💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၂၆)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေတာ့..လြန္း..ပုံမွန္အတိုင္း..လုပ္ၿမဲတိုင္း..အလုပ္ေတြကို..လုပ္ေနခဲ့သည္။
သို႔ေပမယ့္..ခါးသက္ကို..မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိေအာင္..လြန္းႀကိဳးစားခဲ့သည္။
ခါးသက္အေနနဲ႕လဲ..လြန္းကိုတမင္ေရွာင္ေနခဲ့ေလသည္။ထိုေန႕ညက..ျဖစ္ခဲ့သည့္..ကိစၥေၾကာင့္..ခါးသက္အေနနဲ႕လဲ..လိပ္ျပာမလုံခဲ့..။ ထိုေၾကာင့္..လြန္းကိုေရွာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
❤❤❤
""ဧည့္သည္..ေရာက္လာတာျမင္ရင္..ခရီးဦးႀကိဳဆိုရမယ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားနားမလည္ဘူးလား...""
တိုက္ထဲကို..ဝင္ေရာက္လာသည့္..ေနလင္းသာက..ဧည့္ခန္းထဲမွာ တံျမတ္စည္းလွဲေနသည့္..လြန္းကို..ေျပာလိုက္ေလသည္။
လြန္း ေနလင္းသာကို..စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္လိုက္ၿပီး..
""ခါးသက္မရွိဘူး..""
လြန္း.ခပ္ျပတ္ျပတ္ဘဲ ေျပာလိုက္သည္။ ေနလင္းသာ..မဲ့ၿပဳံးတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး..
"သိတယ္..ခဏေနရင္..ကိုကို..ျပန္လာမွာ..သြား..ေနေသာက္ဖို႔အတြက္
..ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာခဲ့..""
အထက္စီးဆန္ဆန္ေျပာလာသည့္..
ေနလင္းသာ.စကားေၾကာင့္..လြန္း..ရင္ထဲ..ေအာင့္ခနဲ႕..။
ေနလင္းသာကို..မၾကည္သလိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ေနလင္းသာက..မသိဟန္ျပဳကာ..ဆိုဖာေပၚထိုင္လိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့..သူ႕ရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို..ေရွ႕ကစားပြဲခုံေပၚ ပစ္တင္လိုက္သည္။ ေနလင္းသာ၏အျပဳမူမ်ားက..ရိုင္းဆိုင္းလြန္းလွေသာ္လည္း..လြန္း..မသိက်ိဳးကြၽံျပဳလိုက္သည္။
""ေၾသာ္..ဒါနဲ႕..ေကာ္ဖီကို..ပူပူေလးေဖ်ာ္လာခဲ့ေနာ္..ျဖစ္နိုင္ရင္..ေရႏြေးကို..ေလာေလာလတ္တည္ၿပီးမွ.ေဖ်ာ္လာခဲ့ေပး..""
ေနလင္းသာ ၏အထက္စီးဆန္ဆန္ ဆက္ဆံပုံေတြကို..လြန္းမႀကိဳက္..။.သို႔ေပမယ့္..ေနလင္းသာက..ခါးသက္ရဲ႕ဧည့္သည္..။ေနာက္ၿပီး..Dလင္းသာရဲ႕ညီ..ဆိုၿပီး..လြန္း သည္းခံေပးလိုက္သည္။ လြန္းမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာၿပီး..ေရႏြေးအိုးတည္လိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္..ဧည့္ခန္းထဲမွာ..
""ဟာ..ကိုကိုျပန္လာၿပီ..ေပ်ာ္လိုက္တာ..""
""အင္း..ေန.ေခၚလိုက္လို႔..အစ္ကိုျပန္လာတာ..ဘာေျပာမလို႔လဲ.ေန""
."ဟီး..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..ေနက ကိုကို႔ကိုလြမ္းလို႔..ေခၚလိုက္တာ..""
ေနလင္းသာကဆိုရင္း..ခါးသက္မိုးကိုဖက္လိုက္သည္။ ထိုအျခင္းရာကို.မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက လြန္း..လွမ္းၾကည့္နဲ႕သြားဆုံေလသည္။ ခါးသက္က..ေနလင္းသာရဲ႕ကိုယ္ေလးကို..အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ခါးသက္၏ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ႏူးညံ့လွသည့္အၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္..ပြင့္ဖူးသြားကာ..
