Ona doğru döndüm. "Nereden biliyorsun?" diye sordum. "İçime doğdu." dedi sırıtarak. Gülümsedim ve arkamı döndüm. Belimde onun elini hissettim. Yandan ona baktım. Gülümsüyordu. Nefesi kulağıma yaklaştığında içime titreme hissi geldi. "Çok güzelsin." dedi sadece. Birşey demedim. "Her zaman çok güzeldin." dedi sessizce. Yine bakmadım. Boynumu öpmeye başladı. Bu sefer arkamı döndüm. "Çınar! " dedim bağırarak. Güldü. "Şştt... Çocuklar uyudu. Sessiz ol." dedi tatlı yüzüyle. Gözlerime bakıyordu. "Seni kaybetmek istemiyorum." dedi sessizce. "Merak etme. Kaybetmeyeceksin." dedim ve onun kalbinin olduğu yere dokunarak "Ben buradayım." dedim. Gülümsedi. Anlıma bir öpücük kondurup "Hadi uyu artık. Yarın uyanmazsın." dedi. Kafamı salladım ve gözlerimi kapadım. Sabah olduğunda gözlerimi yavaşça açtım. Nerede olduğumu hatırlamaya çalıştım. Sonra Çınar'a baktım. Kolu üstümdeydi. Çok tatlı uyuyordu. O an hatırladım ki dün telefona hiç bakmamıştım. Saatin kaç olduğuna bakmak için telefonu elime aldım. Telefonu açtığım gibi 100'den fazla mesaj geldiğini gördüm. 2'si Gamze'den geri kalanlarıysa Yunus'tandı. Gamze'nin mesajlarına baktım.
Gamzem: Elif, Yunus sana ulaşamamış benim mesaj göndermemi istedi.
Gamzem: Attığı mesajlara bak çünkü kafamın etini yiyor. 😂98 mesajın hepsine nasıl bakabileceğimi düşünmeye başladım. Çınar uyanacak gibi değildi bu yüzden işsiz gibi okumaya başladım. En çok geçen kelime "Elif lütfen... Bana inanmak zorundasın. Çınar'a inandıysan banada inanabilirsin."di. Ne söyleyebilirdi ki? Herşey açık açık ortadaydı. Tam ona güveneceğim zaman bunu yapması hiç doğru değildi. Kendimi toparladım ve ona yazdım.
- Sana güvenmem için bir neden söyle!
Yazdım. Hemen geri dönüş yaptı.
Yunus : Ohh... Rahatladım. Sonunda gördün. Bana açıklama izni bile vermedin.
-Çünkü herşey ortadaydı. Hem açıklamanı istememiştim. Neden bana açıklama gereği duyuyorsun ki?
Yunus: Kıskandığın ortadaydı. Bende açıklamak istedim.
- Seni hiçbir şekilde kıskanmıyorum. Benim sevgilim var.
Yunus: Ne?! Bana olmadığını söylemiştin!
- Dün oldu.
Yunus: Kim o?
- Sanane. Yanıma yaklaşma. Hatta bana bakma. Beni rahatsız etme ve BENİ SEVME!!!
Yunus: Yapamam Elif. Senden uzak duramam. Seni sevmeden birgün bile dayanamam. Sen su gibisin. Benim yaşam kaynağım da sensin. Lütfen en azından açıklamama izin ver.Bu sözlerine üzülmüştüm. Bir insana sevdiğinden vazgeçmesini söylerseniz o kişi ne hisseder hiç düşündünüz mü? İşte ben şimdi düşünüyordum.
- Açıkla.
Yunus: Dün okula erken geldim çünkü sana sürpriz yapmak istemiştim. Çikolata falan almıştım. Sonra sınıfa geçip seni bekledim. Sonra Mira geldi. Çınar'la eskiden sevgili olduklarını ve onu kıskandırmak istediğini söyledi. Ona hayır dedim ama beni dinlemedi. Kucağıma oturdu. Sonra tişörtünü çıkardı. Ne yaptığını soramadan beni öpmeye başladı. Sonra siz geldiniz. Ve sen benim yaptığımı zannettin. Lütfen bana inan Elif. Seni gerçekten çok seviyorum. Sana asla ihanet etmem.Bunları okuduktan sonra yan tarafımda yatan Çınar'a baktım. Yunus'a ne yazacağımı bilememiştim.
- Yunus benim sevgilim var. Sana güvensemde hiçbir şey değişmeyecek.
Yunus: Belki birgün değişir....
-Sanmıyorum.Dedim ve konuyu kapattım. Sonra Çınar'a döndüm. Gözlerini açmış bana bakıyordu. "Kiminle yazışıyordun?" diye sordu. "Çok önemli biri değil." dedim bende. Telaşlanmıştım. Telefonumu elimden aldı ve mesajlara bakmaya başladı.
Bölüm sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌺YAĞMUR🌺 (TAMAMLANDI)
Romance"Acılar ağlayarak geçer sanarız. Ama aslında öyle değildir. Ağlamak aslında hiçbir işe yaramaz çünkü o acı bir daha oradan çıkmamak üzere kalbe gömülmüştür. Ama ben bunu unutmuş ve o gün ağlamaktan başka birşey yapmamıştım. Zaten o günden sonra ağla...