ေအာက္ကေန လြန္းကိုယ္ေလးကို ဆီးဖမ္းလိုက္သည္။
  အရွိန္နဲ႕ျပဳတ္က်လာတာေၾကာင့္..လြန္းေရာ..ထစ္ခ်ဳန္းပါ..ႏွစ္ဦးသားၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔..ထပ္လွ်က္.ပစ္လဲသြားေလေတာ့သည္။.ေတာ္ေသးသည္။.သူ.လြန္းကို.အခ်ိန္မွီ ဖမ္းလိုက္နိုင္လို႔..။သူ႕အေပၚ မွာ ထပ္လွ်က္ လဲက်ေနတဲ့ လြန္း ခါးေလးကို ဖက္ထားလိုက္တယ္..။ ဟင္..ခ်ိဳလိုက္တာ..။ေနာက္ၿပီး..ႏြေးေထြးၿပီး ႏူးညံ့ေနတာဘဲ...။ထစ္ခ်ဳန္း သတိထားၾကည့္လိုက္ေတာ့..
""ဟင္..""
""ဟာ..""
လြန္းႏုတ္ခမ္းနဲ႕ သူႏုတ္ခမ္းက ထိမိေနလွ်က္သားျဖစ္ေနေလသည္။လြန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရွက္စိတ္ေၾကာင့္.နီရဲေနေလသည္။ထစ္ခ်ဳန္းမွာလည္း..မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ..လြန္းႏုတ္ခမ္းရဲ႕.အထိေတြ႕ေတြေၾကာင့္..အသက္ရႈမွားေနမိ၏။
     လြန္း ႀကဳံးထဖို႔.ႀကိဳးစားေနေပမယ့္.ထစ္ခ်ဳန္းရဲ႕လက္ေတြက လြန္းခါးေလးကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားတာေၾကာင့္ လြန္းမွာ မလႈပ္သာ မယွက္သာ..။
""အစ္ကို...အစ္ကို..လြန္းကို.လႊတ္ေပးဦးေလ..""
လြန္း မခ်င့္မရဲေလးနဲ႕ ဆိုလိုက္သည္။
ထစ္ခ်ဳန္း ဆီကေန ဘာအသံမွ ထြက္မလာေပ..။ေနာက္ၿပီး လြန္းခါးေလးကို
ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္.တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္ျပန္သည္။လြန္း ရွက္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မည္..။ထိကပ္ေနပါေသာ.ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု..။ေပါက္ထြက္ မတတ္ခုန္​ေနပါေသာ.ႏွလုံးသားေတြ..။
""အစ္ကို..လြန္းကို..အင္း..အု...""
လြန္းစကားေတာင္မဆုံးလိုက္..လြန္းႏုတ္ခမ္းေလးကို..ဖိကပ္ၿပီး နမ္းရွိုက္လိုက္ပါေသာ.ထစ္ခ်ဳန္း..။လြန္း အံ့ၾသလြန္းလို႔..မ်က္လုံး အျပဴးသား..။
      လြန္းႏုတ္ခမ္းကို.အစ္ကိုက.ငုံခဲၿပီးနမ္းရွိုက္.ေနသည္ဆိုေသာ အသိက..လြန္းကို ႐ူးခါသြားမတတ္ပင္..။
လြန္း အသက္ရႈဖို႔ေတာင္ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။.လြန္း အိပ္မက္ မက္ေနတာမ်ားလား..။လြန္း တစ္ကိုယ္လုံး တိမ္ေတြေပၚမွာ  လြင့္ေမ်ာေနသလို..။
      အစ္ကို အနမ္းေတြေအာက္မွာ..လြန္းလုံးဝကို..မလႈပ္မယွက္နဲ႕..ေပ်ာ္ဝင္ေနမိသည္။ အစ္ကို အနမ္းေတြကိုလဲ ျပန္ၿပီး မတုံ႕ျပန္မိသလို.ျငင္းလဲမျငင္းပယ္ခဲ့မိဘူး..။၁မိနစ္ေလာက္..လြန္းႏုတ္ခမ္းေလးကို..သတိလက္လႊတ္..နမ္းရွိုက္မိေနသည့္  ထစ္ခ်ဳန္း..။အသိစိတ္ဝင္​လာေတာ့...မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ထူပူသြား​သည္။သူ႕ကိုယ္ေပၚက.လြန္းရဲ႕ခါးေလးကို.ဖက္ထားသည့္ လက္ေတြကို ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္သလို..အနမ္းေတြကို.ရပ္တန့္ေပးလိုက္သည္။
""Sorry...လြန္း...""