""ကဲ..ေန. ကေလးဆိုးေလး..လုပ္မေနေတာ့နဲ႕..အစ္ကိုအဝတ္စားသြားလဲလိုက္ဦးမယ္..အစ္ကို႔ကိုလႊတ္ေပးေတာ့..ခဏေနရင္..ေန ႀကိဳက္တဲ့..ထမင္းေပါင္းလိုက္ေကြၽးမယ္""
ႏူးညံ့စြာဆိုလိုက္သည္။
""ဟာ..ကိုကိုတကယ္ေျပာေနတာလား..ကိုကို...ေနကို..တကယ္ထမင္းေပါင္းလိုက္ေကြၽးမွာလား..""
ေနလင္းသာက..ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးစြာခုန္ေပါက္ရင္းေမးလိုက္ေတာ့..ခါးသက္က..ၿပဳံးရင္းေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
လြန္း ခါးသက္နဲ႕ေနလင္းသာၾကည့္ရင္း..မ်က္ရည္မ်ားေဝ့တက္လာခဲ့သည္။တစ္ခ်ိန္က..ထစ္ခ်ဳန္း.နဲ႕ပတ္သက္သည့္..အမွတ္တရတခ်ိဳ႕ကို..ျပန္လည္သတိရသြားကာ..ရင္ထဲ မြန္းၾကပ္သြားရေလသည္။အၾကည့္ေတြလြဲလိုက္ၿပီး..လြန္း..ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္လိုက္သည္။
ထိုေကာ္ဖီခြက္ကို ယူၿပီး..ေနလင္းသာရဲ႕ေရွ႕မွာ ခ်ေပးလိုက္ၿပီး..ထြက္သြားဖို႔ဟန္ျပင္လိုက္စဥ္..
""ေၾသာ္..ေနဦး..ေန.ကေကာ္ဖီေသာက္ၿပီးရင္..ေရႏြေးေသာက္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္..အဲ့ဒါ.ေရႏြေးဓာတ္ဗူးသြားယူလာခဲ့ေပး..""
ဆက္လက္ၿပီး အထြန့္တက္လာသည့္..ေနလင္းသာ...။လြန္း..စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံးေလ်ာ့ခ်လိဳက္ၿပီး..ေရႏြေးဓာတ္ဗူးသြားယူေပးလိုက္သည္။
ေနလင္းသာက..ေကာ္ဖီကိုဇိပ္ခံေသာက္ေနေလသည္။ လြန္း..စားပြဲေပၚ..ဓာတ္ဗူးတင္ေပးလိုက္ေတာ့..။ေနလင္းသာက..ၾကမ္းျပင္ေပၚ..ေကာ္ဖီတစ္ခ်ိဳ႕..သြန္ခ်လိဳက္ၿပီး..
""အိုး..ေပကုန္ၿပီ...ကိုလြန္းပုံရိပ္..ဒီေနရာကို..ေရဝတ္နဲ႕.ၾကမ္းတိုက္လိုက္ပါဦး..ကိုကိုက..အရမ္းအသန့္ႀကိဳက္တာ..သူ႕ဧည့္ခန္းရဲ႕ၾကမ္းျပင္ညစ္ပတ္ေနတာကိုျမင္ရင္..သူစိတ္တိုသြားလိမ့္မယ္..သိလား..""
ေနလင္းသာ.က ခပ္ေထ့ေထ့ေလး..ဆိုလိုက္သည္။ လြန္း..အေနနဲ႕..အရာအားလုံးကို..လက္ျမႇောက္အရႈံးေပးထားသူဆိုေတာ့..။ဘာတစ္ခြန္းမွ..ျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ..။ခ်က္ခ်င္း ထိုေနရာကို..ၾကမ္းတိုက္လိုက္သည္။
""ကိုလြန္းပုံရိပ္..ေနကို..ေရႏြေးေလး..ထည့္ေပးဦး..""
ေနာက္ထပ္ ေနလင္းသာက..လြန္းကို.အထက္ဆန္ဆန္..ခိုင္းျပန္သည္။လြန္း..သက္ျပင္းကိုရွိုက္လိုက္ၿပီး..
ဓာတ္ဗူးထဲကေန..ေနလင္းသာခြက္ထဲကိုေရႏြေးေတြကိုေလာင္းထည့္ေပးလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္..အဝတ္စားလဲၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာေနသည့္..ခါးသက္ကို ေနလင္းသာျမင္လိုက္ရေတာ့..လွစ္ခနဲ႕ၿပဳံးလိုက္ၿပီး..ေရႏြေးခံထားသည့္..ခြက္ကို..ဖယ္ပစ္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္..ေနလင္းသာက..ခြက္ကိုဖယ္လိုက္ေတာ့..ဓာတ္ဗူးထဲေရႏြေးေတြ..ၾကမ္းျပင္ေပၚ..ဖိတ္က်ကဳန္ေလသည္။လြန္းလဲ..
႐ုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့..ဓာတ္ဗူးကို..ပိတ္လိုက္ဖို႔အခ်ိန္မရလိုက္ေပ..။
""အား...ပူတယ္...ပူတယ္...ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ား..ဒါဘာလုပ္တာလဲ..ေန..ေတာ္ၿပီလို႔ေျပာေနတာကို..
အား..ပူလိုက္တာ..ခင္ဗ်ားတမင္တသက္သက္..ေန ေျခေထာက္ေပၚကို..ေရႏြေးနဲ႕ေလာင္းခ်တယ္..အဟင့္...အဟင့္....""
..ေနလင္းသာက..ထၿပီး..ငိုရွိုက္ကာေျပာလိုက္ေတာ့..လြန္း..လုံးဝကို..ေၾကာင္အသြားခဲ့ရေလသည္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဖိတ္က်သြားသည့္ေရႏြေးေတြနဲ႕..သူ႕ေျခေထာက္က အလြတ္ႀကီး..။ေရႏြေးတစ္စက္ေလးမွမစင္ဘဲ..ထၿပီး..သူ႕ေျခေထာက္ေပၚကို..လြန္းကေရႏြေးပူေတြနဲ႕ေလာင္းခ်ပါတယ္လို႔ေအာ္ေနေတာ့..လြန္းလုံးဝကို..မွင္သက္သြားရေလသည္။
""ဟင္..ဘာျဖစ္တာလဲေန...ခင္ဗ်ား..ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ.."
ခါးသက္ေရာက္လာၿပီး..လြန္းကိုေနာက္သို႔တြန္းပစ္လိုက္ၿပီး.ေနလင္းသာ အနားကိုအလွ်င္ျမန္ေရာက္သြားေလသည္။
ေနလင္းသာက..ခါးသက္ကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖက္ထားၿပီး...လြန္းကို.လက္ညိုးထိုးကာ..
""အီး..ဟီး..ဟီး...ကိုကို..အဲ့လူႀကီးက.ေနကိုမုန္းေနတာ..ေနကိုအျမင္ကပ္လို႔ဆိုၿပီး..ေနရဲ႕ေျခေထာက္ေပၚကို..ေရႏြေးပူေတြနဲ႕ေလာင္းခ်တယ္..ကိုကို..အဟင္..အဟင့္..".
ေနလင္းသာရဲ႕ အကယ္ဒမီေရွာ့.ရိုက္ခ်က္ေတြက..ၾသခ်ေလာက္စရာ..။လြန္းပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႕..ဘာေျပာျပန္ရမွန္းမသိေတာ့..။ခါးသက္က..လြန္းကို..စားမတတ္ဝါးမတတ္စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
""မဟုတ္ဘူး...မဟုတ္ဘူးေနာ္..ခါးသက္မိုး..သူဟန္ေဆာင္ေနတာ..ငါသူ႕ရဲ႕ေျခေထာက္ေပၚကို..ေရႏြေးပူေတြမေလာင္းခ်ခဲ့သလို..သူေျခေထာက္..အပူေလာင္သြားတယ္ဆိုတာကလဲ..မဟုတ္ဘူး..""