""ဟုတ္...ရ..ရပါတယ္..အစ္ကို..""
လြန္း..ထစ္ခ်ဳန္း.ကိုယ္ေပၚကေန..အလွ်င္ျမန္ ထလိုက္ၿပီး..ထိုေနရာကေန..ေျပးထြက္သြားေလေတာ့သည္။ထြက္ေျပးသြားတဲ့ လြန္းရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္ရင္း ထစ္ခ်ဳန္းၿပဳံးလိုက္သည္။
""မင္းေလးရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းသားေတြက..အရမ္းခ်ိဳၿပီး.ႏူးညံ့ေနတာဘဲ  လြန္းရယ္..""
  ထစ္ခ်ဳန္း ​တီးတိုးစြာေရ႐ြတ္လိုက္သည္။လြန္း..အစ္ကိုနဲ႕ေဝးရာဆီကို ေရာက္ေတာ့..ခုန္ေနတဲ့..ရင္ခြင္အစုံကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ဖိထားလိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့.က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႕.သူ႕ရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေတြကို ထိကိုင္လိုက္တယ္..။
""လြန္းရဲ႕..ပထမဦးဆုံးအနမ္းနဲ႕အခ်စ္ကို ..အစ္ကို အပိုင္သိမ္းသြားၿပီ..အစ္ကိုအတြက္ကေရာ..ဒါဟာ.ပထမဦးဆုံးအနမ္းမ်ားလား..""
😍😍😍
         ဒီေန႕တစ္ေန႕လုံး..လြန္း.ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနသည္။.မနက္က အနမ္းတစ္ပြင့္အေၾကာင္းကို ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း...လြန္း မ်က္ႏွာ​ေလးက ၿပဳံးတုံးၿပဳံးတုံး.. ။အစ္ကို သိမ္းပိုက္သြားတဲ့..လြန္းရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေလးကို..ကိုင္ရင္း.အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ့ေနမိ၏။
"တစ္ေယာက္တည္း..ဘာေတြေတြးၿပီး..ၿပဳံးေနတာလဲ  ကိုလြန္း..""
အနားကိုေရာက္လာသည့္.ခါးသက္ကို.လြန္း မလုံမလဲနဲ႕.ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း..ေခါင္းကိုခါရမ္းျပလိုက္သည္။
      ခါးသက္ၿပဳံးရင္း လြန္းရဲ႕ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့ လြန္း ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို..အလိုမက်ဟန္  စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
သို႔ေပမယ့္..သူဘာတစ္ခြန္းမွ မဆိုပါဘူး..။ေနာက္ေတာ့ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန့္လိုက္ၿပီး..လည္ေခ်ာင္းကိုရွင္းလိုက္သည္။ လြန္းလဲ..တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာနဲ႕ ခါးသက္ဆီကေန ထြက္ေပၚလာမဲ့ စကားသံေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။
    ""ဝဠာမိုးနဲ႕ သူရဲ႕ခ်စ္ဇနီး ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္တို႔ဟာ..ဘယ္လိုမွကို..ညွိႏွိုင္း လို႔မရေတာ့ဘူး..ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္ဟာ..တစ္ထစ္ခ်ကိဳ..ဝဠာမိုးနဲ႕.ေမသက္တို႔ကို..သမုတ္ေတာ့တယ္..။.ဝဠာမိုးရဲ႕အေဖ ဦးဓနမိုးက..ေမသက္ကို.ဧကရာဇ္နန္းၿမိဳင္စံအိမ္ေတာ္ကေန အၿပီးတိုင္ ေမာင္းထုတ္ေတာ့တာေပါ့..ဒါေပမယ့္..ဝဠာမိုးက ေမသက္ကို..ကာကြယ္ေပးခဲ့ေတာ့.အေျခေနေတြက ပိုဆိုးကုန္ေတာ့တာေပါ့..။ေနာက္ဆုံး  ဝဠာမိုးလဲ မထူးဇာတ္ခင္းတဲ့အေနနဲ႕..ေမသက္ကို မယားငယ္အျဖစ္နဲ႕ လက္ထပ္ယူလိုက္ရေတာ့တယ္..။ဒါမွ ေမသက္..ဒီစံအိမ္ေတာ္ႀကီးကေန ထြက္မသြားရေတာ့မွာေလ..။ေမသက္ရဲ႕ နားခိုရာ အသိုက္ၿမဳံေလးကို..ကာကြယ္ေပးတဲ့အေနနဲ႕..​ေမသက္ကို.ဝဠာမိုးက လက္ထပ္ေပးခဲ့တာပါ..။သူတကယ္ခ်စ္တာကေတာ့..သူရဲ႕ဇနီးကိုပါ..""