လြန္း..ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့..ေနလင္းသာ..ကြက္ခနဲ႕မ်က္ႏွာပ်က္သြားေလသည္။သို႔ေပမယ့္..ခါးသက္မိုးကေတာ့..လြန္းေျပာစကားေတြကိုမယုံခဲ့ေပ..။
""ေတာ္ပါေတာ့..ခင္ဗ်ား..ေတာ္ေတာ္ေအာက္တန္းက်တဲ့လူဘဲ..ေျဗာင္လိမ္.ရဲေသးတယ္ေနာ္..အခုခ်က္ခ်င္း..ေနကိုျပန္ၿပီးေတာင္းပန္လိုက္.."".
ခါးသက္က..ခက္ထန္မာေၾကာစြာဆိုလာသည္။လြန္းအေနနဲ႕..မိမိမလုပ္ခဲ့မိတဲ့.အရာတစ္ခုအတြက္နဲ႕ေတာ့..ေအာက္က်ိဳ႕ခံၿပီး..မေတာင္းပန္ခ်င္ခဲ့ေပ..။
""ဒီမွာ ခါးသက္မိုး..ငါဘယ္တုန္းကမွ..မလိမ္ညာခဲ့ဖူးဘူး..ေအး..ငါကဘဲ
ေျဗာင္လိမ္ေနတာလား..ဒါမွမဟုတ္..မင္းရဲ႕အေကာင္ကဘဲ..
လီဆယ္ၿပီးေျဗာင္လိမ္ေနတာလားဆိုတာကို..မင္းသူ႕ကိုေမးၾကည့္လိုက္ေလ...""
လြန္းစကားမ်ားေၾကာင့္..ခါးသက္..ေဒါသထြက္သြားကာ..လြန္းရဲ႕
အကၤ်ီေကာ္လံစကို..ဆြဲလိုက္ၿပီး..
""ခင္ဗ်ားအခုခ်က္ခ်င္း..သူကိုျပန္ၿပီးေတာင္းပန္လိုက္..""
""မေတာင္းပန္နိုင္ဘူး..""
လြန္း..ခါးသက္ကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး..တစ္လုံးခ်င္းျပန္ေျပာလိုက္သည္။
""က်စ္...ခင္ဗ်ားေတာ့ေနာ္..."
ခါးသက္ေဒါသထြက္သြားၿပီး..လြန္းကို.လက္သီးနဲ႕ထိုးဖို႔ရန္ ဟန္ျပင္လိုက္သည္။
""ဘာလဲ..မင္းက..ငါ့ကိုလက္သီးနဲ႕ထိုးမလို႔လား..ထိုးေလ..ထိုး...ငါ့ဘာမွအမွားမလုပ္ခဲ့ဘူး..အဲ့ဒါေၾကာင့္..ငါလုံးဝ မေတာင္းပန္နိုင္ဘူး.ေအး..အဲ့ဒါကိုမင္းမေက်နပ္လို႔..ငါ့ကိုလက္သီးနဲ႕ထိုးမယ္ဆိုရင္.ထိုးလိုက္...""
လြန္း..စကားမ်ားေၾကာင့္..ခါးသက္မ်က္ႏွာတင္းမာသြားကာ..လြန္းကိုယ္ကို အေနာက္သို႔ေဆာင့္ၿပီး.တြန္းလိုက္သည္။ လြန္းဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး..ၾကမ္းျပင္ေပၚ..လဲက်သြားသည္။
ခါးသက္က..လြန္းကိုေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး..
""ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ား..သူ႕ကိုအခုခ်က္ခ်င္း..ဒူးေထာက္ၿပီးေတာင္းပန္ပါ..အဲ့လိုမွ မေတာင္းပန္ဘူးဆိုရင္..
အခုလာမဲ့ တနဂၤႏြေ ေန႕မွာ..ခင္ဗ်ားအေဒၚကို..သြားေတြ႕ဖို႔.အတြက္..ကြၽန္ေတာ္ခြင့္ျပဳေပးမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..""
ခါးသက္က လြန္းရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာအားနည္းခ်က္ကို..ကိုင္ၿပီး..ၿခိမ္းေျခာက္သလိုေျပာလာေလသည္။ ခါးသက္စကားမ်ားေၾကာင့္..လြန္းနာက်င္စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး..
""ေအးေပါ့..ငါရဲ႕.အားနည္းခ်က္က.မင္းရဲ႕လက္ထဲမွာဆိုေတာ့..မင္းႀကိဳက္သလို.လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္..
ဒါေပမယ့္..ငါ.မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့အရာအတြက္နဲ႕ေတာ့..ဘယ္သူ႕ကိုမွ..ငါေတာင္းပန္မွာမဟုတ္ဘူးခါးသက္
..ေနာက္ၿပီး..မင္းက..ငါကိုနာက်င္ေစခ်င္တာမလား..ငါနာက်င္ေနတာကို..မင္းျမင္ရင္..ေပ်ာ္တယ္မလား..အဲ့တစ္ခုကိုေတာ့..ငါလုပ္ေပးနိုင္တယ္..""
လြန္း..ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕..စားပြဲေပၚက..ဓာတ္ဗူးကိုယူလိုက္ၿပီး..ေတြေဝမေနဘဲ..ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို..ဓာတ္ဗူးထဲက..ေရႏြေးပူေတြကို..သူ႕ရဲ႕ေျခေထာက္ေပၚ..ေလာင္းခ်လိဳက္သည္။
""အင္း...အ့...""
လြန္း..နာက်င္မႈ
ကိုအံ့ႀကိတ္ခံၿပီး..မညည္းၫူမိေအာင္..ေအာက္ႏုတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားလိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္..လြန္းက..သူ႕ေျခေထာက္ေပၚကို..ေရႏြေးပူေတြနဲ႕ေလာင္းခ်လိဳက္ေတာ့..ခါးသက္..အရမ္းကိုအံ့ၾသသြားခဲ့ရေလသည္။ထိုအတူ..ေနလင္းသာလဲအံ့ၾသသြားေလသည္။
ခ်က္ခ်င္း ရဲတက္လာသည့္..လြန္းရဲ႕ေျခဖမိုးကိုၾကည့္ရင္း..ခါးသက္..ေျခာက္ျခားသြားကာ..
""ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ား႐ူးေနတာလား..ဘာျဖစ္လို႔..ခင္ဗ်ား..""
လြန္း..မ်က္ႏွာေပၚက..လွစ္ခနဲ႕ၿပဳံးလိုက္သည့္..အၿပဳံးတစ္ပြင့္ေၾကာင့္..ခါးသက္ဆြံ႕အသြားေလသည္။ထိုအၿပဳံး၏။ အဓိပၸာယ္ ကိုခါးသက္ ပုံမေဖာ္တတ္..။ သို႔ေပမယ့္..လြန္းကိုစိတ္ပူသြားသည့္စိတ္ေတြက ႀကီးစိုးလာတာေၾကာင့္..ခါးသက္..ခ်က္ခ်င္း..လြန္းကိုယ္ေလးကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။ ခါးသက္၏အျပဳမူမ်ားေၾကာင့္..လြန္းေရာ.ေနလင္းသာပါမ်က္လုံးျပဴးသြာရေလသည္။
""ဒါ..ဒါ.ဘာလုပ္တာလဲ...""
လြန္း.႐ုန္းရင္းဆိုလိုက္သည္။
""ၿငိမ္ၿငိမ္ေန...ခင္ဗ်ားကို..ေဆးခန္းသြားျပမွျဖစ္မွာေပါ့..ခင္ဗ်ားေျခေထာက္..အပူေလာင္သြားတာအရမ္းဆိုးတယ္..""
""မင္းအပူမပါဘူး..ဘာေဆးခန္းမွ..သြားျပစရာမလိုဘူး..ငါ့ကိုအခုခ်က္ခ်င္း..ေအာက္ခ်ေပး..""
လြန္း..ကေအးစက္စြာဆိုလိုက္သည္။
""ခင္ဗ်ား႐ူးေနတာလား..""
""အဟက္..႐ူးေနတာကမင္းမဟုတ္ဘူးလား..ဘာမွ ဟန္ေဆာင္ျပစရာမလိုဘူး..ခါးသက္မိုး..မင္းေပ်ာ္ေနတယ္မလား..ငါနာက်င္ေနတာကိုျမင္ရလို႔..မင္းစိတ္ထဲမွာအရမ္းကိုေက်နပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား..".
လြန္းစကားမ်ားက..ခါးသက္ရင္ထဲကို.တိုက္ရိုက္ထိမွန္ေစခဲ့သည္။
ခင္ဗ်ားနာက်င္တာကိုျမင္ရင္..
ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနလိမ့္မယ္လို႔..ခင္ဗ်ားကထင္ေနတာလား..။
ကြၽန္ေတာ္လဲ..ခင္ဗ်ားေျပာသလို..ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့..။ဒါေပမယ့္..ခင္ဗ်ားနာက်င္ေနတာကို..ျမင္ရတိုင္း..ကြၽန္ေတာ္သာယာမေနဘူး..ကိုလြန္းပုံရိပ္ ။
""ခင္ဗ်ားကေလ..႐ူးေန႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး..လွ်ာကပါရွည္ေသးတယ္..ခင္ဗ်ားမေမ့ပါနဲ႕..ခင္ဗ်ားက.ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕..အိမ္ေထာင္ဖက္..အမ်ားအျမင္မွာ.ခင္ဗ်ားက.ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕မိန္းမ..
ေနာက္ၿပီး..ခင္ဗ်ားကိုကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ခ်င္လို႔. ဂ႐ုစိုက္ေနတယ္လို႔မ်ားထင္ေနတာလား..အဟက္..ေဝးေသး..သူမ်ားအျမင္မွာ..ကြၽန္ေတာ္..လူဆိုးမျဖစ္ခ်င္လို႔..
လုပ္ေပးေနတာ.ရွင္းၿပီလား.""
ခါးသက္..ပါးစပ္ထဲရွိရာေလွ်ာက္ေျပာလိုက္ေတာ့..လြန္းၿငိမ္က်သြားေလသည္။ ခါးသက္လည္း.အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ...ခ်က္ခ်င္း..လြန္းေပြ႕ခ်ီၿပီး..ေဆးခန္းဆီကိုအျမန္သြားေလေတာ့သည္။
ေနလင္းသာ တစ္ေယာက္တည္းသာ..ေဒါသေတြအတူက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။လက္သီးကို..က်စ္က်စ္ပါေအာင္..ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း..
""ကိုကိုညာေနတာ..ကိုကိုဘယ္တုန္းက.ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကို..ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ဖူးလို႔လဲ..ဘာ..အမ်ားျမင္မွာ..လူဆိုးမျဖစ္ခ်င္လို႔..ဟုတ္လား..အဟက္..အရမ္းကိုရယ္ရတဲ့..ဟာသတစ္ပုဒ္ဘဲ..ကိုကို..အဲ့လူႀကီးကို..ခ်စ္မိသြားၿပီလား..ဟင့္အင္း..အဲ့လိုမျဖစ္ရဘူး..
ကိုကို..အဲ့လူႀကီးကို.မခ်စ္ရဘူး..
လုံးဝမခ်စ္ရဘူး...""
(ေအး..ေအး..မင္းအဲ့မွာေအာ္ေနလိုက္.လွ်ာရွည္တာေလ..လြန္းကို.သြားၿပီးရန္စေနတာ..မင္းသာ.ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနရင္..အခုေလာက္ဆို..ခါးသက္နဲ႕..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးထမင္းေပါင္းစားေနရေလာက္ၿပီ🤭🤭🤭🤭)
❤❤❤❤
အပိုင္း🍓၂၇🍓ေမွ်ာ္ေပးၾကဦးမွာလားဟင္..။အခုတေလာစာတင္တာ..ေနာက္က်တဲ့ဦးကို..စိတ္ပ်က္ေနၾကၿပီလားဟင္..။ဦးလဲ.အတတ္နိုင္ဆုံး..ေရးေပးေနတာပါ..။၂ရက္တစ္ပိုင္းပုံမွန္တင္နိုင္ေအာင္...ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္😘။
⭐ညွို႔စက္ကြင္း⭐
YOU ARE READING
ဝိုးတဝါးအိမ်မက်
Romanceစာေရးသူ.ညွို႔စက္ကြင္း.ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးပါ.. ယူနီနဲ႕ေရာေဇာ္ဂ်ီနဲ႕ပါ တင္ေပးထားပါသည္။ စာရေးသူ.ညှို့စက်ကွင်း.ရဲ့ဇာတ်လမ်းလေးပါ.. ယူနီနဲ့ရောဇော်ဂျီနဲ့ပါ တင်ပေးထားပါသည်။ Completed