လြန္း..စိတ္ဝင္တစားနဲ႕ နားေထာင္ေနမိသည္။.
""ဝဠာမိုးရဲ႕ ပထမ မယားႀကီးက သူ႕ကို ကြာရွင္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္..ဒါေပမယ့္..ဝဠာမိုးက ကြာရွင္းမေပးခဲ့ဘူး..။
ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္ ရင္ထဲမွာ ဝဠာမိုးနဲ႕ေမသက္ကို အရမ္းမုန္းတီးေနမိတယ္..။
​ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်..မ်က္ရည္နဲ႕ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေနရွာတဲ့. ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္..။
ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္ကို ၾကည့္ရင္းသူတို႔ရဲ႕ လူမမယ္သားေလးရဲ႕ရင္ထဲမွာ အနက္ရွိုင္း.ဆုံး စိတ္ဒဏ္ရာေတြရလာခဲ့တယ္..။ အဆိုးဆုံးကေတာ့..ေမသက္ဆီမွာ..ဝဠာမိုးရဲ႕ ရင္ေသြးေလး ရွိလာခဲ့တယ္..။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္..ေမသက္ရဲ႕ေဘးနားမွာဘဲ..ဝဠာမိုး အေနမ်ားလာခဲ့ေတာ့တယ္..။ ညတိုင္း.ဖခင္ျပန္လာနိုး..ျပန္လာနိုး.ေမွ်ာ္ေနမိတဲ့..ကေလးငယ္​ေလးတစ္ဦး..။မိခင္ဆီမွာ.ဖခင္ျပန္လာဖို႔ ပူဆာမိေလတိုင္း..မိခင္ျဖစ္သူ ငိုေႂကြးေနတာကို သူျမင္ခဲ့ရတယ္..။သူ႕တို႔ဆီကေန.သူ႕တို႔သိပ္ခ်စ္ရတဲ့အေဖကို..မိန္းမႀကီးတစ္ဦးက လုယူသြားၿပီဆိုတဲ့.အေတြးေတြက ၆ႏွစ္ေက်ာ္ ကေလးငယ္ေလးတစ္ဦးရဲ႕..အသည္းႏွလုံးေတြကို ကြဲေၾကေစခဲ့​တယ္..""
အို..သနားလိုက္တာအစ္ကိုရယ္..။လြန္း.ရင္ထဲမွာ တိိုးတိုးဖြဖြေလး..ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ လြန္း.မ်က္ဝန္းထဲမွာ  ဖခင္ျပန္အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာသည့္.ကေလးငယ္တစ္ဦးရဲ႕ ႐ုပ္သြင္ေလးက ေပၚလာေလသည္။
      ""အဲ့ကေလးရဲ႕ရင္ထဲကို နာက်ည္းမုန္းတီးမႈေတြျပည့္သိပ္ေစခဲ့တဲ့ ေန႕ေလးတစ္ေန႕..။ေဒၚပန္းဝတ္မႈန္.တစ္ေယာက္..ေရာဂါသည္းၿပီး..အသည္းသန္အေျခေနေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္..။
ကေလးငယ္ေလးက..အားကိုးတႀကီးနဲ႕..ဖခင္ကိုတမ္းတေနမိခဲ့တယ္..။
ဒါေပမယ့္..မိခင္ျဖစ္သူသာ.အသက္ဆုံးရႈံးသြားတယ္..ဖခင္ျဖစ္သူက ေရာက္မလာခဲ့ဘူး..။ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုလြန္းသိလား..""
ခါးသက္က လြန္းကို စူးရဲစြာစိုက္ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္​ေတာ့.လြန္း.ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
""ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့..အဲ့ေန႕က.ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေမြးေန႕ျဖစ္ေနလို႔ေလ..ေမြးဖြားကာနီးျဖစ္ေနတဲ့ ေမေမေဘးနားမွာ ေဖေဖရွိေနေပးရလို႔..အစ္ကိုႀကီး..အေမရဲ႕ ေနာက္ဆုံးခရီးမွာ..ေဖေဖမရွိခဲ့တာပါ..။အစ္ကိုႀကီးအေမ​ဆုံးတဲ့ေန႕မွာမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမြးလာခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို..အစ္ကိုႀကီး.က အရမ္းဘဲမုန္းတီးေနခဲ့တယ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္ဆိုတာက.သူ႕အတြက္ေတာ့ ကံၾကမၼာဆိုးေတြကို သယ္ေဆာင္လာေပးခဲ့တဲ့သူေလ""
လြန္း..ခါးသက္ကို..ဂ႐ုဏာသက္စြာ.ေငးၾကည့္ေနမိ၏။ ခါးသက္.ေျပာျပခဲ့တဲ့..အေၾကာင္းရာေတြကို လြန္း နားေထာင္လို႔အၿပီးမွာ..ဘယ္သူ႕ကို အျပစ္တင္ရပါမည္နည္း..။ကံၾကမၼာကိုဘဲ.ယိုးမယ္ဖြဲ႕လို႔ အျပစ္သာတင္ခ်င္​မိေတာ့၏။
ခါးသက္ မ်က္ႏွာေပၚက.ဝမ္းနည္းရိပ္ေတြကို လြန္းျမင္ေနရသည္။.ခါးသက္ရဲ႕.ငယ္ဘဝဟာလဲ..အစ္ကိုထစ္ခ်ဳန္းလိုဘဲ..မိဘေမတၱာ ေတြငတ္မြတ္ခဲ့ရမွာအမွန္..။လြန္း.ကိုယ္တိုင္ကလည္း.မိဘေမတၱာငတ္မြတ္ခဲ့တဲ့သူဆိုေတာ့.ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ ခါးသက္ရဲ႕ပုခုံးေလးကို..လြန္းဖိကိုင္ရင္း ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္သည္။
""အာ...မင္းဒါ ဘာလုပ္တာလဲ..""
႐ုတ္တရက္..လြန္း ကိုယ္ေလးကို.ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္း ၿပီး.ဖက္လိုက္သည့္..ခါးသက္ေၾကာင့္.လြန္း..လန့္သြားမိ၏။သူ႕ရင္ခြင္ထဲကေန.လြန္း.႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္၏။.ခါးသက္၏.လက္တစ္ဘက္က.လြန္းရဲ႕ခါးေလးကို.ခပ္တင္းတင္း..​ဖက္ထားၿပီး..က်န္လက္တစ္ဘက္က..လြန္း.ရဲ႕.ေက်ာျပင္ကို.ဖက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။.လြန္း.ခါးသက္ရဲ႕.ရင္ဘတ္ကို.လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕.တြန္းထုတ္ၿပီး.႐ုန္းထြက္ၾကည့္သည္မရ..။
    အားသန္လြန္းလွပါဖိ..။.အစ္ကိုထစ္ခ်ဳန္းတို႔.ခါးသက္တို႔ႏွင့္ယွဥ္ရင္.လြန္းခႏၶာကိုယ္ေလးက.ေသးလြန္းလွသည္။.၆ေပနီးပါးရွည္လ်ားၾကသည့္..သူတို႔အရပ္ႏွင့္ယွဥ္ပါရင္..၅ေပ၄လက္မေက်ာ္သာ.ရွိသည့္.
လြန္း၏အရပ္က...ရင္ခြင္မွီအရပ္ေလးလို.ျဖစ္ေနသည္။
""ခဏေလး...ခဏေလးဘဲ..ဒီအတိုင္းေနေပးပါ့လား..ကိုလြန္း..ကြၽန္ေတာ္.ေတာင္းဆိုတာပါ.."".
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႕ ဆိုလာသည့္..
ခါးသက္၏စကားေၾကာင့္.လြန္း.အသာၿငိမ္ေပးလိုက္ရသည္။ၿငိမ္မေပးလို႔ကလဲမရ..။လြန္း႐ုန္းေနလဲ အပို..။အားခ်င္းမွမမွ်တာ..။
      လြန္း ၿငိမ္ေပးလိုက္ေတာ့..။လြန္းကိုယ္ေလးကို.ခါးသက္..ပိုတိုးလို႔.ဖက္ထားေလသည္။.လြန္းမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကလည္း.ခါးသက္ရင္ခြင္ထဲမွာ.စုံးစုံးျမဳပ္ လို႔​ေန၏။လြန္းၾကားေနရသည္။.ခါးသက္မိုး၏ ႏွလုံးခုန္သံကို..။တစ္ဒုတ္ ဒုတ္နဲ႕..သူဘာျဖစ္လို႔မ်ား..ရင္ခုန္သံေတြအရမ္း..ျမန္ေနရတာလဲ..။
💕💕💕
အပိုင္း🍓၉🍓ေလး ေမွ်ာ္ေပးၾကပါဦးေနာ္..။ ဖတ္ရတာ ပ်င္းေနၿပီလားမသိဘူး😁။ဦးက စာေရးညံ့ေတာ့ သည္းခံၿပီးသာ ဖတ္ေပးၾကပါေနာ္😘😘😘။.
                         🍉ညွို႔စက္ကြင္း🍉